ฟิ้ววว.... สายลมยามบ่ายของวันพัดมาโดนหน้า ทำให้ภาพและกลิ่นแห่งความทรงจำผุดขึ้มมาในหัวทันที
"พยอม" ใช่แล้วมันคือภาพและความทรงจำของ กลิ่นดอกพยอม กลิ่นอันหอมละมุลเย็นชื่นใจ เมื่อครั้งยังเด็กๆ ตอนอยู่บ้านนอกบ้านนา ครั้งที่เคยเป็นเด็กเลี้ยงวัว ในช่วงหน้าแล้งแบบนี้ หมู่แมกไม้ต่างๆ ต่างก็พากันออกดอกบานสะพรั่งเต็มท้องทุ่งนา
"พยอม" เป็นดอกไม้ยามแล้งที่ถือได้ว่าเป็นดอกไม้แห่งความกระชุ่มกระชวยของเด็กเลี้ยงวัวบ้านนอกโดยแท้ ลมพัดมาทีไรพาให้หอมเย็นชื่นใจทุกที หลังจากเสร็จเลี้ยงวัวในแต่ละวันก็ยังไม่วายจะต้องเก็บไปฝากยายที่บ้านทุกครั้งไป คิดถึงจริงๆ คิดถึง ยาย พ่อแม่ น้องชายทั้งสอง อยากกลับบ้านไปสัมผัสกับกลิ่นอายนี้อีกสักครั้งอยากหลีกหนีความวุ่นวายในสังคมเมือง ทั้งผู้คน รถรา ทั้งหลาย กลับไปซบอกคนที่รอเราอยู่ที่บ้าน กลับไปใช้ชีวิตตามประสาคนบ้านนอกอีกครั้ง สุขใดเล่าจะเท่าอยู่ที่บ้านตัวเอง
ใช่ค่ะต้อม ได้กลิ่นแล้วคิดถึงบ้าน คิดถึงวัยเด็ก
ห้าๆๆพวกเราบ่นเหมือนคนแก่เลยน้อพี่เนส 555
คิดถึงวัยเด็กค่ะ👶🏻🤗
ใช่คับคิดถึงวัยเด็ก ไม่ต้องคิดรัยมาก เล่นอย่างเดียว อิอิ ^-^