[EN] English version here

Kontynuujemy naszą podróż, którą rozpocząłem w tym wpisie.

Frumuszyka to nie tylko Skansen Besarabskich chat, oraz pomnik największego na świecie pasterza. Prawdopodobnie nie są nawet największymi atrakcjami Frumuszyki. Tak więc lecimy dalej.

Muzeum Historia Besarabskiej Ziemi

Obok pomnika Czabana znajduje się odkryte muzeum "Historia Besarabskiej Ziemi". W 2014r. zdobyło one tytuł "Największego prywatnego parku-muzeum pod względem ilości rzeźb na Ukrainie". Przedstawia on postacie związane z Besarabską mitologią, legendami, oraz tradycjami. Muzeum stoi pośród stepowej trawy, z której wyłaniają się kamienne rzeźby, dobrze komponuje się to z otoczeniem, oraz zapewnia przyjemny klimat.

W Starożytności docierały tutaj wpływy Starożytnej Grecji i Rzymu, a bardziej współcześnie wpływy Imperium Osmańskiego, Cesarstwa Rosyjskiego, oraz Rzeczpospolitej. Z tego powodu powstała dość bogata mitologia.

Muzeum Pamiątek Socrealizmu

W Frumuszce jest wiele do zobaczenia, jednak to właśnie muzeum pamiątek socrealizmu najbardziej przykuwa uwagę. W zagajniku niedaleko Czabana, stoją pomniki wodzów epoki słusznie minionej. Można tam spotkać: Lenina, Lenina z kolejnym Leninem, Lenina przemawiającego do innych Leninów, Lenina który stracił głowę, oraz Lenina który upadł na ryj. A i czy mówiłem już że można tam spotkać Lenina?

Oprócz wodza rewolucji, możemy spotkać też innych komunistycznych dygnitarzy: Stalina, Dzierżyńskiego, Kirowa, itd... Pomniki młodych Pionierów (komunistyczne harcerstwo), żołnierzy radzieckich, a nawet pomnik komunistów z Afryki. No i oczywiście zapomniałbym - jest jeszcze Lenin ;]

Muzeum oczywiście nie powstało jako hołd dla komunizmu, ale jako przestroga przypominająca o realiach tamtych czasów. Początkowo pomniki były skupowane przez właściciela ("po 700 hrywien za metr"). Po Leninopadzie ludzie sami zaczęli przywozić pomniki których chcieli się pozbyć.

Kamienne ZOO i minigolf

Dla rozluźnienia atmosfery, aby nie zostać przytłoczonym przez nadmiar socrealizmu i Leninów, obok znajdują się pocieszne rzeźby zwierząt, tworzących "Kamienne ZOO".

Jeśli ktoś preferuje aktywniejszy odpoczynek, to można zagrać w minigolf pod okiem całej rzeszy betonowych Leninów.

Moje odczucia

Jadąc do Frumuszyki wiedziałem tylko o Muzeum Socrealizmu i pomniku Cabana. Dlatego na miejscu byłem pozytywnie zaskoczony ogromem tego miejsca.

Mimo że pozornie jest tam zbieranina wszystkiego, to jakoś dziwnie wszystko do siebie pasuje. Minigolf pod okiem Lenina? - absurd, ale tam tego nie czuć. Ponad 16 metrowy pomnik po środku niczego? Również bez sensu, ale gdzie indziej miałby stać pomnik stepowego pasterza? Równie irracjonalne na tym pustkowiu było stanowisko ładowania aut elektrycznych, czy basen z którego można było podziwiać piękny zachód słońca. Wszystko to współgrało w jakiejś dziwnej harmonii, czy to ta wszechotaczająca przestrzeń i step po horyzont, powoduje że wszystko znajduje sobie wystarczająco miejsca?

Bardzo spodobała mi się otwartości tych muzeów. Wszystkie eksponaty po prostu były, stały sobie pośród stepowej trawy i nie rościły żadnych wyższych praw. Żadnego snobizmu artystycznego: podoba się - fajnie, nie podoba się - też fajnie, i tak nikogo to nie obchodzi... Samych pomników porozrzucanych tu i ówdzie było tak dużo, że w ciągu 2 dni nie udało mi się wszystkich zobaczyć.

W swoich podróżach lubię miejsca nieszablonowe, które nie są jeszcze skażone masową turystyką. Takie które są "wyraźne", a ich klimat po prostu się czuje. Miejsca które próbują "sprzedać się" turystycznie takimi jakie są, a nie próbują być takimi, aby się sprzedać. Miejsce które na swój sposób jest dość absurdalne i nierealne, a jednak istnieje za sprawą jednego człowieka, który konsekwentnie i wytrwale dążył do swoich celów. A czy to ma sens? Nie wiem - ale mi się tam podobało.

Źródła:

• Wiedza zdobyta na miejscu
• Oficjalna Strona
• Ukrainer

---

My steemitworldmap / Mój steemitworldmap