Anonim bir yazı

(İngilizce anonim bir yazı dan Türkçe'ye çeviridir.)

Ben bir kişiyim. Ya da değilim.
Herhangi biri olabilirim. Belki süper markette aldıklarını paketleyen bir çocuğumdur. Ya da belki de otobüsün arkasında gördüğün hep yüksek sesle konuşan adamımdır. Belki yalnız yaşayan bir kadınımdır. Belki televizyonda görebileceğin birisiyimdir. Belki iğrenç zevklerini tatmin etmek için hayvanlara her türlü kötü şeyi gizliden gizliye yapan ama sana masum görünen birisiyimdir. Belki Washington’daki yolsuzluk yüzünden hayal kırıklığına uğramış bu yüzden canını sıkan bir politikacıyımdır. Belki Başkan Obama için çalışan ama onun yolsuzluklarını ve suç faaliyetlerini içeriden gizlice belgeleyerek, müttefiki gibi davranıyorumdur. Belki birlikte çalıştığın birisiyimdir. Belki de sadece hükümetin beni rahat bırakmasını isteyen bıkkın bir anneyimdir. Ya da kendimi böyle ifade ediyorumdur. Belki bu insanların hepsi ya da bazıları veya hiçbirisizimdir. Hiç fark etmez, öyle değil mi? Çünkü ben özel biri değilim. Sıradan birisiyim. Hepsi bu. Ve kişisel özgürlüğüm, yurttaşlarım, torunlarım ve onların yurttaşları için yeterince kaygılanıyorum. Bu kaygılarımdan bahsedeceğim. Obama'yı eleştiren vatandaşlara yönelik zulümleri, onun politikaları ve Anayasa ihlalleri konularında tetikteyim. Ve bunun için bana karşı doğrudan saldırılar olacağını bilecek kadar da yeterince bilgiliyim. Çünkü benim için kesin olan bir şey var. Biz doğruların tarafında olduğumuz için şahsen saldırıya uğradık. Kişiliğimize suikast düzenleyebilirler. Ama bu gerçeği değiştirmeyecek. Bir kişiyi ifşa etmek faydasızdır. Ben farksızım. Çok fazla sayıların içindeki bir sayı. “Farksız” ismini dikkate alın. Biz “anonim” bir gurup değiliz. Prensip olarak zaman zaman onlarla anlaşabiliriz ama onların yöntemlerinden iğreniriz. Şeytanın ismi ile anılan bir ordu değiliz. Yok etmek için burada değiliz. Karanlık yerlerde Gerçeği aydınlatmak için buradayız. Bir şebeke yok. Bir takım değiliz. Ortak bir birleştirici sebebi olan bireyleriz: olması gereken özgürlük. Onu savunacağız. Onu koruyacağız. Bize saldırdıklarında direnip meydan okuyacağız. Ve temel özgürlüğümüzü bitirmek isteyen karanlık güçleri yeneceğiz. İşte biz buyuz. İşte ben buyum.

B Ö L Ü M B İ R

Elektronik bir toplumda yaşıyoruz. Ayrıca her yerde kayıt altında olduğumuz bir toplumda yaşıyoruz. 1877'de Edison'un ilk kaydından bu yana çok yok aldık. Neredeyse herkes bir çeşit dijital kayıt cihazına sahip ve Y nesli tüm sosyal etkileşimlerini kaydetmeye kafayı takmış durumdadır. Bütün iletişim bağlantılarımız kaydediliyor ve asla silinmeyecek sunucuların içinde bir yerlerde depolanıyor. Hükümetler, yasal olup olmadığına bakmaksızın toplumun tüm bilgilerini ellerinde tutuyor. Herhangi bir kişi bir suçtan şüphelendiğinde devlet onun hakkında bilgi topluyordu. Telefon şirketleri, internet sağlayıcıları vb. tarafından bir kişinin şahsi dijital verileri saklanırdı. Eğer bir suçtan dolayı bir kişiden şüphelenilirse yetkililer “zan”lı için özel olarak izin talep ederlerdi. Yetkililere o kişi hakkında sadece dava ile ilgili bilgiler toplama yetkisi verilirdi. George W. Bush döneminde bile Vatanseverlik Yasası’nda Amerikan vatandaşları ile yabancı ülkelerde şüpheli olarak bilinen teröristler arasındaki uluslararası aramaları dinleme hakkı sadece başkana verildi. Anayasa Mahkemesi bunu anayasaya aykırı buldu çünkü; 1) bir emir gelmeden 4.Yasa değişikliği ihlal edildi. 2) Vatanseverlik yasası şüpheli olan kişi iznini istemek yerine genel telefon dinlemelerini tedavüle soktu. En azından Bush, Yüksek Mahkemenin verdiği kararla kanuna uydu. Obama döneminde işler çok daha kötüydü. NSA’e, Amerikalılar da dahil olmak üzere herhangi bir suçtan şüphelendiği herkesin bütün YURT İÇİ ARAMALARINI dinleme yetkisi verildi. Ayrıca bütün internet trafiği izleme yetkisi de verildi. 1 Haziran 2015’te Senatör Rand Paul etkileyici bir şekilde Vatanseverlik Yasası'na bir son verdi. O zamandan beri NSA’in yasa dışı casusluğu, Obama’nın idari emri olan #12333 vasıtası ile 10 yeni programa dönüştü. Herkese bir ders olsun: yasadışı faaliyetler yapmasına göz yumduğunuz başkan ya da hükumet bu faaliyetleri bir sonrakilere devreder ve durdurulması hem daha zor olur hemde daha fazla zaman alır. Kişinin mahremiyetini muhafaza etmesinin sorumluluğu kişinin kendisindedir. 1.Bölümde günlük yaşantımızın mahremiyetini tartışacağız.

1. İşletmelerin ödüller sunan kartlardan kaçının.
   Bu kartlar genellikle maksimum %5’lik bir indirim için verilir ve çoğu zaman size verilecek ödülleri sadece kendileri belirler. Tasarruf etmek kendi özgürlüğünüzden daha değerli değildir. Mağazalar bütün işlemlerinizi kayıt eder ve sizi reklamlarla aldatır daha sonra da sizin işlem geçmişinizi veri toplama şirketlerine satar. Bu yüzden:
   Eğer bu kartlardan birini kullanmanız gerekiyorsa, sahte bir adres ve sahte bir telefon numarası temin edin.

2. Chick Fil-A’da yemek yerken ya da verdiğiniz sipariş hazır olduğunda size isminizle seslenileceğinde başka bir isim kullanın. Tezgahtarın “Galaktik Devlet Başkanı
   Süperstar McAwesomeville siparişiniz hazır!” diye bağırması her zaman eğlenceli olur. Ancak normal bir isim daha az göze çarpar.

3. Bölgenizin haritasını alın (Ben MapQuest gibi elle tutulur çevrimiçi bir harita tercih ediyorum.) Her ne pahasına olursa olsun Google Haritalar'dan uzak durun. Kavşakları ve radarları işaretleyin. Bazı kameralar her yöne bakmaz. Her kamera için kameraların görüntülediği kavşaktaki yolun mesafesini işaretleyin. Rotanızı tüm veya mümkün olan kameralardan uzak duracak şekilde planlayın. Bunu tüm yolculuklarınız için yapın. Başlarda külfetli olur ama daha sonra zamanla doğal olarak pratik hale gelir.

4. Eğer yerel kolluk kuvvetlerinden birini tanıyorsanız bölgenizdeki trafik ışıkları kameralara kayıtlarının ne kadar süre saklandığını veya bu kayıtların kalıcı olup olmadığını sorun.

5. Bütün kameralardan uzak durmaya çalışırsan kafayı yiyebilirsin. Özel şirketler hükümetin emri olmadan erişim sağlayamaz.

6. Telefonla çalışan avukatlara veya sahte fatura toplayanlara kişisel bilgilerinizi asla vermeyin. Bazı dolandırıcılar olmadığı halde borcunuzun olduğunu söyler ve kredi kartı bilgilerinizi ister. Onlara çek ile ödeme yapacağını ve bir fatura adresi göndermelerini söyleyin. Eğer bunu yapamayacaklarını ve telefondan ödeme almaları gerektiğini söylerlerse bunun bir aldatmaca olduğu şüphesizdir. Yasal bir şirket posta adresi yoluyla ödemeyi kaçırmayacaktır. Her yoldan ödeme almak isterler!