Het is er dan eindelijk van gekomen, na bijna 40 jaar me af en toe in het zweet werken op m'n drumstel heb ik het besluit genomen om hem te verkopen. Het was een mooi iets om af en toe de agressie even kwijt te kunnen, maar kan het met m'n ziekte gewoon niet meer aan, en dan is het toch zonde dat die in een schuurtje ongebruikt staat. Heb er al een bod op gekregen en nu heb ik dus maar besloten om dat bod te aanvaarden.
Toch het einde van een tijdperk, maar ja dat hoort bij het leven zegt men wel eens. Misschien zal ik het missen als ik het heb verkocht, maar als ik er gewoon gooed over nadenk, zo vaak gebruik ik die niet meer, dus logischerwijs is het gewoon de beste keuze, maar toch... Is toch nog een trommeltje in de hele (22-delige) set waar het allemaal mee is begonnen, ooit door m'n opa aangeschaft toen ik nog een klein jochie was, eons geleden alweer. Misschien moet ik die maar houden als aandenken.
Of zal de leeftijd er ook meespelen dat ik het niet meer aankan/wil, wie weet.
Het zij zo, in ieder geval binnenkort niet meer af en toe de benen opwarmen op dezze manier... ;-)
Zonde!!!!!!!!!!!!!!!!! Althans ik ga er vanuit dat die 1.24 door jou gedrumd zijn ... 😎
Yep, dat was ik. Maar ja, soms wil het gewoon niet meer. Ouderdom enzo :-D
ahhhh die doe je toch niet zomaar weg? eeuwig zonde :)