အမ်ားအက်ိုး ဒို့သယ္ပိုး

က်ြန္ေတာ္တို့လူသားေတြဟာ တဦးတေယာက္တည္း သီးသီးသန့္သန့္ ခြဲထြက္ေနထိုင္ေနျကေသာ သတၱဝါမဟုတ္ေပ။ ဟိုးအရင္ရင္ ကမာၻဦးအစကပင္ အစုအေဝး အဖြဲ႔အစည္းနွင့္ ေနထိုင္ခဲ့ျကသူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ အုပ္စုဖြဲ႔၍ ေရျကည္ရာ ျမက္နုရာ ရွာေဖြေျပာင္းေရႊ႔ ေနထိုင္ခဲ့ျကျခင္းျဖစ္သည္။ တေယာက္တည္း ေဆာင္ရြက္ျခင္းထက္ အဖြဲ႔လိုက္ အုပ္စုလိုက္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားျဖင့္ လူ့အဖြဲ႔အစည္းကို တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းေတာင့္တင္းလာေစသည္။ လူသားတို့နည္းတူ တျခားသတၱဝါမ်ားလည္း အုပ္စုလိုက္ အက်ိုးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနသည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။

က်ြန္ေတာ္တို့လူသားေတြဟာ အုပ္စုလိုက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းထက္ တဦးတေယာက္ေကာင္း ေတြးေတာ လုပ္ေဆာင္ျကသည္က မ်ားလွပါသည္။ ထိုသို့လုပ္ေဆာင္ျပီ လူသားမ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးေစခ်င္ျကတာမ်ားေပသည္။ တဦးတေယာက္တည္း လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ေကာင္းေသာအက်ိုးျဖစ္ထြန္းလ်ွင္ ဝမ္းသာစရာ ေကာင္းေပမဲ့ ဆိုးက်ိုးမ်ားျဖစ္ေပၚလာလ်ွင္ လူအမ်ားအတြက္လည္း ထိခိုက္မႈ႔ေတြ ျဖစ္ေပၚတတ္ပါသည္။ တခ်ို့ တဦးတေယာက္က ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ ေကာင္းက်ိုးကိုပင္ ခံယူသုံးစြဲသူမ်ားက ရည္ရြယ္ခ်က္ေျပာင္းခဲ့လ်ွင္ ဆိုးက်ိုးမ်ား ျဖစ္ေစပါသည္။ ဥပမာဆိုရလ်ွင္ သိပၸံပညာရွင္ျကီး အိုင္းစတိုင္းဟာ အနုျမူကို သိပံၸပညာအတြက္ စြမ္းအင္ထုတ္လုပ္ရန္တြက္ ရည္ရြယ္ခ်က္ထားျပီ ျကိုးစားရွာေဖြ ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို့ရာတြင္ ေကာင္းက်ုိးတြက္ ရွာေဖြခဲ့ေသာ သူ့၏ရည္ရြယ္ခ်က္ ဒုတိယကမာၻစစ္ျဖစ္ပြါးခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္က ဂ်ပန္နိုင္ငံ ဟီရိုရွီးမားနွင့္ နာဂါစကီးျမို့မ်ားကို ျပာအတိျဖစ္သြားေအာင္ ထိုအနုျမဴစြမ္းအားျဖင့္ တိုက္ခိုက္ခဲ့၍ ဂ်ပန္တို့အတြက္ ဆိုးက်ိုးမ်ားစြာ ျဖစ္ေစခဲ့ေပသည္ မဟုတ္လား။

ထိုသို့ အမ်ားက်ိုးရွိေစဖို့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းျဖင့္ ရွာေဖြခဲ့တာေတာင္ သုံးစြဲသူတို့၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေျပာင္းလဲခဲ့တာေျကာင့္ ဆိုးက်ိုးေတြ ျဖစ္ေစပါသည္။ သို့ေသာ္ အမ်ားအက်ိုးေဆာင္ခဲ့ေသာ အိုင္းစတိုင္း၏ နာမည္သည္ ကမာၻတည္သေရြ႕ တည္တံ့ေနေပအုံမွာပါ။ လူေသေသာ္လည္း နာမည္မေသ ဆိုေသာ စကားပုံအတိုင္း အမ်ားအက်ိုးေဆာင္ခဲ့ေသာေျကာင့္ လူသာေသသြားေသာ္လည္း နာမည္ေကာင္း တြင္က်န္ေနေပမည္။ က်ြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကဆိုလည္း က်ြန္ေတာ့္အေမက လမ္းသြားရင္း ဆူးခလုတ္ျဖစ္ေစတတ္ေသာ ခဲ ေက်ာက္ခဲမ်ားကို လမ္းေဘးသို့ ဖယ္ရွားေနတာကို ခနခနေတြ႔ရလို့ က်ြန္ေတာ္က အေမကို သူမ်ားေတြေတာင္ မလုပ္တာ ဘာလို့ လိုက္လုပ္ေနတာလဲလို့ ေမးခဲ့ေသာေမးခြန္းကို အေမက လမ္းေပၚရွိ အမိႈက္မ်ား ခဲခလုတ္မ်ား ဖယ္ရွားျခင္းက သူတပါး လမ္းသြားလမ္းလာေတြအတြက္ ခလုတ္ခသင္း မရွိေတာ့ဘူးေပါ့သားရယ္ ထိုနည္းလည္းေကာင္း ကိုယ္သြားမယ့္ လမ္းခရီး နိဗၺာန္ခရီးမွာ ဘာဆူးခလုတ္မွ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့သားလို့ အေမျပန္ေျဖတာေလး ခုထိနားထဲဆြဲေနတုန္းပါဘဲ။

ထိုအခ်ိန္ က်ြန္ေတာ္အေတြးဝင္တာေလးတခု ရွိတယ္။ ဒါဟာ အမ်ားအက်ိုးေဆာင္ ကိုယ့္အက်ိုးေအာင္ ဆိုတာကို ဆိုလိုတာဘဲလို့။ အမ်ားအက်ိုးေဆာင္သူမ်ားသည္ ေကာင္းက်ိုးမ်ားစြာကို ခံစားရေပသည္ဟု ေရွးလူျကီးေတြ ေျပာစကားမ်ား ဘုရားေဟာတရားေတာ္ေတြထဲမွာ မ်ားစြာရွိပါသည္။ ထို့ေျကာင့္က်ြန္ေတာ္တို့ လူငယ္ေတြကလည္း အမ်ားအက်ိုးကို ကိုယ္က်ိုးသဖြယ္ ျကိုးစားေဆာင္ရြက္သင့္ေပးသည္။ ယေန့အခ်ိန္တြင္လည္း က်ြန္ေတာ္တို့ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အဖြဲ႔အစည္းနွင့္လုပ္ေသာ ပရဟိတ အဖြဲ႔အစည္း တဦးတေယာက္ေကာင္း ပရဟိတ သမားမ်ားေတြ႔နိုင္ပါသည္။ ထိုသူမ်ားသည္ က်ြန္ေတာ္ေျပာသလို လူေသေသာ္လည္း နာမည္ေကာင္း က်န္ရစ္သူမ်ားျဖစ္ေပမွာ အမွန္ေပ။

ေသလြန္ေသာ္လည္း အမ်ားအက်ိုးေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာေျကာင့္ ေနာင္သံသရာ ဘဝဆက္ဆက္မွာလည္း ေကာင္းက်ိုးသုခမ်ားစြာ ခံစားရေပမည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္လည္း လူခ်စ္လူခင္ေပါမ်ားျခင္း လာဘ္လာပရႊင္းလန္းျခင္းစေသာအက်ိုးေကးဇူမ်ား ခံစားရေပမည္။ ထို့ေျကာင့္ က်ြန္ေတာ္တို့ေနထိုင္ရာ လူ့အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ကိုယ့္အက်ိုးကိုလည္းေကာင္း အမ်ားေကာင္းက်ိုးကိုလည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ လူ့အဖြဲ႔အစည္း၏ ေကာင္းက်ိုးမ်ားကိုသာ ျဖစ္ထြန္းေစပါသည္။ ကိုယ့္အက်ိုး အမ်ားအက်ိုးေဆာင္ရြက္ရာတြင္လည္း ဆိုးက်ိုး ကိုယ္က်ိုးအတၱမ်ား ေလာဘတို့ကို ဖယ္ရွားျပီ ေကာင္းက်ိုး ကုသိုလ္အက်ိုးမ်ားျဖင့္သာ ေဆာင္ရြက္သင့္ေပသည္။ထိုမွသာ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္၌ ေကာင္းက်ိုးမ်ား ဖုံးလႊမ္းေနျပီ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းေလးတခု ျဖစ္ေနေပေတာ့မည္။

Author ; Htin Lin Aung ( MSC 016 )
@htinlinaung
photo by google