ဆြမ္​းကပ္​လွဴပူ​ေဇာ္​ျခင္​း

ဆြမ္​းကပ္​လွဴပူ​ေဇာ္​ျခင္​း

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း အသံမစဲမဟာပ႒ာန္းပူေဇာ္ပြဲ မွာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ားကို
ႏွစ္ဆန္း (2)ရက္ေန႔ေရာက္တိုင္း အာရံုဆြမ္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျဖစ္တာ ဒီႏွစ္ေရာ
ဆိုရင္ (16)ႀကိမ္ေျမာက္ၿပီးေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ 1999-2000 ေက်ာင္းသား
ေဟာင္းမ်ားစုေပါင္းၿပီးေတာ့ ကပ္လွဴပူေဇာ္တာျဖစ္ၾကပါတယ္။
အရင္ႏွစ္ေတြဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးအိမ္ကေန ကူညီခ်က္ျပဳတ္ေပးလို႔
အဆင္ေျပေနေပမယ့္ ဒီႏွစ္အဲသူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးက ရန္ကုန္ကို သင္တန္းသြား
တက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေယာက္က်ားေလးေတြဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္
တို႔အဖြဲ႔ထဲမွာ မိန္းကေလးေတြပါေပမယ့္ အေ၀းေရာက္ေနတဲ့သူက မ်ားပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ဒီႏွစ္မွာ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဖိုးတူးတို႔အိမ္မွာ ခ်က္
ျပဳတ္ၾကဖို႔ တိုင္ပင္ထားၾကပါတယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ရန္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ဟင္းသီးဟင္း
ရြက္ ၊ ဆား၊ ဆီ ၊ ၾကက္သြန္ အစရွိတာေတြကို ၀ယ္ျခမ္းရပါေတာ့မယ္။ အနီးနားမွ
၀ယ္ရင္အဆင္မေျပပါဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အဲအခ်ိန္ေစ်းေတြမဖြင့္ေသးလို႔ပါ။
ဒါ့ေၾကာင့္ သၾကၤန္မတိုင္ခင္ မႏၱေလးမွာ သြား၀ယ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။
ေစ်းသြား၀ယ္ဖို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ေယာက္က်ားေလးေတြဘဲ သြား၀ယ္မလို႔လုပ္
ၾကပါတယ္။ ဒီလို႔နဲ႔ ပစၥည္းေတြ၀ယ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ မႏၱေလးကိုသြားဖို႔ လူစု
ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းဖိုးတူးရယ္ ႏွစ္ေယာက္ဘဲ ရွိပါတယ္။
တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲေတာ့အဆင္မေျပေလာက္ဘူး။ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ေလာက္
အကူအညီေခၚရေအာင္ဆိုၿပီးေျပာျပလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆြမ္းကပ္မွာ ႏွစ္တိုင္း
နီးပါးလာကူညီေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းအကို တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔
သူ႔ကို သြားေခၚၾကပါတယ္။ သူကလည္း သူ႔မိန္းမ အလုပ္ရွိလားေမးၿပီး ဒီေန႔ေတာ့
အလုပ္အားတယ္ လိုက္ရင္လိုက္သြား ေစ်းေတာ့ခဏသြား၀ယ္လိုက္ဦးမယ္ဆိုလို႔
သူတို႔အိမ္မွာ နာရီ၀က္ေလာက္ ေစာင့္ေနေပးလိုက္ပါတယ္။

အိမ္ေစာင့္ေနရင္း သူငယ္ခ်င္းအစ္ကိုႀကီးက သူ႔ကေလးေတြကို ထမင္းေကြ်းျခင္း
ေခ်ာ့ျမဴျခင္းနဲ႔ ကေလးထိန္းေနရပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူ႔မိန္းမ ေစ်းကျပန္လာ
ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးေယာက္ မႏၱေလးကို ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရာက္တာနဲ႔
ကားရပ္နားဖို႔ေနရာရွာၿပီး ေစ်းခ်ဳိကိုစတင္ၿပီးပတ္ၾကပါတယ္။ ပထမဆံုး သခြါးသီး
ေလးလံုးေလာက္၀ယ္လိုက္ပါတယ္။ ၀ယ္ၿပီးသယ္လာေတာ့ ခဏေလးၾကာေတာ့
ေလးလံလာပါတယ္။ ေနကလည္းတစ္အားပူေနတယ္။ ဟူး းး ေမာလိုက္တာဗ်ာ။

ကဲငါတို႔ ဒီအတိုင္းေတာ့မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ပစၥည္းထည့္ဖို႔ တစ္ခုခုလိုအပ္ေနတယ္။
အိတ္ျဖစ္ျဖစ္၀ယ္ရေအာင္ဆိုၿပီး လိုက္ရွာေတာ့ ျခင္းေတာင္းေတြေရာင္းေနတဲ့
အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ေတြ႕တာနဲ႔ ေစ်းျခင္းေတာင္း၀ယ္ၿပီး ငပိ၊ ငေျခာက္၊
ပုဇြန္ အစရွိတဲ့အရာေတြ၀ယ္လိုက္ပါတယ္။ ေဇာနဲ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လမ္း
ေလွ်ာက္လာလိုက္တာ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ပါမလာတာသတိမထားမိဘူး။
ေစ်းျခင္းေတာင္းကူဆြဲဖို႔ ၾကည့္လိုက္မွ မပါမွန္းသိေတာ့တယ္။ ကဲထားလိုက္
ပါေတာ့ သူဖုန္းဆက္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ထဲ့ ေစ်းထဲလွည့္
လည္ေနၿပီး ေစ်း၀ယ္ျခမ္းေနလိုက္တယ္။ ၀က္အူေခ်ာင္းလိုက္ရွာေတာ့ အေရာင္
ေတြဆိုးထားတာမ်ားလို႔ တစ္ဆိုင္ၿပီးတစ္ဆိုင္လိုက္ရွာလိုက္တာ မထူးပါဘူး။
အနည္းနဲ႔အမ်ားဘဲကြာတယ္။ အကုန္နီးပါးပါၾကတာပါဘဲေလ။

၀က္အူေခ်ာင္း၀ယ္ၿပီးေတာ့ ဆိတ္သားေျခာက္လိုက္ရွာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က
သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာလိုက္တယ္။ ဆိတ္သားေျခာက္မ်ားကြာ ကိုယ့္ဆီမွာ၀ယ္
လိုက္ပါ့လား။ ဘာေၾကာင့္ဒီမွာ၀ယ္ေနမွာလဲလို႔ေျပာေတာ့ ဟိုမွာက ခိုင္းရမွာ
မလြယ္ဘူးတဲ့။ ကဲသေဘာပါဘဲဆိုၿပီးလိုက္ရွာလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေမာသြား
တယ္။ ဆိတ္သားေျခာက္အစစ္ကဘယ္ဆိုင္မွ ရွာလို႔မေတြ႕ဘူး။ အစ္မႀကီး
တစ္ေယာက္ကေျပာလိုက္တာ။ ဒီနားမွာေတာ့မင္းတို႔ အစစ္ေတြ႕ဖို႔မလြယ္ဘူး။

အဲတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ငါန္းဇြန္မွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးဆီကိုဖုန္းဆက္
ၿပီး ငါတို႔ဒီမွာေတာ့ ဆိတ္သားေျခာက္အစစ္မရႏိုင္ဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
လို႔ေျပာေတာ့ ဒီေန႔ စစ္ကိုင္းသြားတဲ့တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ငါသူ႔ဆီလွမ္းမွာလိုက္
မယ္လို႔ ေျပာလို႔ ဆိတ္သားေျခာက္ရွာျခင္း တစ္စခန္းရပ္နားခဲ့လိုက္ပါတယ္။
msc-164
author @nannhtike
Photo google and me