lesson knowleg

ပညာရဲ႕ အခန္း

ေျပာရလွ်င္စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းကအစ ယခင္ႏွင့္မတူေတာ့ပါ။ ပညာ ေပါက္ကြဲမႈ ( Knowledge explosion) ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေပါက္ကြဲမႈ ဆိုသည္မွာ သတိခ်ပ္ရာသည္။ ယခင္က အင္အားအရွိဆံုး ဟု ယူဆခဲ့ၾကသည့္ ေတာ္လွန္ေရး ဆိုသည္မွာ မ်ဥ္းတန္းသေဘာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကိုသာ ထပ္ဟပ္ႏိုင္ရာ မ်ဥ္းတန္းမဟုတ္ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ေရွာင္မရျဖစ္လာသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အတြက္ မလံုေလာက္သလို ျဖစ္လာရသည္။ သို႔အတြက္ ေပါက္ကြဲမႈဆိုေသာာ ေဝါဟာရကို တမင္ေရြးခ်ယ္သံုးရသည္ဟုဆိုသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔က စက္မႈေတာ္လွန္ေရးဆိုသည္ကို သာမန္မွ်နားလည္ထားစဥ္ ပညာရွင္မ်ားက ဤျဖစ္စဥ္ႀကီးကို အဆင့္ သံုးဆင့္ခြဲ၍ ေလ့လာၾကသည္။ ယေန႕ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳေနသည္မွာ ေရေႏြးေငြ႕အင္ဂ်င္ႏွင့္ စတင္ခဲ့ေသာ (၁၈) ရာစု စက္မႈေတာ္လွန္ေရး (ပထမစက္မႈေတာ္လွန္ေရး) မဟုတ္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား၊ တယ္လီဖုန္းစသည္တို႔က အဓိကအင္ဂ်င္ေနရာမွ ပါဝင္ခဲ့ေသာ (၂၀)ရာစုေခတ္ဦး စက္မႈေတာ္လွန္ေရး (ဒုတိယ စက္မႈေတာ္လွန္ေရး)ပင္မဟုတ္။ ကြန္ပ်ဴတာမွစတင္ၿပီး အင္တာနက္အထိ အျပန္႔က်ယ္သြားေသာ မ်ိဳးရိုးဗီဇပညာမွစတင္ၿပီး ကလုန္းလူထိဦးတည္လာေသာ တတိယစက္မႈေတာ္လွန္ေရးေခတ္ႀကီးျဖစ္သည္။ ဤျဖစ္စဥ္ႀကီး၏ ထူးျခားခ်က္မွာ ပညာရပ္မ်ိဳးစံု ေပါက္ကြဲလွ်ံက် လာျခင္းဟု အကဲျဖတ္ၾကသည္။

ဤတြင္ ပညာ၏လက္တံမ်ားမွာ ဘဝ၏ေထာင့္တိုင္း ေနရာတိုင္းသို႔ ယွက္ျဖာသြားေတာ့သည္ မ်က္ႏွာစာမ်ိဳးစံုတြင္ ပညာအခံအား မေကာင္းပါက၊ အဆက္ျပတ္ က်န္ရစ္ေတာ့မည္။ အလားအလာေတြ ေပၚလာသည္။ ပညာသည္သာ အရာရာဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ပင္ ပညာ၏ အခန္းက ေရွ႕ေရာက္လာသည္။ သမာရိုးက် ေဘာဂ ေဗဒပညာ က ေျမ ယာႏွင့္အရင္းလုပ္အားကိုသာ ထုတ္လုပ္ေရး အရင္းအျမစ္ ဟုသေဘာယူခဲ့ရာ ယခုမလံုေလာက္ေတာ့ပါ။ စတုတၳ အရင္းအျမစ္အျဖစ္ ပညာကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ေနရာေပးလာၾကရသည္။ ေေျမယာအမွဴးျပဳေသာ သဘာဝသံယံဇာတအားလံုးကိုေသာ္လည္းေကာင္း တစ္ေခတ္တစ္ခါက အမြမ္းတင္ခဲ့ၾကေေသာ၊ အရင္းတို႔လုပ္အားတို႔ကိုေသာ္လည္းေကာင္း ပညာကျဖတ္တက္သြားသည္။ ဤသေဘာကိုယူ၍ အရင္းလြန္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ဟူ၍လည္းေကာင္း ပညာေခတ္(Age of knowledge) ဟူ၍လည္းေကာင္း ဝိၿဂိဳလ္ျပလာၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ဤအေျပာင္းအလဲတြင္ တစ္ေခတ္တစ္ခါက နန္းရင္ျပင္ဧည့္ခန္းေဆာင္ႏွင့္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမ်ားတြင္သာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ အဆင္တန္ဆာအျဖစ္ စံပယ္ခဲ့ေသာ ပညာမွဘဝထဲသို႔ ခုန္ဆင္းလာသည္။ လူတို႔၏ဘဝ ရွင္သန္ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ “ဘဝဂီယာ” ျဖစ္လာသည္။ ပညာ၏ကိန္းတည္ရာမွာ စာအုပ္၊ ေဒတာဘဏ္၊ ေဆာ္႕ဝဲ(လ္) ပရိုဂရမ္ စသည္တို႔မဟုတ္၊ ၎တို႔က သိုမွီးထားသည္မွာ ပညာမဟုတ္ ။ အင္ေဖာ္ေမးရွင္း ေတြသာျဖစ္သည္။ တကယ္႕ပညာအစစ္မွာ လူႏွင့္ ခြဲခြာမရျဖစ္လာသည္။

ပညာကို ဖန္တီးရာ ပညာကိုပြားစည္ေစရာ ပညာကိုျဖန္႔ေဝရာ ပညာကိုအသံုးျပဳရာမွာ လူသားကိုယ္တိုင္ျဖစ္လာသည္။ ေျပာရလွ်င္ ပညာေခတ္သို႔ေရာက္ လာသည္ႏွင့္ ပညာႏွင့္ကင္းကြာ၍မရေသာ လူမွာလူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ ပင္မဗဟိုခ်က္မေနရာသို႔ ေရာက္လာသည္။

ဤတြင္ ပညာတတ္ဆိုသည္၏ အဓိပၸါယ္ကို ျပန္လည္ဖြင့္ဆိုဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာရေတာ့သည္။ “တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ တစ္ခုခုက ဘြဲ႕ရရင္ပညာတတ္ေပါ႕” ေရွးကလို လြယ္လြယ္ေကာက္ခ်က္ခ်၍ မရေတာ့။ “ႏိုက္ေခၚ” ျမင္းစီးသူရဲေကာင္းမွာ အလယ္ေခတ္၏ ျပယုဂ္ျဖစ္သလို၊ “ဘူဇြာ” ေခၚေၾကးရတတ္မွာ အရင္းရွင္းစနစ္၏ သေကၤတျဖစ္သလို ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္သည္ အရင္းလြန္ေခတ္(တစ္နည္း) ပညာေခတ္၏ အမွတ္အသား သရုပ္ျဖစ္လာရသည္။ သို႔ႏွင့္အမွ် ပညာတတ္ဆိုသည္၏ အႏြတၱ ကိုယ္တိုင္မွာပင္ အဓိပၸါယ္သစ္မ်ား ပါဝင္လာရေတာ့သည္။ “ဘာလဲပညာတတ္………………..”။

photo google
https://medium.com/thrive-global/how-and-why-to-keep-a-commonplace-book-ea80e25b63f1