Czy powrót po dwóch latach do pisania ma sens?

Brenna, bo Polska jest najpiękniejsza! Czasem niewiele potrzeba, by zaznać szczęścia.

Czasem już tak po prostu jest, że czasu mało, że zawsze jest coś lepszego do zrobienia, że praca, a nawet czasem odpoczynek krzyżował mi plany dotyczące nowych wpisów. Mam wrażenie, że nie było mnie tu już wieki. Czy polska społeczność Steemit przyjmie mnie na nowo?

Chciałabym wrócić do opisywania odwiedzonych przeze mnie miejsc... jednak moje posty były dosyć czasochłonne i pytanie, czy jeżeli wrócę w takiej samej formie, to za chwile znowu nie złapie mnie „niechcemisie”? Postaram się,być może coś zmienić, skrócić przekaz? Zobaczymy, bo do powiedzenia mam wiele, mam nadzieje, że będą to rzeczy ciekawe dla Was.

Przez ostatnie dwa lata sporo się działo, studia magisterskie, obrona, praca, przekwalifikowanie się... w tym roku ślub, kupno działki, budowa domu, a do tego w tle majaczy koronawirus i najnormalniej w świecie nie ma lekko. W podróżniczym dziale mojego życia też nadal się dzieje. Choć teraz z wiadomych przyczyn bardziej lokalnie niż globalnie.

W zeszłym sezonie Serbia, Czarnogóra, Sycylia, odwiedzone sąsiedzkie kraje, jak i wiele wspaniałych miejsc w Polsce. Nie ustajemy w wędrówkach po górach, szlakach i bezdrożach. Odwiedzamy zamki i zabytki. Szczerze, to jest tego tyle, że pojęcia nie mam od czego zacząć.

Konina na Sycylii? Serbia i jej najwyższy szczyt? Czarnogóra i piękny bałkański fiord? Czy może Praga w 3 dni, jednodniowe podróże po Beskidach? Sokolica z Trzech Koron z zamkami w tle?

Generalnie, cześć wszystkim! Będę częściej, do zobaczenia wkrótce.

Chorzów, park etnograficzny.