Wala namang nanununtok, sumasaksak, naninipa, nangungurot o nangangagat saken. Pero bakit ganun? Bakit sobrang sakit ng pakiramdam ko? Tama ba to? Tama ba na maramdaman ko ang pakiramdam na to? Sobrang sakit para akong pinapatay, ang kaso sa loob. Not physically but mentally and emotionally. Sobrang sakit. Yung feeling na ilang araw pa lang namn kayong wala pero bakit parang taon na? Bakit parang sobrang tagal na, bakit ang bagal ng oras? Bakit ang hirap, hirap na makalimutan lahat? Hindi ko naman hinihiling na makalimutan siya gusto ko lang naman makalimutan yung sakit. Etong sakit na unti unting pumapatay saken. Pero bat ang hirap? Tatlong taon! Ganto ba talaga kahirap kalimutan ang tatlong taon? Sobrang sakit. Masakit pa sa masakit. Can someone tell me how can i move on? Can someone tell me what should i do first para hindi ko maramdaman tong sakit na to? I hate my life. Sabi mo walang sukuan e, bakit ka sumuko? Sabi mo walang iwanan e, bat mo ko iniwan? Sabi mo walang sawaan e, bat ka nagsawa? Sabi mo tayo hanggang dulo e, bat ako nalang? Wala pa tayo sa dulo pero iniwan mo na kong mag isa e. Sabi mo hanggang pagtanda naten? Dpa naman ako uugod ugod, dpa naman maputi buhok ko, pero bat wala kana sa tabi ko? Bakit? Bakit? Sana lahat ng bakit ko masagot. Sana lahat ng tanong may sagot. Sana.😭
Thank you for dropping by!
@surpassinggoogle has been a wonderful person and please support him as a witness by voting him athttps://steemit.com/~witnesses and type in "steemgigs" at the first search box.
If you want to give him witness voting decisions on your behalf, visit https://steemit.com/~witnessesagain and type in "surpassinggoogle" in the second box as a proxy.
Nice article :)