Smile sold under fire(2)

in #myanmar7 years ago (edited)

image
'Mother'
I called her and knelt down next to her and opened my eyes.
'I returned.'
'Yes, my mother less.'.
'Less'. She hid summits worry.
'Daughter will sell the market again. Mother Hen What do you like to eat.' Useful. '
'' My daughter does not eat anything.
'Then I'll go'.
'Aye Aye'.
The sick mother cooked corn out in the cold to take the next night Promotions, the market was not cold. I now trunks Independence Festival is held annually in the city. Clothing sales outlets that sell dried fish since fish shops shops too crowded musical events. Mats. The factory Environmental village also includes visit to enjoy the feast of independence celebrate.
Hen ''
Walking down cold trampled upon something she saw a piece of my wallet. Analysts conducted in the wallet he abruptly left. Open the cold to go anywhere wallet child bag. I saw ten thousand kyats. Shakiness wallet hold my hands are cold. I never took money that had wallet under the corn. The petitioners then enter into the house with the most active steps to walk toward the house. I thought in my head was difficult and complicated interlacing. The owner of lost wallet in his spare time I step to compensate the owner. Sidecars K fifty anesthesia value instead of the brother and sister want to buy a good meal One was left in no doubt thought fast. Suddenly I stood cold steps. I stole the money without.
'' I think I should not take any thought pops up on a head cold. Cold baby corn under the tray down and wallet open again.

'အေမ'
အေမ့ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်လုိက္ရင္း သူေခၚလုိက္ေတာ့ အေမက မ်က္လုံးဖြင့္ႀကည့္သည္။
'သမီး ျပန္လာျပီးလား။'
'ဟုတ္ကဲ့အေမ။သက္သာပါတယ္ေနာ္'။
'သက္သာပါတယ္ သမီးရယ္။အေမ့အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႔ကြယ္'။
'သမီး ညေစ်းကုိ ေနာက္တစ္ေခါက္သြားေရာင္းလုိက္ဦးမယ္။အေမဘာစားခ်င္လဲဟင္။သမီးဝယ္လာခဲ့မယ္ေလ။'
'ဘာမွ မစားခ်င္ပါဘူး သမီးရယ္'။
'ဒါဆုိ သမီးသြားလုိက္ဦးမယ္ေနာ္ အေမ'။
'ေအး ေအး သမီး'။
ေနမေကာင္းသည့္ႀကားက အေမျပဳတ္ေပးထားေသာ ေျပာင္းဖူးမ်ားကုိယူျပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ညေစ်းေရာင္းဖုိ႔ ေအးမ ထြက္လာခဲ့လုိက္သည္။ေအးမ ေစ်းထဲေရာက္ေတာ့ လူက အေတာ္စည္ေနျပီ သူတုိ႔ျမဳိ႔တြင္ လြတ္လပ္ေရးပဲြေတာ္ကုိ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေလ့ရွိသည္။အဝတ္အစားေရာင္းေသာ ဆုိင္မ်ားကစျပီး ငါးေျခာက္ငါးျခမ္းေရာင္းေသာ ဆုိင္မ်ားအဆုံး ေစ်းဆုိင္မ်ားကလည္း စည္ကားလွသည္။ဇာတ္ပဲြမ်ားလည္းပါသည္။ဖ်ာပုံျမဳိ႔ ပတ္ဝန္က်င္ရြာမ်ားကလည္း လြတ္လပ္ေရးပဲြကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လာေရာက္ပါဝင္ဆင္ႏဲြႀကပါသည္။
'ဟင္'
လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း တစ္ခုခုကုိ တက္နင္းမိ၍ ေအးမ ငုံ႔ႀကည့္လုိက္ရာ ပုိက္ဆံအိတ္တစ္လုံးကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။ ေဘးဝဲယာကုိ အကဲခတ္ရင္း ပုိက္ဆံအိတ္ကုိ သူဆတ္ခနဲေကာက္ယူလုိက္သည္။လူရွင္းေသာေနရာကုိသြားျပီး ပုိက္ဆံအိတ္ကေလးကုိ ေအးမဖြင့္ႀကည့္လုိက္သည္။အိတ္ထဲတြင္ ေအးမ ေတြ႔လုိက္ရသည္ကာ အထပ္လုိက္ရွိေသာ ေငြက်ပ္ တစ္ေသာင္းတန္းမ်ား။ပုိက္ဆံအိတ္ကုိ ကုိင္ထားေသာ ေအးမ၏ လက္မ်ားသည္ တုန္ယင္ေနသည္။သူ႔တစ္သတ္ တစ္ခါမွ်မကုိင္ခဲ့ဖူးေသာ ပုိက္ဆံမ်ား။ပုိက္ဆံအိတ္ကုိ ေျပာင္းဖူးမ်ားေအာက္သုိ႔ ထုိးထည့္လုိက္ျပီး အသြက္လက္ဆုံးေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ အိမ္ဖက္သုိ႔ ဦးတည္လိုက္သည္။အိမ္သုိ႔လွမ္းလာရင္း ေအးမ၏ ေခါင္းထဲတြင္လည္းအေတြးတုိ႔က ရႈပ္ယွက္ခက္ေန၏။ေပ်ာက္သြားေသာ ပုိက္ဆံအိတ္ပုိင္ရွင္သည္ အေတာ္ကုိႏွေျမာေနမွာပဲဟု ေတြးေနမိသည္။ဆုိက္ကားပုိင္ရွင္ကုိ ေပးေလ်ာ္ရမည့္ ေငြက်ပ္ ငါးေသာင္း အေမ့ေဆးဖုိးမ်ား ေမာင္ေလးႏွင့္ညီမေလးကုိ အစားေကာင္းေကာင္း ဝယ္ေက်ြးခ်င္သည့္စိတ္မ်ားကလည္း အေတြးထဲတြင္ ရစ္ဝဲေနသည္။ရုတ္တရက္လွမ္းေနသည့္ ေျခလွမ္းမ်ားကုိ ေအးမရပ္လုိက္သည္။သူမ်ား ပုိက္ဆံကုိ မသိပဲယူတာ ခုိးတာပဲ။
'ငါမယူသင့္ဘူးထင္တယ္' ဆုိသည့္ အေတြးကေအးမေခါင္းထဲျပန္ဝင္လာသည္။ေျပာင္းဖူးဗန္းကုိ ေအာက္သုိ႔ခ်လုိက္ျပီး ပုိက္ဆံအိတ္ကေလးကုိ ေအးမ ဖြင့္ႀကည့္လုိက္ျပန္ပါတယ္။