ပင္လယ္ရနံ႔ (၃)

က်ေတာ္တို႔ မနက္စာ စားေနရင္း ေရကတက္လာၿပီဗ်ာ။ ခ်စ္သူမ်ားကၽြန္းကိုသြားတဲ႔ေနရာ ေရေတြျမဳပ္ကုန္ၿပီ။ ေဒသခံလူေတြကို ေလ်ွာက္စပ္စုေတာ့ ကၽြန္းကိုသြားရင္ ေရမတက္ခင္သြားၿပီး ျပန္လာၾကတဲ႔သူေတြမ်ားတယ္၊ ေရတက္ရင္မသြားၾကေတာ့ဘူး။ ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူး ေရတက္တုန္းသြားမယ္ဆိုလဲ ေမာ္ေတာ္နဲ႔သြားလို႔ရပါတယ္တဲ့။ အင္းေပါ့ေလ ကိစၥရွိမွေတာ့ကိစၥရွိေပါ့ဆိုၿပီး ကိုယ္ေတြလဲ ေရထဲဆင္းကဲတာပါပဲ..ခိခိ၊ အေတာ္ၾကာေအာင္ ေရစိမ္ေဆာ့ လႈိင္းေတြစီးလိုက္ ခရုခြံေတြလိုက္စမ္းေကာက္လိုက္ေပါ့။ ေပ်ာ္ေတာ့ေပ်ာ္စရာပါပဲ။


နျမင့္လာေတာ ့မွ ေရထဲကတက္ေတာ့တယ္။ အဲ႔မွာ အသားအေရကေတာ့ နဂိုညိုတဲ့အသားက အေတာ္ေမွာင္ဆင္းသြားတယ္..အဟီး။ လူကလဲေမာသြားတာပဲ၊ ကမ္းေျခမွာခနနား အုန္းစိမ္းေရေသာက္ၿပီး အခန္းျပန္ေရၿပန္ခ်ိဳး အ၀တ္စားေတြလဲ ျပန္ထြက္လာၾကတယ္။ ေငြေဆာင္ရြာကိုသြားၾကမယ္ေပါ့။ ေရာက္မွမေရာက္ဖူးတာ။ ဒါနဲ႔ ဆိုင္ကယ္သမားကိုဖုန္းဆက္ေခၚ လိုက္ပို႔ခိုင္းရတယ္။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေမာင္းရမယ္ထင္တယ္၊ ေငြေဆာင္ ဆိုတဲ႔ ရြာလိုလို ၿမိဳ႕လိုလို လူေတြစည္တဲ႔ ကမ္းေၿခရြာတန္းရွည္ႀကီးကို ေရာက္ခဲ႔ပါေရာဗ်ာ....။ အဲရြာတန္းရွည္ကို ေလွ်ာက္ၾကည့္၊ အဲမွာ ငါးေျခာက္ေတြ ပုသိမ္ဟာလ၀ါေတြ ထိုးမုန္႔ေတြ အလြန္ေပါ့တာဗ်။ ကိုယ္ေတြလည္း ေငြေဆာင္ျပန္ လက္ေဆာင္ နဲနဲပါးပါး၀ယ္ၿပီး ေန႔လည္စာ စားၾကပါေတာ့တယ္။
ညစာကိုေတာ့ လင္ပန္းနဲ႔ရြက္ေရာင္းတဲ႔ အကင္သည္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီးေတာ္ကီထုေမးလိုက္ေတာ့ ထမင္းေရာ ဟင္းေတြ ပါခ်က္ပို႔ေပးသတဲ့။ အဲ့မွာ မွာစားေတာ့တာပါပဲ။ ဟင္းေတြကေတာ့ ပင္လယ္ဂဏန္းမဆလာခ်က္၊ ဂံုးခ်က္ေတြ ငါးခ်ဥ္စပ္ေတြပါတယ္။ လက္ရာအေတာ္ေကာင္းၿပီး အစပ္လည္းမလြန္လွဘူး ငပိရည္လည္းပါတယ္။ သူတို႔ေဖ်ာ္ထားတဲ႔ ငပိေရက တစ္မ်ိဳးေလးေကာင္းတယ္ဗ်။ တို႔စရာက သခြားသီး သရက္သီးေတြ၊ အကုန္အက်ေတာ့ ဟိုတယ္ေတြထက္ေတာ့ သက္သာတာေပါေလ။ သူတို႔က ပန္းကန္ေတြ ဇြန္းေတြပါ တစ္ခါတည္း ယူလာေပးတာမ်ိဳး။ အဲေတာ့ အခန္းကေန တစ္ဖ၀ါးမွမခြာရပဲ အဆင္သင့္ စားရံုေလးေပါ့ေလ။ ညမိုးခ်ဳပ္မွ ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ ေလညွင္းေလးခံၿပီးစားလို႔လားမသိဘူး အေတာ္ေတာ့ စား၀င္တယ္ဗ်ာ။

အဲ႔မွာ အကင္သည္က အတင္းတုတ္သြားေသးတယ္။ အခန္းကေန လွမ္းေခၚမွ အခန္းနား လာလို႔ရတာတဲ႔ အကင္ဗန္း ေခါင္းေပၚရြက္ ေလ်ွာက္ေအာ္သြားေပမယ့္ ေသာင္ျပင္ကေနပဲ ေစ်းေရာင္းသြားလို႔ရတယ္တဲ႔။ အင္း အင္းေပါ့ေလ..။
ထူးထူးၿခားၿခားကေတာ ့ ညဖက္ႀကီး ေဒသခံတို႔ လူစိမ္းတို႔ ျဖတ္ေလ်ွာက္တာ မေတြ႔ရဘူး။ အခန္းတိုင္းလိုလိုက သူတို႔အ၀တ္ေတြ အၿပင္မွာ ဒီအတိုင္းလွမ္းထားႀကတာမ်ိဳးပဲ။ အေစာင့္လူငယ္ေလးေတြ ႀကိဳးႀကား ႀကိဳးႀကားၿဖတ္ေလ်ွာက္တာေလးပဲ ေတြ႔ရတယ္။ ကမ္းေၿခရဲ႕ ညနက္ပိုင္းေတြက လူေျခတကယ္တိတ္တာမ်ိဳးပဲ။ ကိုယ့္အခန္းနဲ႔ကိုယ္သာ ေနၾကလွဳပ္ရွားေနၾကတာေလာက္ပဲ ကမ္းေၿခကေန ျပန္ႀကည့္ရင္ ၿမင္ေနရတာမ်ိဳးေပါ့ေလ...။ သြားတဲ႔အခ်ိန္က လူပါးေနတာမ်ိဳးမို႔နဲ႔ တူပါရဲ႕။ ညနက္ခါနီးမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ ေသာင္ျပင္မွာ မီးရူးမီးပန္းေဖါက္တာမ်ိဳးေတာ့ရွိတယ္။

ပင္လယ္လွိဳင္းသံဟာ ညလူေျခတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္လြန္းသြားတဲ႔အခါမွာ ေန႔ဖက္ထက္ ပိုက်ယ္ေလာင္လာသလိုပါပဲဗ်ာ။ အေသအခ်ာ အႀကာႀကီး ပင္လယ္လွိဳင္းသံကို နားေထာင္ႀကည့္ေနတဲ ့အခါ ပထမ တေ၀ါေ၀ါနဲ႔ ေလတိုးသံႀကီးလိုလာေနၿပီးမွ ကမ္းေျခကို လွိဳင္းရိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ၀ုန္း..၀ေရာ....ဆိုၿပီး အသံရွည္ႀကီးနဲ႔ လွိဳင္းရိုက္သြားတာမ်ိဳး။ အဲ႔ပထမ ေ၀ါ....ဆိုတဲ႔ ေလတိုးသံလိုလိုႀကီးနဲ႔ ပင္လယ္လွိဳင္းသံႀကီးဟာ နာဂစ္တုန္းက မုန္တိုင္းေလတိုးသံနဲ႔တူလို ့ နာဂစ္ကိုေတာင္ သတိရလိုက္ေသးတယ္။ အဲ႔ေလာက္လွိဳင္းသံက ျပင္းတယ္ ၊ ေႀကာက္စရာဖက္က လွည့္ေတြးရင္ ညဖက္ ညနက္နက္မွာ ၾကားေနရတဲ႔ ပင္လယ္လွိဳင္းသံေတြဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။ ညနက္နက္မွာ ပင္လယ္စပ္ကို ဆင္းရဲဖို႔ဆိုတာ အေတာ္ရဲမွ ျဖစ္မွာပါေလ။

ဆက္ရန္ >>>

ဖတ္ေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ျမန္မာ် steemit မ်ား ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ

ေငြေဆာင္အပိုင္းအစ

MSC-015 Author : @kyawhlaing