O toprağa düşen bir cemre
O dalından koparılan kırgın bir çiçek
O Gazzeli
O Halepli
Ayak izleri soğuk
Ayak izleri kanlı.
Kaynak
Ateşin kucağından sizin kucağınıza atmış kendini,
Bir tebessümle ısınmaya geldi,
Üzerindeki çamura,pisliğe takılmasın gözleriniz,
Gözlerine bakın,
O zaman anlarsınız masum yüreklerini,
Bomba seslerinin altından geliyor,
Uzun bir yokluktan geliyor,
Yokluğun acısını bilmeyen incitmesin kalbini…
Kaynak
"Nasıl olsa yardım eden biri olur"deyip erteleme onu!
Sıcacık bir döşeğe,ısınacak bir sobaya ihtiyacı var sadece,
Tutsana ellerini,sarsana yararlı kalbini,
Sokaklara taşan yemek kokularıyla doyuruyor aç karnını,
Köhne evin her yanına rutubet sinmiş,
Her sabah güneşi görmek için uyanirlar,
Bu umutla yaşarlar,
Hayata 1-0 yenik başlasalar da,
Umut ışıkları hiç sönmedi,
Yetimliği nimet bilip şükrü öğrendiler,
Ölümü"kurtuluş"bildiler,
Onlar savaşın çocukları,
Kan dolu sokaklarda büyüyen kırgın çiçek,
Onlar kanlı sokakların solmayan gülü,
Onlar savaşın çocukları…
Posted from my blog with SteemPress : http://hubantugba.unaux.com/2020/04/07/49/