Ülkenin birinde bir kral saraya gelenlerin nasıl kişiler olduğunu ölçmek için saraya giriş yoluna bir taş koydurmuş. Başlamış gelenleri gözlemeye.
Tüccarlar, zenginler, soylular hep taşın etrafından dolaşarak saraya gelmişler. Taşı çekmek şöyle dursun kralıda bu taş sebebi ile eleştirmişler. Halkından vergiler alıyor ama yollardaki taşı temizlemiyor gibi sözler sarfetmişler.
Bir zaman sonra saraya meyve ve sebze getiren bir köylü yolda görünmüş. Sırtındakileri yere bırakıp iki eliyle kayaya sarılmış. Kan ter içerisinde güçlükle kayayı yolun kenaranı ittirmiş. Tam eşyalarını sırtına alacakken kayanın eski yerinde bir kese görmüş.
Kesenin içinden altınlar ile birlikte bir not çıkmış. Notta"Bu altınlar kayayı yoldan çeken kişiye aittir" yazısı varmış.
Bu hikayedeki gibi çoğumuz karşımıza çıkan engellerden şikayetçi oluruz. Oysa çözüm odaklı olup sonuca gitsek belkide beklenmedik süprizler ve fırsatlar karşımıza çıkacaktır.
Bir sonraki yazımızda buluşmak üzere hoşçakalın...
hikaye etkileyici teşekkürler
Teşekkürler...
Çpk güzel bir yazı olmuş. Anlayana..
Bencede teşekkürler ...
tembeliz üstat tembel. bir de başıma iş almıyım tedirginliği..sonuç hikayenin hitap ettiği kitle oluyor işte :(
Kesinlikle öyle oluyor...
Yazı güzel de, ben foto ya takıldım :)))
Sanki bizim Trabzon'un köy yolları. Malum bizim oralar dağlık olduğu için, köyler dağlarda :)))
Yazıya uygun bir Anadolu resmi bulmak istedim sadece... Yakıştı sanırım :]
emeğinize sağlık çok güzel olmuş
Teşekkürler...
harika bir tespit olmuş ülkemizdeki engelleri düşününce...
Engel her yerde her ülkede ve her sektörde vardır. Teşekkürler...
Engelleri yollarınızı tıkayan şeyler olarak görmeyin. Onları size uçmayı öğretecek fırsatlar olarak görün.
Katkınız için teşekkürler...
Zorluklar büyümemiz için bir fırsattır. Hayatında hiç acı çekmemiş, hiç ağlamamış, duygularına yenik düşmemiş birinin eşyadan farkı yoktur. Eşyalar bile ait oldukları kişinin duygularını yansıtır. Hiç bir şey boşuna gelmemiş bu dünyaya gerçekten, yoldaki taşlar da öyle.
Özenle hazırladığınız katkınız için teşekkür ederim...
Cevap yazmanız büyük incelik, henüz yeni başladım yazılar yazıp paylaşım yapmaya. Steemite alışmaya çalışıyorum açıkçası. Plan yapmaktan çok gerçekten canım istediğinde bir yorum yazmayı, ya da şunun gibi paylaşımlar yapmayı seviyorum. Hayata dair paylaşımlar dikkatimi çekiyor.
Rica ederim her takipçimin yorumuna ve özellikle güzel olanlara elimden geldiğince dönmeye çalışıyorum :]
Paylaşılacak daha önemli bir konu olduğunda, bana cevap yazmak yerine onu paylaşmanız emin olun daha iyi benim için. Herkesin günlük telaşının içinde bu ek bir uğraş belki. Karşılıklı anlayış, platformu daha kaliteli bir yer haline getirdiği gibi, gereksiz kırgınlıkların da önüne geçer. İyi çalışmalar dilerim.
Konfüçyüs "Karanlığa küfredeceğine bir mum da sen yak" der. Binlerce yıldır mum yakmak yerine karanlığa söylenmeye devam ediyoruz.
Bu huyumuzdan da vazgeçmeyecek gibiyiz malesef :[