Ne kadar sorumluyum ?

  Ya size ne söylesem sanki yalan söylüyor gibi oluyor gerçekten kusura bakmayın. Uzun zamandır size güzel düzgün bir içerik sunamıyorum bir önceki yazımda ise size olabildiğince yazıp sizinle güzel iletişim kurmaktan bahsetmiştim ancak olmadı. İnanın benden kaynaklı bir durum değil hayatın garip bir kargaşası var ne zaman bir plan yapsan sanki onu bozmak için elinden geleni yapıyor inanın her akşam oturup bilgisayar başına diyorum ki bişiler yazmam lazım en azından paylaşmam gerek ancak yapamıyorum. Birisi arıyor birisi çağırıyor biri selam veriyor derken yine yapacaklarımdan uzaklaşmış oluyorum. Asıl sorun buda değil bazen öyle bişi oluyor ki sınavlardan insan kafasını kaldıramıyor.

Hazır bunlardan bahsetmişken bugün ki konumuza giriş yapayım hemen.

Sorumluluk !

Evet her insanın bir insana bir sisteme ya da bir fikre karşı sorumluluğu vardır ve insanları düzende ve güvende tutan bu mühim kavramdır. Hatta insanları bu düzenden çıkaran şey ise sorumluluk adına eksik bir şeylerin olmasıdır. Çünkü insanlar bilmelidir ki yaptıklarının bir karşılığı olacak. İşte bu davranışlarının sonucunda bir karşılık , ceza ya da ödül fark etmez , sorumluluk duygusunu artırır.

 Şimdi diyeceksiniz ki sorumluluktan bahsediyorsun kendi sorumluluklarını yerine getiren birimisin ki böyle konuşuyorsun bilmiş gibi. Hayır bütün sorumluluklarımı yerine getirmedim getiremiyorum farkındaysanız. İşte bundan dolayıdır ki benim sorumluluk adına yaptığım öz eleştiri belki de araştırma dürtüsü. Neden yerine getiremiyorum ya da getirmiyorum bilmiyorum ? Beni engelleyen nedir ? Sorumluluklarımı yerine getirmemek için boş bahaneler mi buluyorum ? 

Galiba boş bahanelerde buluyorum , yapmaktan dolayı üşeniyorum bazen ise beni engelleyen başka unsurlar oluyor. Bunlardan kurtulmak için ne yapmak gerekiyor bilmiyorum. Mesela sevdiğim şeyleri yapmaktan bahsediyor çoğu kaynak. Evet buraya bişiler yazmayı seviyorum ama neden bunu düzenli hala getiremiyorum neden sadece kafama estiğinde yada canım istediğinde yazıyorum. Bunun nedeni nedir çözemiyorum. Okuyorum bir çok kaynakta sorumluluk sahibi olmayı nasıl başaracağımı araştırıyorum. Araştırdığım kaynakta sorumluluk sahibi olan insanlar “ bahane üretmezler ,şikayet etmezler , paralarını akıllı kullanırlar, ertelemekten kaçınırlar” diye sıralamış. Kendim için ;

BAHANE ÜRETMEK evet

ŞİKAYET ETMEK evet

AKILLICA PARA KULLANMAK evet

ERTELEMEK evet

galiba sorun herhalde bu seçenekleri tek tek yok etmekten geçiyor. 

Kendime sorumluluk sahibi olmak için bir süre tanımaya başlıyorum artık bunun yaşadığım ve yaptıklarımı sizlerle paylaşacağım. Sizden de ricam lütfen eğer bildiğiniz güzel yollar var ise yorumlar da bunu benimle ya da bizimle paylaşmanız. Bizde sizden yararlanalım ey sorumluluk sahibi insan. 

Yahu gerçekten serseri olmak çok kolayda sorumluluk sahibi olmak hakikaten zor biliyor musunuz. Gerçi biliyor musunuz demeyeceğim herkes hayatının bir döneminde kesin serseri olmuştur. Yani olmamışsa eğer kesin ingiliz prensi filandır. Çünkü burası Türkiye elbet evde olmasa bile sokakta öğretirler bunu. Mesela serseri iken her şeye bahane hazır gerçekten sevmiyorum hoşuma gitmiyor üşeniyorum dediysen eğer hele bide gamsız isen oh be dünyada senden rahatı yok gerçekten. Sana verilen görevi yerine getirmezsen kimse sana kızmaz mesela. Çünkü zaten kimse senden Bir şey beklemiyordur bazen hatta yapmama ihtimalini düşünerek insanlar B planı bile hazırlamıştır kafanı yormazsın. Kimse sana bişi emanet etmez o yüzden aman biri bende bişi unuttu demezsin ya da sen birinden herhangi bişi ödünç alamazsın , alırsan da zaten insanlar önü gözden çıkarmıştır ve senin olur. 

Yani demem o ki serseri olmak çok kolay bunların tam tersini yapıp parmakla gösterilen birisi olmak çok zor. Galiba 5-6 yıldır bu zorlu yolda yürüyorum. Serseriliği bırakmışım. Sadece hala bazı şeyleri düzenli hale ve sürekli hale getirmekte zorlanıyorum. Bu sorumluluğu da kazanmak lazım.

 Yine de şimdiden kusura bakmayın.

 Ama deneyeceğim. 

Serseri değilim ben.

 Gerçi Prens Charles’ da değilim.

 Olsam daha kolay olurdur gerçi. 

Yine kendi kendime konuşmaya başladım. 

Dur oğlum sende sakin ol 

Her şey de bir anda söylenmez.

 Tamam sıranı bekle.

 Hala yazıyorsun farkında mısın?

Deli değilim.

 Belki de öyleyim. 

Neyse teşekkürler :)

ÇAĞRI