ေဆာင္းပါတစ္ပုဒ္ေရးသားရာဝယ္၊အပိုင္း(၂)

မဂၤလာပါ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ။

ယခင္အပတ္မွ ေရးသားခ့ဲသည့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးသားရာဝယ္ အပိုင္း(၁)တြင္ လိုက္နာအပ္သည့္ အခ်က္မ်ား အားေရးသားတင္ျပခ့ဲၿပီးျဖစ္ ပါသည္။ယခုအခါ စာေရးသူထားရိွရမည့္ စိတ္ထား အားဆက္လက္ေရးသားတင္ျပသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူထားရိွရမည့္စိတ္ထား

ကမ႓ာေက်ာ္ The Root ဝတၳဳ႐ွည္ႀကီးကို ေရးသားခ့ဲေသာ စာေရးဆရာ အဲလက္စ္ေဟလီ မွ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တ့ဲအာသီသရိွဖို္ ့ထက္ စာေရးခ်င္တ့ဲ အာသီသရိွဖို႔က ပိုအေရးႀကီးပါတယ္ဟုဆိုခ့ဲသည္။စာဆိုတာ စိတ္ကိုေရးတာပါဟု ဆရာပီမိုးနင္းက ေျပာခ့ဲသည္။မိမိ၏ စိတ္တြင္ပံုေဖာ္ၿပီးမွ စာအျဖစ္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။စာမေရးခင္ စိတ္ေကာင္းအရင္ေမြးရမည္။ စိတ္ေကာင္းေမြးၿပီးေရးမွ စာေကာင္းျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။စာတစ္ပုဒ္အား စိတ္ေကာင္းေစတနာ ေကာင္းထား၍ ေရးသားမွသာ စာဖတ္သူထံ သို႔ ေကာင္းမြန္ေသာစာေကာင္းေပေကာင္း ေရာက္ရိွလိမ့္မည္ျဖစ္ေပသည္။စာေကာင္းတစ္ပုဒ္ဆိုရာတြင္ မိမိေရးသားလိုက္ေသာ စာသည္ သူတစ္ပါး အားမထိခိုက္ေစေသာစာျဖစ္ရမည္။စာဖတ္သူအတြက္လည္း အက်ိဳးမရိွ၊သူတစ္ပါးအားထိခိုက္ေစလိုေသာစာမ်ိဳးဆိုလ်င္ေတာ့ မေရးတာလ်င္ ပို၍ေကာင္း ေပသည္။ေရးသားလိုက္ေသာစာတြင္ မိမိ၏ ပုဂၢလိက ခံစားခ်က္မ်ားျဖစ္တ့ဲ အလိုမက် မႈ ေဒါသ၊လိုခ်င္မႈေလာဘေတြသာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပၿပီး စာဖတ္သူအတြက္ အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းေစေသာ စာမ်ားသည္ စာဖတ္သူအား စာေပအဆိပ္သင့္ေစ ႏိုင္သည္။စာေပအဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ အစားအစာ အဆိပ္ထက္ပိုမိုဆိုးဝါး ေလသည္။ပ်က္ဆီးျခင္းအတိ အထိဒုကၡေရာက္ေစႏိုင္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္႐ႈသူမ်ားအေနျဖင့္လည္း စာေကာင္း ေပေကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ဖတ္႐ွဴ႕တတ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။စာေကာင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာေစရန္ စာေရးသားသူသည္ ေပးလိုမႈ ဒါန၊စာဖတ္သူ၏ အက်ိဳးကိုလိုလားေသာ ေမတၱာ၊ အဝိဇၨာကိုေ႐ွာင္ဖယ္၍ သိျမင္ေသာ ဝိဇၨာတို႔ကို ေ႐ွး႐ႈကာ ေရးသားအပ္ေပ သည္။

Credit image source
စာတစ္ပုဒ္ ေရးသားဖို႔ေရးစရာ အေၾကာင္းရိွရမည္။ထိုအေၾကာင္းအရာကို ေကာင္းစြာေရးသာေဖာ္ျပတတ္ရမည္။စာေတာ့ေရးခ်င္တယ္ ေရးစရာအေၾကာင္း မရိွလ်င္လည္း မျဖစ္ေပ။ေရးသားစရာ အေၾကာင္းသည္ မိမိကိုယ္ေတြ႔ ၾကံဳခ့ဲရေသာ ဘဝအေတြ႔အၾကံဳမ်ား၊မိမိၾကည့္ခ့ဲရေသာ ႐ုပ္႐ွင္အေၾကာင္း၊ဖတ္ခ့ဲေသာစာအုပ္ အေၾကာင္း၊ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ တြင္ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊စသျဖင့္ ေရးသားစရာအေၾကာင္း အရာကားမ႐ွားေပ။သို႔ေသာ္ ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကို သိေသာ္ျငား သိသည္။စာဖတ္သူစိတ္ဝင္စားေအာင္၊ဖတ္ခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္၊စာဖတ္သူအက်ိဳး ျဖစ္ထြန္းေအာင္ ျပန္လည္ ေရးသာေဖာ္ျပ တတ္ဖို႔ေတာ့ခက္ေပလိ္မ့္မည္။ေရးစရာ အေၾကာင္းအရာမ်ား မည္မ်ွပင္မ်ားျပားေနပါေစ ေကာင္းမြန္စြာ မေရးသားတတ္လ်င္ေတာ့ စာေကာင္းတစ္ပုဒ္ မျဖစ္လာႏိုင္ေပ။ထို႔ေၾကာင့္ စာေကာင္းေရးတတ္ဖို႔ စာေကာင္းေပေကာင္းမ်ားကို ဖတ္႐ႈရမည္။စာဖတ္ခ်ိန္သီးသန္႔ေပး၍ စာဖတ္နာရမည္။ မိမိႏွင့္ လိုက္ဖက္မည့္ ေရးသားဟန္ႏွင့္ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းမ်ားကို အတုခိုးသင့္ ခိုးရမည္။အတုခိုးဆိုရာတြင္ အကုန္လံုးကူး ခ်ျခင္းကိုမဆိုလိုေပ။စာေရးဆရာႀကီးမ်ား၏ ေရးသားတင္ျပဟန္ကို အတုယူရန္ သာျဖစ္သည္။

Credit image source
စာ၏ အလွအပ သဘာဝကိုေပၚလြင္ေအာင္ ေရးသားရာတြင္ ကံ၊ကံ၏အက်ိဳး၊ေမတၱာတရား၊ အေကာင္းအဆိုး အက်ိဳးအျပစ္တို႔ကို ခ်င့္ခ်ိန္ေဖာ္ျပမႈ၊တရားမ်ွတမႈ၊တကယ့္လက္ေတြ႕ဘဝကို ထင္ဟပ္ေစမႈ ၊ဆန္းသစ္ေသာ စိတ္ကူးျဖင့္ ဉာဏ္ကြန္႔ျမဴးလ်က္ စကားလံုးလွလွ ေလးမ်ားကို ေရးသားႏိုင္ျခင္းျဖင့္ စာဖတ္သူ၏ ဘဝင္ကို ကိုင္လႈပ္ႏိုင္ေပမည္။မိမိကို္ယ္တိုင္ ဖန္တီးေရးသားႏိုင္ေသာစာမ်ိဳးျဖစ္က ပိုေကာင္းသည္။ေရးသားေသာ စာသည္ ႐ွင္းလင္းရမည္၊မွန္ကန္တိက်ရမည္၊ယဥ္ေက်း၍ အစီအစဥ္တက်ျဖင့္ ဖတ္ခ်င္စဖြယ္ ျဖစ္ရမည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရေသာ္ စာေရးသားသူတစ္ေယာက္သည္ ပထမ ေစတနာဟုေခၚေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ဒုတိယ ေဝဒနာေခၚ ခံစားခ်က္၊ တတိယ အႏုပညာေခၚ ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုရမည္။ထိုအခ်က္ ၃ ခ်က္ျဖင့္ ျပည့္စံု မွသာ မိမိေရးသားမည့္စာအေပၚ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ခံစားခ်က္အျပည့္ႏွင့္ ခံစားေရးသားကာ စာဖတ္သူဖတ္ခ်င္စဖြယ္ ျဖစ္ေအာင္ အႏုပညာျဖင့္ ဖန္တီး တင္ျပႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္....။

@zinminhtet
Msc.126