Wpływ przeszłości na teraźniejszość... Zwłaszcza posiadając starsze rodzeństwo

Hej! Witam Was po dość długiej przerwie. Powiedzmy, że miałem kryzys twórczy, stąd też tyle musieliście czekać, przepraszam oczywiście wszystkich czytelników. Zacznijmy od piosenki...

Z czym Wam się ona kojarzy? Bo mi z młodością, a raczej bardzo, bardzo wczesną. Burzliwą młodością z niejedną nieścisłością... No właśnie, niejedną. Wsłuchując się w piosenkę wspominam lata, w których chodziłem na Halloween, a było to ponad 10 lat temu. Czy siostrę, która malując mnie gdy miałem na sobie strój Draculi, dodawała słownie tematu horroru mówiąc, że starsi zabijają za cukierki młodszych :D Ale niestety, tag pl-emocjonalnie w większości przypadków jest dosyć smutny, teraz niestety nie może być inaczej. Mieszkam z rodzicami mając 24 lata (Przegryw) :D Chociaż tu odsyłam do innych wpisów, kto czyta wszystkie będzie wiedział o co chodzi. Najgorsze było gnębienie mnie czasem przez starsze rodzeństwo i aprobata, lub raczej - Lekceważenie tego przez mojego ojca, bo matka miała jeszcze łagodniejsze podejście. We swoim wpisie zatytułowanym "Dyscyplina" Do którego was odsyłam, macie opisanie wojska, jako czynność wymagającą modernizacji. Co młodsi czytelnicy zrozumieją, co miałem na myśli, natomiast wpis jest tylko niejednoznacznym stwierdzeniem tego, dlaczego tak czuję.

Miałem parę tygodni temu bardzo nieprzyjemną sytuację ze swoim bratankiem, chłopak ma niecałe 15 lat. Siedzę z bratem i z kumplem na ławce, pijemy sobie piwo. Normalna rzecz (przynajmniej dla osób nie będących ślepo podporządkowanych zasadom) aż tu nagle mój bratanek... Ooo! Spoko! Siema, co tam?! Tradycyjny rodzinny dialog. Natomiast mój kumpel na słowa bratanka opiewających w epitety nie był z tego dumny i zaczął go wyzywać i grozić mu, widząc chyba jednak, że on jest nasz. Aż tak najebany być chyba nie mógł! Ma się to tak do całej sprawy, że postanowiłem opowiedzieć o tym rodzicom, ojciec się śmiał, mówiąc, że dobrze się stało. A dlaczego? Tu znowu odsyłam Was do wpisu p.t "Dyscyplina". Bo młodszy musi być kurwa przecież podporządkowany starszym! Tak jak w pracy trzeba być podporządkowany kierownikowi! Jak dla mnie do chuja to prowadzi, a wierzcie mi... Nie pisałbym teraz tego, gdybym nie miał żadnego powodu, szczególnie po tak długim czasie od ostatniego wpisu.

Kto myśli, że mam osobliwy styl? Pewnie dużo, natomiast ten styl i tekst jest tylko prawdziwy. Dla tych którzy jeszcze nie łapią powiem jasno... Nie rodzimy się równi, nie mamy takiego postrzegania jak niestety często nasi fizyczni, lub psychiczni oprawcy, a co gorsza, gdy występuje w tym jedno i drugie... Morałem jest tego, że ludzie różnią się od zwierząt tym... Że my możemy coś z tym zrobić. Ja zawsze zamierzałem i zamierzam. W grę niestety wchodzi tutaj teraz psychologia, która jest indywidualna od każdego z nas. Czy nie czynić dobra, licząc na dobro innych, przez co - oczywiście - Profit dla nas? Spotkałem się praktycznie ze stwierdzeniem, że żeby trzeba coś osiągnąć, to trzeba być skurwysynem. Wchodzi w to genetyka, jeśli ktoś ciekawy to odsyłam was do kolejnego swojego wpisu p.t "Akceptacja". Nie czuję się źle ze spisywaniem swoich poglądów, czuję się źle, ze swoją sytuacją. Banda zjebów śmieje się z Was nie wiedząc, co macie w głowie. Nie każdy jest pizdogrzmotem czy oscarkiem, ale nie odbiera to innym jednostkom prawa do życia, do walczenia o swoje. Oczywiście... Łatwo jest radzić innym, gdy samemu się nic nie robi. To jest prawda. Niemniej jednak moja wiara w to co piszę, ale i pewność siebie, że piszę słusznie może doprowadzić innych do osiągnięcia czegoś, nawet jeśli nie będę to ja... Napawia optymizmem. Stawiajmy się, nie bądźmy pachołkami pracującymi na czyiś majątek. Np ja nie zamierzam, a tym bardziej nigdy więcej nie zamierzam być szmacony :) Pozdrawiam!