ႏႈတ္ဆက္ခဲ႕သည္ အပိုင္း(2)

အပိုင္း ၁ဖတ္ရန္
ကိုစိန္လွတေယာက္ သားေလးကို သႀကၤန္အတြင္းေမြးေသာေႀကာင့္ ဖိုးသႀကၤန္ဟု အမည္ေပးရန္ မခင္ဝိုင္းအားေျပာျပေလသည္။မခင္ဝိုင္းကလည္း သေဘာတူသျဖင့္ ဖိုးသႀကၤန္ဟုပင္ (၇)ရက္မျပည့္ခင္ အမည္တြင္သြားေလသည္။
credit image source
ဖိုးသႀကၤန္ေလးသည္ မိဘအားအက်ိဳးေပးေသာ ကေလးျဖစ္သည္ထင္။ဖ်ားနာေသာ အခါမ်ားမွလြဲ၍ ငိုယိုဂ်ီက်သံ မႀကားရ။မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းတြင္ အျမဲရႊင္ျပေသာ မ်က္ႏွာေပးရွိေလသည္။ကိုစိန္လွတို႔အိမ္သည္ ဖိုးသႀကၤန္ေမြးသည့္ႏွစ္မွစ၍ စီးပြားေရးမ်ား ခါတိုင္းထက္အဆင္ေျပခဲ႕ေလသည္။သူမ်ားေတြ ကေလးရွိေသာ အခါ အလုပ္ေကာင္းစြာ မလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ကိုစိန္လွတိုမွာ ကေလးအတြက္ အလုပ္မ်ားစြာ မပ်က္ရေပ။ထို႔အျပင္ ဖိုးသႀကၤန္ (၄)ႏွစ္သားေလာက္မွစ၍ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံ ေန႔ခင္းဘက္ ပို႔ထားလိုက္သည္။ဆရာေတာ္မွ ဖိုးသႀကၤန္အား ဝလံုးေရးျခင္းမွစ၍ သင္ႀကားေပးေလသည္။

ဖိုးသႀကၤန္ေလးသည္ အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ မိဘအေပါ ္သိတက္လွသည္။ဆရာေတာ္ဆံုးမထားသည့္အတိုင္း ညအိပ္ယာဝင္တိုင္း မိဘႏွစ္ပါးကို ရွစ္ခိုးျပီးမွအိပ္သည္။နံနက္အိပ္ယာမွထလ်င္လည္း ျခံထဲတြင္ႏြားမ်ားပါထားေသာ ႏြားေခ်းမ်ားႀကံဳးကာ ႏြားေခ်းပံုတြင္ ပစ္ျခင္းကို မိဘမ်ားခိုင္းစရာမလိုပဲလုပ္ေပးသည္။ဖိုးသႀကၤန္ေလး ၅ ႏွစ္ေလာက္အေရာက္တြင္ တျခံလံုး တံျမတ္စည္းလွည္းေပးသည္။ညဘက္တြင္ မိဘမ်ားကို နင္းႏွိပ္ေပးသည္။ေက်ာင္းေရာက္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေဆာ့သည့္အခါတိုင္း သူကအျမဲအေလ်ွာ့ေပးသည္။ကိုရင္ႀကီးမ်ား ဥဴးဇင္းမ်ား ခိုင္းလ်င္လည္း အျပံဳးမပ်က္ဘဲ သြက္သြက္လက္လက္လုပ္ေပးသည္။ထို႔ေႀကာင့္ ဖိုးသႀကၤန္ဆိုလ်ွင္ ကေလးေရာ လူႀကီးပါ ခ်စ္ႀကသည္။

ဖိုးသႀကၤန္ေလးသည္ (၆)ႏွစ္ရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ကိုစိန္လွတို႔၏ စီးပြားေရးမွာ ရြာထဲတြင္ ထိပ္ဆံုးျဖစ္ေနျပီျဖစ္ေလသည္။ျမန္မာတို႔၏ ဓေလ့ထံုးစံအရ သားေယာက္်ားေလး ေမြးလာလ်င္ ရွင္ျပဳေပးရျမဲျဖစ္ေလသည္။ထို႔အတူ ကိုစိန္လွႏွင့္ မခင္ဝိုင္းတို႔သည္လည္း သားေလး ဖိုးသႀကၤန္ကို ရွင္ျပဳအလႈဳလုပ္ရန္အတြက္ သားမိသားဖ (၃)ေယာက္ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံသြားေရာက္ကာ အလႈဳရက္သြားေတာင္းေလသည္။ကိုစိန္လွတို႔ မိသားစု ဆရာေတာ္အား ဦးခ်အျပီးအတြင္ ဆရာေတာ္မွ
"ဟဲ႕…စိန္လွတို႔ သားမိသားဖေတြ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲဟ…လူစံုတက္စံုနဲ႕ပါလား"

စိန္။ ။"တပည့္ေတာ္တို႕သားေလး ဖိုးသႀကၤန္ကို ရွင္သာမေဏျပဳေပးခ်င္လို႔ ဆရာေတာ္ထံ ရက္လာေတာင္းတာပါ ဘုရား"

"ေကာင္းတာပကြဲ႕…ဒါနဲ႕ ဒါယိကာမႀကီးကေရာ သားကိုခြဲႏိုင္ရဲ႕လား"

"ခြဲႏိုင္တယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးပ ဘုရား…သားေလးကို သကၤန္ဝတ္ေလးနဲ႕ ျမင္ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ ဘုရား"

"ဖိုးသႀကၤန္ မင္းကေရာ ကိုရင္ဝတ္ခ်င္ရဲ႕လား"

"ဝတ္ခ်င္ပါတယ္ ဘုရား"

"ေအး…ေကာင္းသကြဲ…စိန္လွနဲ႕ ခင္ဝိုင္း…မင္းတို႔သားရဲ႕ ဥပဓိရုပ္က ရဟန္းျဖစ္မယ့္ ရုပ္မ်ိဳးဟ…ဥာဏ္လည္းေကာင္းတယ္…ကေလးက သာသနာေဘာင္မွာေပ်ာ္လို႔ တသက္လံုး ရဟန္းျပဳမယ္ဆိုရင္ေရာ လက္ခံႏိုင္ႀကရဲ႕လား"

"မွန္းပါ ဘုရား…တပည့္ေတာ္တို႔က သားေလး ရဟန္းဘဝနဲ႕ တသက္လံုးေနမယ္ဆိုရင္ ဝမ္းသာမိမွာပါဘုရား"

"ေအး… ေအး… ေကာင္းတယ္"ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္မွ ျပကၡဒိန္ႀကည့္ကာ ရက္ေကာင္းေရြး၍ ရက္သက္မွတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ဖိုးသႀကၤန္ကိုလည္း ေနာက္ရက္မွစ၍ သကၤန္ေတာင္း သင္ေပးမည္ျဖစ္ေႀကာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းမပ်က္ရန္ မွာႀကားသည္။ထိုေနာက္ ကိုစိန္လွတို႔မိသားစု ဆရာေတာ္အား ဦးခ်ကာ ျပန္ခဲ႕ႀကေလေတာ့သည္။
ကိုစိန္လွတို႔ မိသားစုသည္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွအျပန္ အိမ္တန္းမျပန္ေသးပဲ ရြာသူႀကီး ဦးလွေဖ ထံသို႔သြားကာ အလႈဳရက္သတ္မွတ္ျပီးေႀကာင္းႏွင့္ အလႈဳအတြက္ လိုက္သည္မ်ားတိုင္ပင္ရန္ ညေနပိုင္း အိမ္သို႔ႀကြခဲ႕ပါရန္ ဖိတ္ေခါ ္ခဲ႕ေလသည္။

ဆက္ရန္…
MSC-224
@myintlwinsoe