การทะเลาะวิวาท เกิดจากความยาก คือตัณหา
เพราะมีความยากได้ จึงมีการแสวงหา เพราะอาศัยการแสวงหา จึงมีการได้มาซึ่งลาภ เพราะอาศัยการได้ลาภ จึงมีการปลงใจรัก ในลาภนั้นๆ เพราะพอใจในลาภนั้นแล้ว จึงมีความกำหนัด ยินดีด้วยความพอใจค่ะ เพราะอาศัย ความพอใจในลาภนั้น จึงมีความสยบมัวเมาในลาภนั้น จึงมีความจับอกจับใจ เพราะมีความจับอกจับใจในลาภนั้น จึงมีความตระหนี่ จึงมีความห่วงกัน เพราะมีการห่วงกันจึงมีเรื่องราว ที่เกิดจากการหวงกั้นนั้น☺🙂
สิ่งยับยั้ง ก็มีเพียง การมีสติสัมปชัญญะ นะครับ เมื่อสติสัมปชัญญะเกิดขึ้นอกุศลธรรมเป็นอันจบลง
" สัมมาสติ "