ရာသီေတြ အလီလီလြန္ေျမာက္
႐ြက္ေျခာက္ေတြေတာင္
ေျခရာထပ္ေနၾကေလၿပီကြယ္။
အခုလည္းပဲ ႐ြက္ရင့္ေတြ ဝါစ ျပဳလို႔
လြင့္ေၾကြဖို႔ျပင္ဆင္ၾကခ်ိန္
ကိုယ္ဟာ လြမ္းေမာျခင္းအတြက္
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပန္ေပါ့။
တစ္ခါတစ္ေလမွာမ်ား
ျပန္ရေလမလားရယ္လို႔
အတိတ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္တမ္းတမိရဲ႕။
ကိုယ့္ေလာကရဲ႕ မနက္ခင္းေတြဟာ
စြဲလမ္းျခင္းေတြနဲ႔ ႏိုးထေနမႈကို
ႏွလံုးသားက အလိုက်ေနတယ္။
" အခ်စ္ႀကီးလြန္းခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္
အစဥ္အၿမဲ ခြဲရတတ္တယ္ " ဆိုတဲ႔
နိမိတ္စကားကို
ကိုယ္တကယ္ပဲ ယံုမွားခဲ႔ေလသလား ?
ဒါမွမဟုတ္ -
အယံုအၾကည္ မ႐ွိခဲ႔ဘူးလား ?
Congratulations @rosinnoungmm! You have completed the following achievement on the Steem blockchain and have been rewarded with new badge(s) :
Click here to view your Board
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPTo support your work, I also upvoted your post!
Do not miss the last post from @steemitboard: