Japończycy mają swoję tradycję kintsugi, czyli naprawiania rozbitej ceramiki w taki sposób, aby łączenia pęknieć były szczególnie widoczne i stanowiły piękno naprawionego obiektu. Idzie za tym oczywiście cała filozofia doceniania tego, co niedoskonałe, popękane, zniszczone – ale potem naprawione, dzięki czemu nabiera jeszcze większego znaczenia i wartości. To pierwsze skojarzenie, które miałem po przeczytaniu wpisu.