Byliśmy wtedy ze znajomymi w Zakopanem, by tam powitać nowy rok. Mimo mrozu postanowiliśmy dzień przed Sylwestrem wybrać się gdzie w góry. Wybraliśmy Dolinę Kościeliską. Przyjechaliśmy do miejscowości Kiry około 8 rano. Było minus 7 stopni Celsjusza. Ubraliśmy się ciepło i zaczęliśmy iść ścieżką przez Dolinę Kościeliska. Droga była częściowo odśnieżona i dosyć łatwo można było maszerować po twardym podłożu. Dzień zapowiadał się ciekawie.

Dolina Kościeliska to jedna z najpiękniejszych dolin w całych Tatrach. Jej długość to koło 7 kilometrów. Latem jej przejście w jedną stronę zajmuje około 2 godzin. Zimą po śniegu idzie się wolniej i nam zajęło to około 3 godzin. Na końcu Doliny znajduje się schronisko. Było ono celem naszej wędrówki tego dnia. Ścieżka na dnie doliny jest częściowo nasłoneczniona. W miejscach, gdzie słońce nie świeciło było zauważalnie zimniej. Jak widać na zdjęciach było całkowicie bezchmurne niebo. Wymarzona pogoda, no mogło być tylko trochę cieplej.

Dla takich widoków było warto zmarznąć. Wszystko było pokryte śniegiem i lodem. Pięknie to wyglądało i lśniło się w słonecznym blasku. Krajobraz wyglądał jak z bajki! W końcu dotarliśmy do schroniska. Potrzebowaliśmy się ogrzać i napić się gorącej herbaty. Spędziliśmy tam około godziny. Niestety trzeba było wracać. Droga powrotna jest łatwiejsza, ponieważ schodzi się w dół doliny. Schronisko jest na wysokości około 1100 m n.p.m, natomiast parking w miejscowości Kiry to wysokość około 900 m n.p.m.

W drodze powrotnej zmarzliśmy chyba jeszcze bardziej. Wiał dość silny wiatr i przy tej temperaturze nie było to przyjemne. Po powrocie do samochodu pojechaliśmy do Zakopanego, gdzie nocowaliśmy, by porządnie się ogrzać. Cała wprawa zajęła nam około 6 godzin. Dla widoków, jakie były tego pięknego dnia naprawdę było warto. Jeśli nie byliście zimą w górach, to polecam Dolinę Kościeliska. To dosyć proste i bezpieczne miejsce nawet zimą. Lawiny tam nam raczej nie grożą.