Tak jak w tytule - N I E B Ę D Ę nikogo na siłę prosić marketingowymi chwytami o lajki.

Kilkanaście lat edukacji artystycznej oprócz warsztatu na światowym poziomie, aspirowania do tworzenia coraz lepszego, nauczyły mnie jednego - szacunku do sztuki i posłuszeństwa. Co przez to rozumiem?

Wierzę, że prawda jest jedna. Tak samo piękno. Jest tylko jedna droga w ich kierunku. Nie ma drogi na skróty. Trzeba wymagać od siebie jako od twórcy i od odbiorcy. Dlatego ja nie będę zanieczyszczać internetu zdjęciami czy szkicami robionymi na ilość. Nie będę robiła w zgodzie z trendami, nie chcę czalendży z prezerwatywami, nie będę jadła pasty do zębów, nie będę człowiekiem-pająkiem, nie będę żoną amerykańskiego żołnierza, która maluje paznokcie. Nie będę kradła czyjejś twórczości, żeby dorzucić parę krypto-groszy do swojego budżetu. Mam co jeść, za co kupić farby. Styknie. Moje życie jest skonstruowane tak, żeby budować w zgodzie z ideą sztuki, która jest ambitna, piękna i prawdziwa. Moje życie jest podporządkowane sztuce. Jem rano śniadanie, żeby mi ręce i nogi działy i dały radę malować np. Bo żarcie dla żarcia nie ma sensu.

---

A internet robi mi fochy. Internet chce, żebym olała moją wiedzę i umiejętności, żeby pokazywać coś co ludzie z r o z u m i e j ą. Tylko, że wszyscy MAMY MÓZGI i są one tak zrobione by rozumieć sztukę. Wszyscy jesteśmy pod tym względem równi. Mój mózg nie różni się niczym od mózgu reszty ludzi na świecie, więc każdego stać na kontakt ze sztuką. Moje życie jest tak skonstruowane by nie słuchać głosów 'nie dasz rady, olej ambicje, podporządkuj się debilizmom'. Ja tęsknie za prawdziwym pięknem i go szukam. Chcę znaleźć je w Internecie.

---

Dodatkowo muszę się z Wami podzielić moim rozczarowaniem tym całym Steemitem. Nie znalazłam do tej pory nikogo z kim mogłabym tu porozmawiać o sztuce. W realu rozmawiam o sztuce kilkadziesiąt godzin tygodniowo. W realu zarabiam na sztuce. W realu jestem doceniana i doceniam innych. W realu sztuka sprawia mi radość. Tutaj jestem smutna. W realu czekają na mnie realne wyzwania - kształcenie, konkurowanie, konfrontowanie z najlepszymi, korekty. Tutaj wyzwaniem dla mnie jest zagłuszyć własne ambicje. To nienormalne.

Ludzie ogarnijcie się i wymagajcie od tego wirtualnego świata! Sprawcie, że wirtualne stanie się częścią realnego, bo inaczej utopimy się w potopie internetowego, nieoryginalnego ścieku. Nie zachowujcie się jak roboty tylko jak ludzie! Każdy człowiek ma możliwość poznania piękna. Każdy. Wymagajcie od siebie, albo chociaż ode mnie. Serio róbmy coś lepszego.

Ja tu jestem, bo chciałam poszerzyć grono ludzi, z którymi mogę wspólnie poszukiwać prawdziwego piękna. Niestety widok krypto-art-komerchy jest dla mnie jak drogowskaz na drodze 'nie idź tam'. No to jak mam tu chodzić? No jak???

---

P.S.
Zrobiłam nowy film.

Więcej LEDY tutaj: | More LEDA here:

https://www.instagram.com/ledaleleda/
https://vimeo.com/user57885692
http://natalialedzianowska.blogspot.com/