Dzięki za link, sprawdzę, metody Silvy nie znam. To bardzo mądre co napisałeś i zgadzam się w 100%. To się pokrywa z tym, co mówił około miesiąca temu w jednym ze swoich filmów jasnowidz Krzysztof Jackowski (polecam), w którego zdolności ja głęboko wierzę, zresztą on sam mówi, że on nie jest jakiś wyjątkowy i wiele osób może to wyćwiczyć w sobie. Mianowicie mówił on, że miał taki sen, w którym usłyszał takie słowa, że życie, nasz los jest jak osiołek i nie należy go sięgnąć, czy pchać na siłę, tylko trzeba na niego wsiąść i na nim jechać. Odkąd zacząłem się do tego stosować widzę zmiany w swoim życiu. Więc to nie jest tak, jak nam mówią trenerzy rozwoju, że jesteśmy panami świata i wszytko możemy wymusić, tylko trzeba trochę pokory i współpracy z "górą".

Nie da się udowodnić empirycznie ani istnienia, ani nie istnienia Boga, myślę, że ten spór nie zostanie nigdy rozwiązany, ja przykładowo ne jestem praktykującym katolikiem, choć uznaję spuściznę tej kultury, ale modlę się, bo uznaję istnienie jakiejś siły wyższej. "Proście, a będzie wam dane" - to naprawdę działa, ludzie są źli, że czegoś nie dostają, ale nawet nie wpadają często na to, żeby, (może z jakiejś skromności) po prostu poprosić i nie mówię o proszeniu innego człowieka tylko tej właśnie siły. W moim życiu wydarzyło się kilka sytuacji, które były dla mnie wyraźnymi znakami od tej siły, nie wiem co prawda, czy to opiszę na blogu w jakiejś serii, bo to prywatne doświadczenia, ale przecierałem oczy ze zdumienia co się wyprawia.

Wierzę jednak, że nawet przedmioty mogą mieć moc, przechowywać informację, a być może, że nawet plastikowa butelka po takiej Pepsi z tego posta może mieć świadomość. Brzmi to jak wariactwo, ale w filozofii ten termin nazywa się panpsychizm, czyli wszechświadomość. Moim zdaniem czas i przestrzeń to tylko iluzja i tak naprawdę one nie są wszystkim co możliwe, a jedynie jakąś częścią, wypadkową czegoś o wiele większego, czego z naszej perspektywy nigdy nie będziemy w stanie pojąć. Być może to życie jest tylko snem, symulacją, niczym gra, lub stanem "larwalnym" do jakiegoś kolejnego etapu. Dlatego też wierzę w przemożną moc psychiki, bo to tylko w niej tak naprawdę istnieje nasz świat, więc można powiedzieć, że my jesteśmy całym światem a cały świat jest nami. Może momentami to brzmi zawile, ale takie mam przemyślenia i doświadczenia życiowe :)