NOTFaceReveal - How Steemit Changed Me - Steemit Ultimate Challenge 8 Weeks - Week #6

in #steemitultimatechallenge7 years ago (edited)

Hi to all Steemians!

First of all, I want to thank @dobartim for this contest and @redjepi for informing us about it.

DISCLAIMER: This is going to be a spontaneously written post and I am a really bad writer. So if you're here to read an inspirational, work of art, good quality post I suggest you not to continue reading because I am pretty sure you won't find it here.

Who am I?


My name is Fatih. I'm a 22-year-old Turkish boi. I'm an Electrical Electronics Engineering student at the University of Karabük (in Turkey)... And that seems like it, I couldn't find anything else to say about myself, so let's move on to my Steemit story :D

What Steemit means to me


I joined Steemit about 8 months ago. When I first joined the platform I didn't know about anything. I didn't know any other cryptocurrencies than Bitcoin, I didn't know what blockchain was, I didn't even know that I would be getting paid in Steem which was also a cryptocurrency. As most of us did, I joined here for the money. But the money I had in mind was 'maybe like 10 dollars a month?' :D

So, I posted my first post; 0.14$ for a video I found online, not that bad. Then I made a second post, bam! 2.3$. I was really starting to like this. Not because I was making -what seemed to me as- good money, but for the first time in my life I was actually being myself when writing those posts.

Many of you might not like anonymous accounts (I am not really anonymous as I talk about myself, but anyways 😃) but I was only able to share those posts because I didn't have anything to worry about. I am a really shy person, I do have social media accounts but I have never posted a status on Facebook. I had never commented on someone else's post -if it is not directly related to me-. The last time I posted a picture anywhere was around 3 years ago. I don't feel comfortable talking in group chats even the ones with my relatives.

But in Steemit I felt free, I wrote -almost- whatever came to my mind. I made some experimental posts. Heck, I even made this post.

Actually, after re-reading this post, that one might have to leave the spot for 'the cringiest post on steemit' to this one.

I was commenting on other people's posts, making jokes. Steemit started to become my comfort zone -I wasn't really aware of that till now, actually 😃-. I was really enjoying here. That was so till something happened... (I will tell what happened later on ⬇️)

...In that long period of 8 months, I only made 21 + 40 posts. The reason why I said +40 is because they are -mostly- Utopian translation posts and I don't consider them as 'real' posts. But looking at my profile page you can see that it says 796 posts, which means I made more than 700 comments. And I know that I made most of those comments when I -almost- quit posting anything for about a month.

Why I quit posting


About 5 months ago the Turkish community went through a really hard time. I don't want to go to the details of this but we were left in a position where we had no curators or let's say leaders. So, we gathered on our Discord channel and thought what we could do to solve this, everyone told their ideas and we decided that we should hold an election and select 3 curators. -I know you are wondering why I'm telling you all this but I am coming to the point 😃 -
Long story short, the election couldn't be held because there were only 3 -eligible- nominees... And I was one of them. As much as I didn't want the job at first -knowing that I'm not up for this job- I couldn't resist my friends telling me that I should.

...So I became one of the Turkish curators. We wanted to make everything perfect, we shouldn't do a smallest mistake, because -as we have seen for the previous curator- anything could be used against us. We just tried to help the community and tried to do everything very carefully. So, the reason why I didn't share anything at that time was because; I couldn't think of many ideas, I am a really bad writer (as you have seen, sorry 😃) I had to be formal when I totally am not, I thought that I -being a curator -shouldn't earn more than other community members did (because that also could raise some complaints), I didn't want people upvoting my posts just because I was the curator, and because I was spending time for community purposes -not that I didn't have time to write a post or two, but still-.

After 2-3 months of ups and downs -and we doing everything but being unable to find external support (from whales or dolphins) probably because of our bad reputation- I quit my job as curator -the other curators had quit their jobs too-.

Now I'm not commenting on posts unless it is a question I can help. I'm not posting anything except Utopian. And Steemit is now far far away from being my comfort zone.

How Steemit changed me


At first, Steemit changed me to be more open. I was able to write something -that is more than 3 sentences- open to public for the first time -as much as I can remember-. I was able to be myself around strangers for the first time. I was talking to people very easily which I am not able to in real life (see; 'I have only 1 friend at my University while being a senior').

These are just for steemit, I'm still 'the same old me' in real life :D

Later on, I met with many good people who thought me everything I know about Steemit. There is so much to talk about them but this post had already gotten way out of context :D
These things made me start to like money. After all, we wouldn't have been here if Steemit didn't offer money, and if we weren't here these nice things wouldn't have been possible('duh..?').

But then I became a curator, so had to act accordingly. I didn't mind this as I was still able to be myself from time to time in comments. What really changed me is when I saw what people could do for money -or maybe some other things too-. I saw people trying to destroy something that was built for them, that wasn't requesting anything but their support, respect, and appreciation and I saw this over and over again. And I have seen (still seeing) people praising whales or people who hold contests with big rewards. So, this made me think that -many- people don't really care about your efforts, they care about 'you' only if you're giving them something material (in this case money). Thus making me start to hate money even more than I did before.

You could say 'if you hate money then why are you still here'. So let me put it this way; I do like having money though I don't like spending it -for myself-but I don't like the concept of money because it leads people to do bad things and forget what's really important.

Now, as I quit being a curator I want Steemit to change me again. -Not about my thoughts on money though, I am planning to talk about that in a later post- I want to be myself again, but I don't want to hide behind being anonymous. I want to be myself and not be scared that people will not like me or look down on me. I want to have fun, do what I want to do.

This post was rather more like a step to freely being myself again in Steemit than an entry to the #Steemitultimatechallenge. So, sorry for that @dobartim and people who read this post all the way till here -I don't know why anyone would read till here but...- .
And to make the step even bigger, I will do something really crazy (extremely normal). I will do a face-reveal for steemit and it will be my first time in 3 years posting a picture of myself anywhere.


Image removed

Türkçe Açıklama

Steemit'deki ilk zamanlarıma tekrar dönmeye çalışıyorum ve bu gönderi de ona ilk adım olur belki diye düşündüm. Aslında bu yazıyı SteemitUltiamateChallenge için yazıyordum, Türkçe'ye de çevirecektim ama baktım çok saçma yerlere gitti, hiç çevirmeyeyim dedim :D Yine de isteyen olursa çeviriyim ama siz zararlı çıkarsınız yani, yazık okuduğunuz zamana.


This post was created for the Steemit Ultimate Challenge held by @dobartim with a prize pool of 2000 SBD


Sort:  

çok samimi bir yazı okudum az önce ve galiba ilk okuduğum yazınızdı, bence daha fazla yazmalısınız okumak isterim:)

Teşekkürler, insanların böyle düşünmesi beni şaşırtıyor açıkcası. Ben bile okurken rahatsız oluyorum kendimden bazen :D
Deneyeceğim yazmaya devam etmeyi, umarım başarabilirim :)

Brnce bu yazı ödül almalı. Tamamen kendinizi ifade etmişsiniz hem de tüm içtenliğinizle, yazınızı okurken oğlumun hayatını okur gibi hissettim, o da sizin gibi çekingen sessiz bir yapıya sahip metalurji ve malzeme mühendisliği okuyor. Steemitte olmak insanın ufkunu açıyor, burada gerçekten güzel insanlar var, onların varlığı bizleri buraya bağlıyor. Böyle içten postlar okuduğum zaman burayı daha da seviyorum. Çünkü güzel gönüllü insanları yazdıkları içten yazılarla tanıyabiliyorum. Emeğinize sağlık ☺️

Çok teşekkürler görüşünüz ve güzel düşünceleriniz için, gerçekten çok değerli benim için bu yorumlarınız. Yarışmada muhtemelen ödül almayacağım çünkü hem kuralları tam karşılamıyor -en azından bana öyle geldi- hem de benimkinden çok daha kaliteli ve emek verilmiş yazılar gördüm etikette. Zaten yazıya başlarken yarışma için başlasam da yazının yarısına geldiğimde tamamen saptı konu :D

Gönüllerde ödül almak en güzeli 😃

Evet bence de, o yüzden ben şimdiden kendimi yarışmanın kazananı ilan ediyorum 😄

Yazı güzel olmuş ama resim 1 tane olunca, sanırım ödül için zor. Çünkü diğer gönderileri de inceliyorum ben, 8-10 tane resimle post hazırlayan, her yere steemit yazan, kağıtlara steemit yazdırıp tutturan ve fotoğraf çektirenler falan var... Umarım ödülü alırsın, hayırlısı :)

Teşekkürler düşünceniz için ama yarışma geçti - yani 6. turu geçti- maalesef. Yazım okundu mu okunmadı mı onu dahi bilmiyorum :D Ama dediğiniz gibi benden çok daha fazla uğraş verip çok daha kaliteli yazılar paylaşanlar olduğu için çok üstüne gitmedim ben de :D

Daha iyi yerlere gelebileceğini biliyorsun başkan . Tabii ki ilk olarak gerçek hayat önemli ama biraz daha bu tarafa yönelmelisin diye düşünüyorum ki eğer yönelirsen gayet güzel işler başaracağından eminim . Yazıyı yeni görüyorum , gayet içten , öznel bir dille anlatmışsın . Seni tanıdığıma memnun oldum.Sonunda Sonsuzluk içerisine sende bir "introduceyourself" göndermişsin (daha önceden paylaştıysan haberim yok ) : ))

'o taraf'a ne kadar yaklaşırsam kendimden o kadar uzaklaştığımı gördüm, bi de şimdi yakaşsam da içinizi karartmaktan başka pek bir işe yaramayacağım, pesimist bakıyorum artık o işlere maalesef, o yüzden şimdilik ben hiç almıyım :D (o tarafı yanlış anladıysam kusura bakmayın :D Steemit'ten bahsediyorduysanız 'umarım yaklaşabilirim' diyeyim ).
Yok yok paylaşmıştım bir yazı ama şimdi baktım da çok kısa olmuş. Bu normalde pek beni "'introduce'muyor" olsa da ondan daha çok tanıtmış dediğiniz gibi :D
Ben de sizleri tanıdığıma çok memnunum :)

Evet o tarafı yanlış anlamışsın , tamamen steemit için bahsetmiştim :)) . Steemitin senin için daha iyi bir yer olduğunu düşünüyorum hayırlısı diyelim . En iyisi seninle olsun dostum.

Evet, bakalım. Yani benim için iyi bir yer olabilir ama yazma konusunda ben iyi değilim :D Bakalım, hayırlısı artık :) Amin, en iyisi hepimizle olsun .

Ben ilk defa İngilizce dilinde yazılmış bu kadar içten bir yazı okudum.
Kendinizle ilgili söyleyecek bir şey bulamamanız en güzel şey bence.
Siz iyi bir insansınız ve bu kadarı yeterli.
Yazıyı otomatik olarak Türkçeye çevirdim ve tüm çeviri hatalarına rağmen, çok sıcak ve akıcı bir dille yazmış olduğunuzu düşünüyorum.
Burada insanın nasıl bir dönüşüme uğradığı konusundaki görüşlerinize de aynen katılıyorum.
Dış dünyada çok içime kapanık biriyimdir ama sosyal medyada bambaşka biri oluyorum.
Harika bir yazı okuduğum için kendimi şanslı hissettim.
İyi ki ziyaret ettim postunuzu.

Okuduğunuz için ve güzel düşüncelerinizi paylaştığınız için çok teşekkür ederim. İyi bir insan olduğmu düşündürebilmek dahi benim için çok güzel ve çok değerli bir şey, umarım bu düşüncenizi boş çıkarmayacak biri olabilirim veya olabiliyorumdur.
Ben, yazarken veya okurken hiç hoşuma gidemiyor bir türlü ama sanırım sizler ben anlatamasam dahi benim anlatmaya çalıştıklarımı hissedebiliyorsunuz.
Ben sosyal medyada da içime kapanığımdır ama Steemit'te -muhtemelen kimseyi tanımadığım, kimse de beni tanımadığı için- içimden geldiğince davranmaya çalışmıştım ilk geldiğimde.
Ben de harika yorumlar aldığım için çok sanslı olduğumu düşünüyorum. Ama aslında yorumlarınızın ne kadar içten olduğunu bilsem dahi sanki bana 'torpil geçiyormuşsunuz' gibi hissediyorum, yazılarımı kendim beğenmediğim için sanırım :D

Hiç bir anlam veremediğim öyle garip paylaşımlar var ki onların içinde sizinki çok güzel kalıyor.
Zaten bu paylaşımınızda geliştirip eklenecek hiç bir şey yok, zaten tastamam.
Ama sabırla vakit ayıranlar hem daha güzel paylaşımlar yapacaklar, hem de benim sizi steemitte bulduğum gibi başkaları da bulup iletişime geçecekler.
Her şey daha güzel olacak biz geliştirdikçe.
Ne yalan söyleyeyim, bazı paylaşımlara sırf yorum olsun diye yazdığım da oluyor.
Bu yazı öyle değildi, gerçekten de iyi bir içerik, hem de duygusal.
Başarılar dilerim.

Tekrar çok teşekkür ederim güzel düşünceleriniz için.
Umarım her şey daha güzel olur...
Size de başarılar :)