THE RETURNING

in #short-short7 years ago (edited)

a flash fiction by: Nizam Al-Kahfi PKB
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍
My first trip home from overseas. There is still no electricity in my village. No piped water. I use the well behind our house for bathing. I take my bath when it is dark, when nobody is using it, when the crick-crick sound of crickets and croaking of frogs fill the air. I light the area with a torch. The smoke chases away the mosquitoes. The smell of kerosene fills my nostrils.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ I scoop the water with a coconut shell and pour it on myself. Cool and fresh.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ I hear the rustle of someone coming from the bush.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ I recognise Melissa.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ I reach for my towel.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ She giggles.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "It is ok," she says. "I will go naked too."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ The fire from the torch casts our shadows.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ I pour water on her body.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Just return home?"
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Yes."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "You will be going back to UK?"
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Two more years to finish my studies."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ She dries herself with my towel. I pull and hold her close. She does not resist. We kiss.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ And then she sobs.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "I am pregnant by my uncle."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ This is bad.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Nobody believes me. I fear respected uncle will murder me."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ I offer to walk her home. She refuses. She refuses the torch too.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "I am used to walking in the dark."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ She walks away.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ At home I ask mother about Melissa.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Bad girl, only sixteen. Killed herself a year ago."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Oh."


PULANG
karya: Nizam Al-Kahfi PKB

Aku pulang dari luar negeri untuk kali pertama. Di desaku masih belum ada listrik. Tidak ada air leding. Aku mandi di sumur di belakang rumah. Aku mandi ketika sudah hampir gelap, ketika tidak ada orang lain lagi menggunakannya, ketika suasana mulai dipenuhi bunyi krik-krik jangrik dan krok-krok katak. Aku menyalakan obor. Asap obor mengusir nyamuk. Bau kerosin menusuk hidungku.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Aku mengaut air dengan batok dan menuangkannya pada tubuhku. Sejuk dan segar.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Aku terdengar bunyi kerisik-kerisik geselan seseorang datang dari semak.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Aku mengenali Melissa.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Aku cepat-cepat meraih handuk.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Ia tertawa.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Gak apa," katanya. "Aku juga akan telanjang."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Api dari obor melemparkan bayangan kami.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Aku menuangkan air ke tubuhnya.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Baru pulkam?"
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Ya."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Mas akan pulang lagi ke Inggeris?"
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Masih ada dua tahun untuk aku menamatkan kuliah."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Ia mengeringkan tubuhnya dengan handukku. Aku menarik dan memeluknya erat-erat. Ia tidak menolak. Kami berciuman.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Kemudian ia teresak-esak.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Aku dihamili pamanku."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Ini buruk sekali.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Tidak ada yang percaya padaku. Aku takut Paman yang dimuliai akan membunuhku."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Aku menawarkan diri untuk berjalan bareng ke rumahnya. Ia menolak. Ia juga menolak obor yang kuberikan.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Aku sudah biasa berjalan di dalam gelap."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Ia berjalan pergi.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ Di rumah aku bertanya pada ibu tentang Melissa.
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Gadis tidak baik, baru enam belas tahun. Dia tewas bunuh diri setahun yang lalu."
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ ‍‍ ‍‍‍‍‍‍ "Oh."

© cerita-secangkir-kopi-pkb15062015-edisi-revisi-nak04022017