สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ทุกคน

มาล้าวววววววววว..... มาล้าววววววววววว.... กลับมาพบกันอีกล้าวววววววววว..... วันสองวันนี้รู้สึกเบื่อหน่าย และขี้เกียจ อยากจะนอนโง่ๆ อยู่บนเตียง ไม่ต้องทำอะไร หายใจทิ้งไปวันๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ที่ทำไม่ได้ไม่ใช่เพราะยุ่งจนไม่มีเวลานะ แต่ถ้ายิ่งนอนก็ยิ่งจม ลุกขึ้นมาก็จะเพลีย แทนที่จะนอนแล้วจะรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า ตัวบัวนี่ตรงกันข้ามเลยนะ จากที่อยากนอนโง่ๆ อยู่บนเตียงทั้งวัน ก็เลยตั้งมานั่งโง่ๆ หน้าหน้าคอมทั้งวัน ทำงานหรอ เปล๊าาาาา..... ดูซีรี่ย์จนตาแฉะกันไปข้างหนึ่ง แม่ดูยุ่งโน๊ะ 555 ในหัวก็คิดแต่ว่าวันเน้..... จะเขียนอะไรดี เรื่องเน้.... เป็นปัญหาใหญ่ประจำวันเลยทีเดียว พอๆ กับตื่นเช้ามาจะกินอะไรดีนั่นแหล่ะค่ะ ปัญหาระดับชาติเลย

วันเน้..... ส่งภาพดอกโบตั๋นเข้าร่วมกิจกรรมการประกวดกับทางชุมชนไทยด้วย เป็นดอกโบตั๋นดอกใหญ่ และเป็นครั้งแรกที่บัวได้เห็นดอกโบตั๋นจริงๆ ตอนที่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ไม่ใช่แค่เห็นผ่านทางสื่อโซเชียลต่างๆ คนรักดอกไม้อะนะ พอเห็นดอกไม้ดอกใหญ่ๆ กลีบแน่นๆ บัวประเภทเล็กๆ ไม่ ใหญ่ๆ ชอบ 555 แว๊บแรกที่เห็นก็นึกในใจเลย ก็จะแบบ โอ้ววววว..... ว้าวววววว.... ดอกไรวะใหญ่จริง นี่ขนาดดอกตูมยังน้องๆ กำปั้นเลยอ่ะ บานแล้วจะขนาดไหน

เฉพาะดอกเน้..... บัวคิดว่าตัวเองถ่ายมาหลายสิบรูปนะ แต่พอจะใช้จริงๆ หาไม่เจอจร้าาาาาา.... เพราะตอนที่ไปเที่ยวญี่ปุ่น บัวก็จะใช้มือถือสำหรับถ่ายรูปในระหว่างที่ไปเที่ยว ตกเย็นกลับที่พักก็จะโอนถ่ายข้อมูลทุกอย่างมาไว้ที่โน๊ตบุ๊ค เพื่อสะดวกในการเขียนโพสต์ของแต่ละวัน เพราะบัวไม่ถนัดที่จะพิมพ์อะไรยาวๆ ในมือถือ บัวชอบใช้แป้นพิมพ์มากกว่า มันพิมพ์ได้เร็วทันใจกว่า เพราะมือถือกว่าจะมาจิ้มได้ทีละตัว ทำให้บัวหงุดหงิด เห็นหน้าตาแบบเน้.... อารมณ์ไม่ได้ตามหน้าตานะจ๊ะ 555

ช่วงที่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ฝนก็ตกปรอยๆ เกือบจะทุกวัน วันที่ไปดูดอกโบตั๋นฝนก็ปรอยๆ เช่นกัน ทำให้บนกลีบของดอกโบตั๋นมีหยดน้ำเกาะอยู่ทั่วทั้งดอก

ดอกโบตั๋นนี่เอาจริงๆ ใหญ่เท่าหน้าบัวเลยนะ ตอนแรกที่บัวเห็นมันเหมือนดอกไม้ปลอมมากกว่าดอกไม้จริง เดินเข้าไปดูใกล้ๆ เฮ้ย!!!.... ของจริงนี่หว่า อยากจะเอากลับไปปลูกที่เลย

ญี่ปุ่นเป็นเมืองที่มีดอกไม้สวยๆ เยอะมากๆ ไม่ว่าบัวจะเดินผ่านจุดไหน บริเวณไหน หรือแม้แต่ตามบ้านเรือนที่อยู่ติดถนนแทบจะไม่มีพื้นที่ว่างหน้าบ้านเหลือเลย เขาก็ยังอุตส่าห์เอากระถางดอกไม้เล็กๆ แขวนตรงบริเวณรั้วบ้าน แทบจะไม่มีบ้านไหนที่ไม่มีดอกไม้เลยค่ะ เพราะแบบนี้บัวก็เลยเดินไปถ่ายรูปดอกไม้ไปตลอดเวลา เพราะตอนแรกคิดว่าเดี๋ยวจะไม่ดอกไม้สวยๆ แบบนี้ให้ถ่าย เดินไปได้ 500 เมตร รูปดอกไม้ในคลังภาพเต็มจ้า มองไปข้างหน้าคุณสากับพี่สาวเดินไปไกลแล้ว บัวต้องวิ่งตามเพื่อให้ทัน หลังจากนั้นก็เลยเลือกถ่ายดอกไม้เป็นจุดๆ ไป เพราะถ้าจะถ่ายดอกไม้ทุกดอกที่เดินผ่าน ทั้งวันก็คงไปไม่ถึงไหน เพราะมีกันเกือบทุกบ้านจริงๆ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....