"သမီးေရ....ဟိုဘက္တစ္လမ္းေက်ာ္က ေကာင္ေလး ဆံုးျပီတဲ႔"
"ရွင္...ေမေမ, ဘယ္ေကာင္ေလးကိုေျပာတာလဲ"
"သမီးနဲ႔ အတန္းတူေကာင္ေလးေလ,ေမေမတို႔ ဒီျမိဳ႕ကို ေရာက္ခါစတုန္းက ေက်ာင္းတက္ေနာက္က်တဲ႔ သမီးကို ေက်ာင္းစာေတြ ဝိုင္းကူးေပးတဲ႔ ေကာင္ေလးေလ"
"လင္းသစ္ေန ကိုေျပာတာလား ေမေမ"
"ဟုတ္တယ္ သမီး,
သမီး အိပ္ယာမႏိုးေသးလို႔
ေမေမ ေစာင့္ေနတာ, ဆံုးတာက ညကတည္းကတဲ႔
အစာအိမ္ေရာင္ျပီး အူအတက္ေပါက္တယ္ ေျပာတာပဲ,ခနေနရင္ ေမေမတို႔ သတင္းသြားေမးျကမယ္"
အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ေျကာင္းကုန္စင္ကို ေျပာျပေနတဲ႔ ေမေမ့စကားသံကို နားေထာင္ေနရင္း က်မေခါင္းထဲ မူးမိုက္လာသည္။
တစ္ဆက္တည္းမွာဘဲ အံ႔ျသမႈေတြနဲ႔အတူ မယံုျကည္စိတ္ ဒြိဟစိတ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္လာကာ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ျပီး အခန္းဝမွာ ရပ္ေနရင္းက အရုပ္ျကိဳးျပတ္ လဲက်သြားသည္။
"ဟယ္....သမီး သတိလည္းထားပါအံုး..ေဖျကီးေရ သမီးကို လာဝိုင္းထူပါအံုး"
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ..ငါ့သမီးက"
"သူ႔အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း ဆံုးတဲ႔သတင္းျကားျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာ"
"မဟုတ္ဘူူး ေမေမ, စိတ္မေကာင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာထက္ အံ႔ျသလြန္းျပီး မယံုျကည္ႏိုင္တာပါ ေမေမ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ သမီးရဲ႕"
" သမီး.....မနက္က..စက္ဘီးစီး ေလ့က်င့္ခန္း...ထြက္နင္းျဖစ္ပါတယ္ေနာ္"
"နင္းျဖစ္တယ္ေလ သမီးရဲ႕, သမီးစာထက်က္ျပီး ပံုမွန္ခ်ိန္ဘဲ ထြက္သြားတာေလ"
"ဒါဆို........သမီးလက္ထဲမွာ လိေမၼာ္သီးေတြ ပါလာခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္ "
"ပါလာလို႔ ေမေမေတာင္ ဘုရားဆြမ္းေတာ္တင္.....ဟင္,ဒါ...ဒါျဖင့္"
"ဟင့္...ဟုတ္တယ္ ေမေမ, သမီးလံုးဝ မယံုျကည္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္, သမီးကို ဘုရားခန္းထဲ လိုက္ပို႔ေပးပါေနာ္"
.
.
.
ဟုတ္ပါတယ္, ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေရွ႕မွာ ေမေမကပ္လွူထားတဲ႔ အရြယ္တူလိေမၼာ္သီးေလး မ်ားပါ
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ ဘုရားရုပ္ပြါးေတာ္ေရွ႕မွာ အစီအရီ ေနရာယူထားေသာ, က်မအတြက္ ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္ လိေမၼာ္သီးေလးမ်ားအား ျကည့္ရင္း....,က်မကို သံေယာဇဥ္ သိပ္ျကီးသည့္ လူသားတစ္ဦး ေလာကျကီးမွ ထြက္ခြါသြားျပီ ဟူေသာ အေတြးမ်ားျဖင့္...............................
"ဟိတ္,," "ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ"
ရုတ္တရက္ ထြက္လာေသာ အေနာက္ဘက္အတန္းမွ အသံေျကာင့္ မ်က္ရည္စေလးမ်ားဝိုင္းကာ ငိုမဲ႔မဲ႔ျဖစ္ေနသည့္ ကလ်ာတစ္ေယာက္ လန့္ျဖတ္ကာ လွည့္ျကည့္မိလိုက္သည္။
အသားျဖူျဖူ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ေလးႏွင့္ နက္ေမွာင္လွေသာ ဆံပင္ မ်က္ခံုးမ်ားျဖင့္ အေတာ္အသင့္ ေျပျပစ္ေခ်ာေမာလွေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္,
ျပူးက်ယ္လွေသာ မ်က္လံုးေတြျကားမွာ ရိုးသားျဖူစင္သည့္ အရိပ္အေငြ႕ေလးမ်ားလည္း ေတြ႕ရေသာေျကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း တသီးတသန့္ေနထိုင္တတ္ျပီး မရင္းႏွီးသည့္ သူစိမ္းမ်ားဆို အလြယ္တကူ မေရာေႏွာတတ္သည့္ ကလ်ာလည္း
"ငါ ဒီေန႔မွေျပာင္းလာတဲ႔ ေက်ာင္းသူအသစ္ဆိုတာ, ဆရာျကီးက မသိဘူးနဲ႕တူတယ္,
ေရာက္တဲ႔ေနရာက လိုက္သင္ရေတာ့ သင္ခန္းစာေတြကိုလည္း သိပ္နားမလည္ဘူး,
ဒီျကားထဲ သခ်ၤာအခ်ိန္မွာ Unit-2 ရဲ႕ေနာက္ဆံုးပုစာၦေတြကို ကိုယ့္ဘာကိုယ္ တြက္ခိုင္းေတာ့ ငါဘယ္လိုလုပ္တြက္တတ္မွာလဲ"
" ဟ,, မတြက္တတ္တဲ႔ အေျကာင္း ဆရာျကီးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေလ, ျပီးေတာ့ နင္က ေက်ာင္းသူအသစ္ဆိုတာလည္း ထည့္ေျပာေပါ့"
"မေျပာရဲပါဘူး စာမရတာနဲ႕ အေျကာင္းျပသလို မျဖစ္ျခင္ဘူး,
သူမ်ားေတြ တြက္ျပီးသားစာကို သြားျပေနတဲ႔အခ်ိန္ ငါကမတြက္ရေသးေတာ့ ရွက္လည္းရွက္တယ္, ဝမ္းလည္းနည္းတယ္"
"ငါသိပါတယ္.,နင္ျဖစ္ေနတဲ႔ပံုစံေတြ အစအဆံုး ငါအေနာက္တန္းကေန ျမင္ေနရတယ္,
အဲ႔ဒါေျကာင့္ ငါဘာကူညီေပးရမလဲလို႔ လာေမးတာ
နင္ထမင္းေရာ စားျပီးျပီလား"
"စားျပီးျပီ, နင္ေရာ"
"ျပီးျပီ,ဟိုဘက္အခန္းက ငါ့သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႕နဲ႕ အတူတူသြားစားတာ"
"ေျသာ္"
"ငါ့နာမည္လည္း မွတ္ထားအံုး, လင္းသစ္ေန တဲ႔
နင့္နာမည္ကေတာ့ ကလ်ာဆိုတာ ေစာေစာက အတန္းပိုင္ဆရာမ မိတ္ဆက္ေပးထားေတာ့ သိျပီးပါျပီ"
"အင္းပါ"
"ဒီလိုလုပ္ေလ ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ျကရင္ နင့္စာအုပ္ေတြေပးလိုက္ေလ ငါကနင္တို႔အိမ္ရဲ႕ တစ္လမ္းေက်ာ္မွာေနတာဟ
နင္တို႔ အိမ္ေျပာင္းလာတာ ငါတို႔တစ္မိသားစုလံုးသိတယ္
ငါ့အေမကေတာင္ နင္ေက်ာင္းမွာလိုအပ္တဲ႔ အကူအညီရွိရင္ ကူညီေပးဖို႔မွာထားတာ
နင္မမီလိုက္တဲ႔ စာေတြငါကူျပီး ကူးေပးမယ္"
"ဟယ္.,ဒါဆို လိေမၼာ္ပင္ေတြအမ်ားျကီးရွိတဲ႔ျခံထဲကအိမ္က နင္တို႔အိမ္ေပါ့"
"ေအး ဟုတ္တယ္, လိေမၼာ္သီး စားျခင္ရင္ေျပာေလ ငါယူလာခဲ႔မယ္"
"အင္းပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ကလ်ာ့ေဖေဖမွာ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ကလ်ာတို႔မိသားစုသည္ သူမေဖေဖတာဝန္က်သည့္ ျမိဳ႕နယ္ေလးမ်ားသို႔ လိုက္လံေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ျကရသည္မွာ ကလ်ာမူလတန္းအရြယ္တည္းကပင္ ျဖစ္သည္။
မူလတန္းမွ အထက္တန္းအထိ သူမေဖေဖ တာဝန္က်သည့္ ျမိဳ႕နယ္မ်ားရွိေက်ာင္းမ်ားတြင္ လိုက္လံတက္ေရာက္ ရ၍ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ရွိ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကလ်ာ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ရွိခဲ႔သည္။အစပိုင္းမွာေတာ့ ေက်ာင္းတစ္ခါေျပာင္းတိုင္း ခင္မင္ရသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ခြဲရ၍ ကလ်ာငိုမိသည္။ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းေျပာင္းရတာေတြ မ်ားလာေတာ့ ကလ်ာအတြက္ မထူးဆန္းေတာ့ေပ။အစြဲအလမ္းမထားဘဲ ေရာက္သည့္ေနရာတြင္သာ ထူးခြ်န္သည့္ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္ဖို႔သာ ကလ်ာျကိဳးစားေတာ့သည္။ငယ္စဥ္ကတည္းက အေဖအေမက အထူးသင္ျကားေပးစရာမလိုဘဲ လိမၼာေရးျခားရွိျပီး ပညာေရးမွာလည္းထူးခြ်န္သည့္ ကလ်ာ့ကို ဆရာဆရာမမ်ားေရာ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းမ်ားကပါ ခ်စ္ခင္ျကသည္။ယခုလည္း ကလ်ာ အထက္တန္းေရာက္သည့္ႏွစ္မွာပင္ ကလ်ာ့ေဖေဖတာဝန္က်သည့္ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးသို႔ ကလ်ာတို႔မိသားစုေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ႔ရသည္။
ဒုတိယပိုင္း ဆက္လက္အားေပးပါဦးရွင့္။
ျပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္လုံး ပို႔မတင္နိုင္ပဲ ႀကိဳးစားျပီးေရးထားတဲ့ ဝတၳဳေလးပါရွင့္ ရွည္လြန္းလို႔ အပိုင္းေလးေတြခြဲတင့္ ပါရေစေနာ္
Author @jesminpoe
ျမဴႏွင္းကဗ်ာ
Thank you for posting this lovely moment in time for you. Followed...
I also thank you.
ခံစာလို႕ရပါတယ္...က်ြန္ေနာ္လည္းေတာင္ေပၚသားပါခင္ဗ်ာ
ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါရွင့္
ဒုတိယစာပိုဒ္ အစမွ space ေတြပါေနတဲ့အတြက္ ကြန္ျပဴတာျဖင့္ ဖတ္မရပါ ျပင္ေပးေစခ်င္ပါသည္
ျပင္လိုက္မယ္ အကိုေက်းဇူးပါရွင့္ ။
စာပိုဒါျပင္ထားတယ္ အကိုၾကည့္ေပးပါဦးရွင့္ ။
great post!!
ေက်းဇူးပါ ေနာ္
ဒုတိယပိုင္း ေမွ်ာ္ေနမယ္
ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ရွင့္ အားေပးလို႔ ေက်းေက်း ေနာ္
@jesminpoe Thank you for your work, I invite you to evaluate my work.
ေစာင္႕ေမ်ွာ္ ဖတ္ရႈလ်က္
ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ရွင့္ အားေပးလို႔ ေက်းေက်း ေနာ္
စာေရးေကာင္းပါတယ္
အားေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ ဆရာ
Congratulations @jesminpoe! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Award for the number of comments
Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.
For more information about SteemitBoard, click here
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOP
တစ္ခါထဲ ဖတ္လိုက္ရလို႕ေတာ့ အေတာ္ငိုရမယ္ထင္တယ္
ေနာက္အပိုင္းေလး ေတြဆက္တင္ မယ္ေလ အားေပးလို႔ ေက်းဇူးေနာ္
ဟုတ္
ဖတ္လို့ေကာင္းပါတယ္
thanks for sharing!
thanks brother
good par tel.
thanks brother
ဆက္တင္ေပးပါအံုး။
ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္ ဆက္တင္ပါ့မယ္ ရွင့္
ေမ်ာ္....