အၾကားအျမင္​

အၾကားအျမင္​...

(မွီးျငမ္​း​ေလးပါ..ၾကာ​ေတာ့ၾကာပါၿပီ..ႏိုင္​ငံျခားဝတၱဳကိုဘာသာျပန္​တာလားမသိ..
)

ထို​ေန႔က 1962 march 18ရက္​။ ထိုစဥ္​က ကြၽန္​​ေတာ္​့အသက္​ ၂၃ႏွစ္​။ ကိုယ္​ပိုင္​စီးပြား​ေရးလုပ္​ငန္​းစလုပ္​​ေနသူျဖစ္​သည္​။ ခ်မ္​းသာသည္​ဟုမ​ေျပာရ​ေသာ္​လည္​း မိဘပိုင္​ကစၥည္​းမ်ားကမ်ားသည္​။ ဇနီးတ​ေယာက္​႐ွိသည္​။ သူ႔နာမည္​က ​ေဒၚ​ေအးမြန္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က ထူးဆန္​းတာ​ေတြ၊စိပညာဒါ​ေတြကိုဝါသာနာပါသည္​။ ဇနီးျဖစ္​သူကမတား​ေပ။ကြၽန္​​ေတာ္​ကလူတမ်ိဳး။ ဝါသာနာပါ​ေသာ္​လည္​းအလြယ္​တကူမယံုၾကည္​စမ္​းၾကည္​့တတ္​သည္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း စီးပြား​ေရးလုပ္​လိုက္​ဝါသာနာပါတာထူးဆန္​းတငာ​ေတြ႔ရင္​လိုက္​ၾကည္​့ သာယာသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​မနက္​ပိုင္​းတြင္​ ထံုးစံအတိုင္​း​ေရမိုးခ်ိဳး၊ ထမင္​းစားသည္​။ ​ေစ်းကြက္​စနစ္​ကို​ေလ့လာရန္​အတြက္​ ဂ်စ္​ကားတစ္​စီးျဖင္​့ ၿမိဳ႕ထဲ​ေလွ်ာက္​ပတ္​သည္​။ အမွတ္​မထင္​ မိတ္​​ေဆြတစ္​ဦးမွ သခ်ိဳင္​းကုန္​းနားမာ ဆာဒူး​ေရာက္​​ေနသည္​ဟုဖုန္​းဆက္​သည္​ကိုသတိရသည္​။ ဒါနဲ႔ သူဆီကိုသြားသည္​။ နစ္​ဦးသား.သခ်ိဳင္​း႐ွိရာသို႔ကားျဖင္​့သြားၾကသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့မိတ္​​ေဆြကို ကြၽန္​​ေတာ္​က ကား​ေမာင္​းရင္​း..
"သူကဘယ္​လ္​ုိတုန္​း.."
"သူက.ဆာဒူးတ​ေယာက္​ဘဲ့..အၾကားအျမင္​ဖြငိ့​ေပးတယ္​၊​ေရၾကည္​့ၿပီး​ေဗဒင္​​ေဟာတာ​ေသြးထြက္​​ေအာင္​မွန္​တယ္​."
"ဟုတ္​လား..အစစ္​အမွန္​ဆိုရင္​​ေကာင္​းတာ​ေပါ့.."
"ဒါ့အျပင္​ ​ေရ​ေမႊးအန႔ံ​ေတြလည္​း ႀကိဳက္​တ့ဲ​ေနရာမွာစြဲ​ေအာင္​လုပ္​ႏိုင္​တယ္​ဆိုဘဲ့"

"အင္​း..စိတ္​စြမ္​းအင္​လား.ငါ​ေတာ့သိပ္​မယံုဘူး..အတု​ေတြက​ေပါတယ္​​ေလ"

စကားတ​ေျပာ​ေျပာျဖင္​့..သခ်ိဳင္​းကုန္​းသို႔​ေရာက္​လာသည္​။

ထိုဆာဒူးနား​ေတြ လူ​ေတြကပံု​ေနသည္​။ ထိုဆာဒူး​ေဟာ​ေပးသမွ်ကို ​ေမးသူတိုင္​းက မွန္​လိုက္​တာဆရာ.၊ဘာညာအသံၾကားရသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔နစ္​​ေယာက္​လည္​း အနီးကပ္​အကဲခတ္​၍..လူ႐ွင္​းမည္​့အခ်ိန္​ကို​ေစာင္​့​ေနသည္​။ ထိုဆာဒူးမွ.အခ်ိန္​​ေစ့ၿပီျဖစ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့လာ​ေမးသူ​ေတြကိုျပန္​ခိုင္​းလိုက္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔နစ္​​ေယာက္​ကိုမပါဟု သူက​ေျပာသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔နစ္​​ေယာက္​သူနားကပ္​သြားသည္​။ ထိုဆာဒူးမွ."ငါ့က္​ုိအတုအစစ္​ခြဲခ်င္​တာလား.ဘာသိခ်င္​လဲ"ဟု​ေမးသည္​။ ႐ုတ္​တရက္​​ေတာ့ျဖံဳသြားသည္​။သို႔​ေသာ္​ဟန္​မပ်က္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က "ခင္​ဗ်ားကအၾကားအျမင္​ရတယ္​ဆို.​ေရၾကည္​့ၿပီးလည္​း​ေဟာႏိုင္​တယ္​ဆို"ဟု​ေမးသည္​။ထိုဆာဒူးက "ဟုတ္​တယ္​..မယံုရင္​လက္​​ေတြ႔ျပမယ္​"ဟုဆိုၿပီးမ်က္​စိမွတ္​လိုက္​သည္​။ တ​ေအာင္​့ၾကာ​ေသာအခါ..ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုၾကည္​့ၿပီး."သင္​့နာမည္​က.​ကို​ေပၚထြန္​း..သင္​့မိန္​းမနာမည္​က​ေဒၚ​ေအးမြန္​ သင္​တို႔နစ္​​ေယာက္​ယူထားတာမၾကာ​ေသးဘူး၊ မၾကာခင္​သမီးတ​ေယာက္​သားတ​ေယာက္​​ေမြးလိမ္​့မယ္​။ သမီးျဖစ္​တ့ဲသူဆယ္​့နစ္​နစ္​မွာ ပုလိပ္​​ေရာဂါ​ေၾကာင္​့​ေသလိမ္​့မယ္​။ ဒါ​ေၾကာင္​့သတိထားပါ၊ပုလိပ္​​ေရာဂါ႐ွိတ့ဲ​ေနရာကိုမသြား​ေစနဲ႔ သားက​ေတာ့ဘာမွမျဖစ္​ဘူး"ဟု ​ေဟာလိုက္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ကရီခ်င္​သြားသလိုစိတ္​ဆိုးသြားသည္​။ ​ေ႐ွ႕ပိုင္​းမွန္​​ေသာ္​လည္​း..မ​ေမြး​ေသး​ေသာက​ေလးနစ္​​ေယာက္​ဆိုဘ့ဲ...။သမီးက​ေသမယ္​ဆိုဘဲ့..။ကြၽန္​​ေတာ္​က ခင္​ဗ်ား​ေျပာတာမယံုဘူး။ ထိုဆာဒူးက "သင္​့မွာယံုၾကည္​ခြင္​့မယံုၾကညိခြင္​့႐ွိပါတယ္​။သင္​န႔ဲ​ေနာက္​သင္​့သမီး​ေသၿပီး​ေနာက္​တစ္​
ႏွစိ​ေျမာက္​မွာ ျပန္​​ေတြ႔ဦးမယ္​"ဟုဆိုသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က "သူငယ္​ခ်င္​းျပန္​ရ​ေအာင္​."ဟူဆိုကာလွည္​့ထြက္​သြားသည္​။ မိတ္​​ေဆြျဖစ္​သူက​ေတာ့ကြၽန္​​ေတယ္​့ကိုအားနာသလိုထိုဆာဒူးကိုလည္​းအားနာ​ေနသည္​။ၾကားကသူမ​ေကာင္​းျဖစ္​တာကိူး။

ကြၽန္​​ေတာ္​စဥ္​းစားသည္​။ သမီးမ​ေမြးရင္​ျပသာနာမ႐ွိဘူမလား။ ပထမဆံုး​ေမြးသည္​က သား​ေလးပင္​။ ဒါ​ေၾကာင္​့ဒုတိယက​ေလးကို မယူဖို႔စိတ္​ကူးမိ​ေသာ​ေၾကာင္​့ မိန္​းမျဖစ္​သူက္​ုသား​ေၾကာျဖတ္​ခိုငိးသည္​။.သိပ္​မၾကာ..ကိူယ္​ဝန္​႐ွိသည္​။​ေမး​ေသာအခါ ​ေနာက္​ထပ္​က​ေလးရခ်င္​လို႔ဟုဆိုသည္​။ သူ႔ငကို​ေတာ့အျဖစ္​မွန္​မ​ေျပာရက္​​ေပ။ကြၽန္​​ေတာ္​ကသား​ေလး​ေမြးရန္​ဆူ​ေတာင္​းမိသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆႏၵမျပည္​့ဝ။ သမီး​ေလး​ေမြးသည္​။

ဒီလိုန႔ဲသမီးအသက္​၁၂နစ္​ျပည္​့ခါနီးတြင္​ ပုလိပ္​​ေရာဂါစတင္​​ေရာက္​လာသည္​။ သမီးျဖစ္​သူကို စိတ္​မခ်​ေသာ​ေၾကာင္​့ဘယ္​ကိုမွမသြားခိုင္​း​ေပ။ သို႔​ေသာ္​..ထို​ေန႔....တြင္​....။ ကြၽန္​​ေတာ္​ကလို္​အပ္​တာ​ေတြက္​ုသြားဝယ္​ဖို႔အျပင္​သြားသည္​။ အိမ္​​ေ႐ွ႕အိမ္​ကလူ​ေတြကသမီး​ေလးကိုခ်စ္​သည္​။ သမီး​ေလးကလည္​း ထိုအိမ္​​ေ႐ွ႕အိမ္​႐ွိအဘြားကိုခ်စိသည္​။ ထိုအဘြား ကြၽန္​​ေတာ္​အျပင္​သြားသည္​့အခို္​က္​​ေသ သြားသည္​။ သမီး​ေလးကသးခ်စ္​​ေသယအဘြား​ေသသည္​့အတြက္​ထိုအိမ္​က္​ုိသြားသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ျပန္​​ေရာက္​​ေရာက္​ျခင္​း သိ​ေသာအခါအလြန္​စိုးရိမ္​သြားသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​ထစ္​သည္​့အတ္​ုင္​းျဖစ္​လာသည္​။ သမီး​ေလးမွာထိုအဘြားထံမွကူး​ေသာ ပုလိပ္​​ေရာဂါျဖစ္​ ၁၂ႏွစ္​ုျပည္​့တြင္​ကြယ္​လြန္​သြားသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​မွာစိတ္​​ေထာင္​းကိုယ္​​ေၾကျဖစ္​သည္​။ ဒီလိုန႔ဲ တစ္​နစ္​ျပည္​့​ေျမာက္​..ဆာဒူးတ​ေယာက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အိမ္​​ေ႐ွ႕တြင္​ရပ္​​ေနသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​အမွတ္​ရသြားသည္​။ လြန္​ခဲ့​ေသာဆယ္​့သံုးနစ္​က ဆာဒူးပင္​၊ထိုဆာဒူးက့မအို​ေပ၊အရင္အတိုင္​းပင္​ျဖစ္​သည္​။ု​ကြၽန္​​ေတာ္​ကသာပိုအုိလာသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​မွာငိုယိုၿပီး သူ႔ကိုစကားအမ်ားႀကီး​ေျပာသည္​။မိန္​းမျဖစ္​သူမွာအစကအံ့ျသ​ေန​ေသာ္​လည္​း.အစံုသိ​ေသာ္​အခါသူ(မ)ပါငိုသည္​။ သား​ေလးက​ေတာ့​ေက်ာင္​းသြား​ေနသျဖင္​့မသိ။ ထိုဆာဒူးကတရားျပသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔လည္​းအငိုတိတ္​သြားသည္​့အခါ..ထိုဆာဒူးက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို သက္​သက္​လြတ္​စား၍မုသာဝါဒကိုတစ္​နစ္​လံုး​ေ႐ွာင္​က်ဥ္​ပါက အၾကားအျမင္​ရလာ္​မည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း​ေျပာသည္​။ သင္​၏သားကိုက်င္​့ခိုင္​းပါ သူ႔ဘဝအတြက္​အ​ေရးႀကီး​ေသာအႏၲရာယ္​ဆိုးမွလြတ္​​ေျမာက္​ႏိုင္​​ေၾကာင္​း​ေျပာသည္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေတာ့မွတ္​သာမွတ္​ထားသည္​။.သားျဖစ္​သူက္​ုိ​ေျပာျပသည္​။.

ကြၽန္​​ေတာ္​့က ဦး​ေပၚထြန္​းရ႕ဲသားျဖစ္​သူ က္​ုိလင္​းျဖစ္​သည္​။ အ​ေဖကသူ႔ထံ​ေရာက္​လာသည္​့ဆာဒူးႀကီး​ေပးခဲ့သည္​့နည္​းကိုကြၽန္​​ေတာ္​့အား​ေျပာျပသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​စီးပြား​ေရး​ေလာကထဲသို႔ဝင္​​ေသာအခါ အခ်ိဳ႕အရာမ်ားမွာမလိမ္​၍မရ​ေသာအျဖစ္​မ်ားၾကံဳရသည္​။ ထိုအခ်ီန္​ထိအဆိုပါက်င္​့စဥ္​က္​ုမသံုးျဖစ္​​ေသး။ မိန္​းမရပီး​ေနာက္​ပိုင္​းမွ.ငါဒီက်င္​့စဥ္​ကိုက်င္​့ရင္​​ေကာင္​းမွာဘဲ့ဟု စိတ္​တြင္​ျဖစ္​လာသည္​။ အံ့ျသစရာပင္​.. လူ​ေတြရဲ႕အ​ေတြး​ေတြ..လုပ္​ရပ္​​ေတြကို႐ုပ္​႐ွင္​ျပသည္​့အလားျမင္​လာသည္​။ သိူ႔​ေသာ္​အရမ္​းမထင္​႐ွား​ေသးပါ။ထို​ေၾကာင္​့သူတပါးကလိမ္​ညာဖို႔မျဖစ္​သလိုကိုယ္​ကလည္​းမလိမ္​ညာ​ေပ။ တ​ေန႔...အဓိ႒ာန္​ပ်က္​မည္​့ကာလ..ဒါ​ေပမယ္​့​ေနာက္​ပိုင္​းျပန္​က်င္​့ရာ​ေအာင္​ျမင္​သြားသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​့ငယ္​သူခ်င္​း​ေက်ာင္​း​ေနဘက္​​ေရာက္​လာသည္​။ကြၽန္​​ေတာ္​့က္​ုိ..ညစာလိုက္​​ေကြၽးဖို႔​ေျပာသည္​။ ထုိစဥ္​ခန.အာရံုတြငိတျဖတ္​ျဖတ္​ျမင္​လာသည္​။ သူကကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုညစာလိုက္​​ေကြၽးမည္​။ အရက္​ကိုပါအခ်ိဳရည္​ထဲကိုထည္​့ၿပီးတိုက္​မည္​။ အနည္​းငယ္​မူး​ေသာအခါကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုလတ္​မွတ္​ထိုးခိုင္​းမည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့လတ္​မွတိကို္​အလြဲသံုးစားလုပ္​မည္​။သူ​ေၾကာင္​့ကြၽန္​​ေတာ္​​ေထာင္​က်မည္​။အိမ္​​ေထာင္​ကြဲမည္​။ လံူးဝနာလွန္​မထူႏိုင္​​ေသာအျဖစိ​ေရာက္​မည္​။႐ုပ္​႐ွင္​ျပသလိုအစီအရီျမင္​ရသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​မွ ကိစၥတခု႐ွိလို႔မလိုက္​နိင္​​ေၾကာင္​း၊ခရီးထြက္​ရမည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​းလိမ္​ညာလိုက္​သည္​။ ထုိစဥ္​ခန..အၾကားအျမင္​လည္​း​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားသည္​။ သူလည္​းယံုၿပီးကြၽန္​​ေတာ္​့က္​ုမ​ေခၚ​ေပ။ ​ေနာင္​ဝယ္​သိရသည္​ကားသူသည္​လူလိမ္​လူညာ.အလြဲသံုးစားလုပ္​သူမွန္​းသိရသည္​။ ဒီကားဘဝတြင္​အၾကားအျမင္​ျဖင္​့ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘဝပ်က္​မည္​့​ေဘးမွကယ္​လိုက္​သည္​။ မဟုတ္​ရင္​ကားမ​ေတြးရဲစရာပင္​။

အက်ဥ္​းခ်ဳပ္​သင္​ဘာကိုသင္​ခန္​းစာရပါသလဲ။

@sawmyat
Msc088
Writer Saw Myat Tun
Photo. Me
Form myanmar