KURT KAPANI 

        -Nerdeysen saklandığın yerden çık. Artık elimdesin kaçamazsın köpek! Diye bağırdı bir ses. Kocaman eski bir fabrikanın içinde duvar yığınlarının arasına sıkışıp kaldı. Bu bir tuzaktı diye düşündü. Öğlen saatinde bu kadar kurşun biraz fazlaydı. Yaklaşan olursa hiç acımadan öldürüyordu ve şu ana kadar tek başına dört kişiyi vurdu. Hala bir kuşatmada idi ve on kişiden fazla adam vardı. Bir pusuya düşmüştü. İki katlı bir fabrikanın ikinci katındaki bir kolon arkasından,  içerideki duvarda girişe yakın olan yerde  eli silahlı Gangısterler nefes aldırmıyordu. Johan'ın, bu mermilerin arasında çocukları, gözlerinin önünden 5 saniyelik bir film şeridi gibi geçti. Kurşunlar hiçte az değildi ve saniyelik bir dalgınlık sonu olabilirdi. Johan tam bir profesyönel nişancıydı ve şansına karşısındakiler amatördü. Aradan geçen zamanın farkında bile değildi. Dışarıdan kalabalık bir gürültü ve yaklaşan araç seslerini duydu. Bu kadarıyla başa çıkması çok zordu belkide imkansız. İçinden tamam Johan, buraya kadarmış diyerek kendi kendine söylendi. Kolonun arkasından son kez karısını ve çocuklarını sevdiğini defalarca tekrarlayıp durdu. Sevgili ailem sizleri çok seviyorum dedi ve elinden geldiği kadar ateş edip durumu kabullendi. 

Johan:

-Eğer beni almaya gelirlerse şunu bilsinler asla teslim olmayacağım. Kendim için son kurşunu her zaman saklarım.

 Kapı girişinde çok büyük bir patlama oldu. Kulaklarını sağır edici bir sesle, yıkılan duvarlar, silah sesleri, bomba sesleri bir birine karıştı. Defalarca patlayan bombalara bakamadığı için çok anlamsız buldu. Normalde o bombalar ve kurşunlar şuan kendi üzerinde olmalıydı. İşgalciler anlamsız bir şekilde  ölüyordu. Aşağıda bulunanlar, kurşunları kapıdan gelenlere yöneltmişti. Arada Johan'da ateş ediyordu. Bir süre sonra, içerideki işgalcilerden ses kesildi. Dışarıdaki gelenler içeriye giriyorlardı bunlar daha da kalabalıktı. Endişe içinde nedir bu? diye anlamsız düşüncelere dalmıştı ki!

Eddy:

-Johan nerdesin? diye bir ses geldi.

Johan'ın yüzünde şaşkınlıkla karışık bir gülümseme belirdi. Bu seslenen Eddy idi. Ortaya çıkarak.

Johan:

 -Buradayım.

Eddy:

-Seni böyle görmek ne kadar güzel. Aşağıya gel hadi, kimse kalmadı bu çürük gruptan.

Johan yerinden kalkarak aşağıya doğru inmeye başladı. 

Johan:

-Seni gördüğüme hiç bu kadar sevinmemiştim Eddy! Çok mükemmel bir adamsın zamanlaman bir harika. Benim burada olduğumu nereden bildin? Nasıl buldun beni?

Eddy:

-Gölge gönderdi beni buraya. Onun her şeyden haberi olur bilirsin. Gel buraya gel şaşkın şey 

Eddy, Johan'a sarılarak.

-Özlemişim dostum. Nerelerdeydin böyle.

Johan:

-İyi bir aile babası olmaya çalışıyorum. Bende seni özlemişim. Muhteşem görünüyorsun dostum.

Eddy:

-Ne yaptın halledebildin mi?  Gölge'nin anlattıklarına göre fazla zaman kalmadı. Dostum bir an önce halletmelisin. Bu elmasları yerine zamanında ulaştırmamız lazım. Umarım beni anlıyorsundur. Yanında getirdin mi? 

Johan:

-Evet getirdim ama burada değil. Beni çok zor duruma sokuyor maalesef.

Eddy:

- Sana kolay olacağını kimse söylemedi. Bunu sende biliyorsun. Bizim işimiz bu! yeri gelir her şeyi unuturuz. Bu yapabildiğimiz tek şey. Biz mükemmeliz dostum. Tamam rahatla biraz ?

Johan:

-Eee seni görmeyeli uzun bir zaman oldu . Gülümseyerek, Afrika'da ne yapıyorsun? Masai Mara'da safariye mi çıktın? 

Gülümseyerek.

Eddy:

Beni bilirsin parayı severim. Eee parada beni seviyor galiba. Burada ki işlerin nasıl yürüdüğünü bilirsin. Bensiz yapamıyorlar. 

Ciddi bir ifadeyle.

Johan:

-Madende işler nasıl gidiyor?

Eddy:

-Dostum Elmasların dışında bir sorunumuz daha var. Elmaslar da işler tamam ama CIA başka bir şeyin peşine düştü. Şu anda bunu söyleyemem ama şunu bil! burnuma pis kokular geliyor. Gölge,  CIA 'ye karşı bir şeyler planlıyor galiba. Buda bizim için hiç iyi bir durum değil. Sende bilirsin ki Fransız istihbaratı Gölgenin Elinde, İtalya ve Almanya'da buna dahil ama CIA buna karşı bir girişimde bulunacaktır. Bir Çin atasözü var filler tepişirken çimenler ezilir. Dostum çok dikkatli olmalıyız. Emin ol bu günleri özleyebilirsin.

Johan:

-Gölge neden böyle bir girişimde bulundu ki sebebi neydi?

Eddy:

-Sanırım CIA 'de yeni bir oluşum var olmakta. Bu yeni oluşumda, kısacası haraçları iki katına çıkartmak istiyor ki! buda Gölgeyi çok zor duruma sokuyor.

Johan:

- Ne demek oluyor bu yani, bu pazarı elimizden almak mı istiyorlar. Buda oluyor ki! Bizi oyun dışına atmak istiyorlar. Gölgede bunu kabul etmeyecektir. Bu bizi ne kadar zor duruma düşüreceğini biliyor musun?

Eddy:

-Sanırım dostum artık staj bitti! Bundan sonra esas işe başlıyoruz. CIA Afrika'dan elini çekmeyecek. Buda Gölgenin CIA 'ya karşı savaşını çok yakında başlatacaktır. 

Johan:

-Gölge CIA 'yı iyi tanıyor eminim CIA de Gölgeyi. Umarım Gölge iyi bir oyun kurucu olacaktır. 

Eddy:

-Olsa iyi olur. Aksini düşünmek bile istemiyorum. Bu bizi güldürecek bir sonuç doğurmayacak bu duruma hazırlıklı olmalıyız, tedbiri elden bırakma. Bir sonra ki süreçte karşında bu amatör herifler olmayabilir.

Johan:

-Şimdi ne yapıyoruz? 

Eddy:

- İlk önce elmasları Gölgeye teslim etmelisin. Bugün bir otele git ve güzelce dinlen. Seni eve götürmek isterdim ama bugün müsait değilim bilirsin ya! Akşama randevum var. 

Johan:

-Hımm seninde, artık evlenme vaktin gelmedi mi? 

Eddy:

- Dostum beni bilirsin pek evlilik taraftarı değilim. Benim işim değil babalık yapmak. Gölge'ye benden selam ilet.

Johan:

-Eminim. Alacaktır.

Johan, hayatı boyunca birçok işkence görmüştü ama en büyük işkence ailesine karşı olacak bir girişim olacaktı. Bu yeni kavgadan ailesini kurtarmanın bir yolunu bulmalıydı. Bu Johan için yok olmak ya da var olmak anlamına geliyordu. Muhtemelen bu sefer farklı bir oyun, farklı bir level olacaktı...

-Ben kimim:

-Tanıtım...   -Bölüm 1...   -Bölüm 2...    -Bölüm 3...

Not:  Buradaki benim ilk romanım ve ilk deneme yazımdır. Eğer yanlış bir şey görürseniz  lütfen yorumlarda belirttiniz. Bu seriyi bitirene kadar sürdürmeyi planlıyorum umarım beğenirsiniz. 

Bana destek olmak için, BEĞENMEYİ ve görüşlerinizi YORUMLAR kısmına bildirmeyi lütfen unutmayınız. 

Şimdiden keyifle okumanızı diliyorum.