ေရာင္နီျခယ္မႈန္း ထက္ေကာင္းကင္ယံမွာ
အျပာေနာက္ခံ အျဖဴေရာင္ျခယ္မႈန္း
ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ မေသခ်ာ
ဟိုးအေဝးက ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေလး
ေလ့အသင့္မွာ ၾကားတခ်က္မၾကားတခ်က္
သစ္ပင္အိုႀကီးရဲ႕ ျမည္တမ္းသံမ်ား
နားမခံသာသူတို႔ သတ္ပစ္ခဲ့ၾက
ရင္ခြင္မဲ့ ငွက္ကေလးမ်ား
အသိုက္ေပ်ာက္ခဲ့ေပါ့....
ငါေပးခဲ့ ငါ့အရိပ္ ့oxygen နဲ႔ ခ်ိဳျမမႈတို႔
ေသဒဏ္က သက္ညႇာေပးဖို႔ရာ
မလံုေလာက္ေတာ့ဘူးလား
အသင္လူသား....
Author Rocketgyi
MSC 148
စိတ္ထဲ႐ွိတဲ့အေတြးေလးကိုကဗ်ာေလးအျဖစ္ေျပာင္းပစ္လိုက္တာေပါ့အဓိပၸယ္ေလးေကာင္းပါတယ္
အို အသင္လူသား
မၿငီးတြားနဲ႔ ဤခရီး နီးသလား ေဝးသလား
အေတြးမ်ားျဖင့္ ေထြျပားမေနနဲ႔ေလာ့
ႀကိဳးစားေလာ့ ႏိုးၾကားေလာ့
ရင္ခြင္မဲ့ ငွက္ကေလးမ်ား
အသိုက္ေပ်ာက္ခဲ့ေပါ့..
စာသားေလးလွတယ္ ရင္ထဲရိွတာ ခ်ေရးရတာ
ြၽန္ေတာ္ေတာ့ ဒါကဗ်ာပဲ
😁 ဟုတ္bro ေေရးမိေရးရာ စိတ္ထဲ႐ွိရာ ေေရးရင္း ပို႔စ္ျဖစ္သြား😁