İÇİMİN DENİZLERİ KURUDU YALNIZLIKTAN

in #waivio3 years ago

img_0.7611730595754959
İçimin denizleri kurudu yalnızlıktan
Dalgaların şehvetini sürüklerdi rüzgar
Mahremi kalmazdı kıyıların
O nasıl bir ihtilal, bekleyenler tutsak
Bütün yaşamaları unutsak
Haberi olmazdı bekleyen adaların
Cigara sarısı bıyıklı balıkçıların
Şaraba sığınırdı sabrı
Dönmeyeceklerin saklı kahrı
Balıklara kalırdı

İçimin denizleri kurudu yalnızlıktan
Mavi ve aşılamaz bir çöldü kalan
Ölümü barındıran rüyalar,ter sırılsıklam
Akıyordu yorgun bedenlerin koyaklarından
Umuda yeşermiyordu hiç bir tohum
Gemileri fırtınaya küsmüş mevsim
Masallar yığıyordu yasaklı kumsallara
Kimselerin umurunda değildi korkudan
Beklemekten yoruldum Lamia,beni anla
İçimin denizleri kurudu yalnızlıktan

Deniz fenerlerinin yasaklandığı gece
Terk edilen o barakaya mahkum oldum
Beklemekten yoruldum Lamia
Yıldızlardan bir sahra düşün
Yolu kaybedilmiş hayatları taşımaktan
Sıkıldım,şiirimi yitirdim
Pusulasız gecelere yıldız olmaktan
İçimin denizleri kurudu yalnızlıktan

img_0.32592990026246516