ဒိုင္ယာရီရဲ႕ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာ

ႏွင္းစက္လက္တြဲခိုေနတဲ့ စံပယ္အိုေလးေရ..
ဒီလကြယ္ညမွာပဲ
ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို
ျဖည္ခ်လိုက္ပါေတာ့။

တခ်ိဳ႕လူေတြက
ဘ၀မွာ ၾကယ္ေတြ ေၾကြက်ခဲ့သတဲ့
ၿငိမ္သက္စြာ ခရီးႏွင္ၾကဦးေပါ့ကြယ္
ကိုယ့္မွာက..
ေနေတြ လေတြေတာင္ ေၾကြက်ခဲ့ဖူးပါတယ္။

သြားေတာ့မယ္ေနာ္..
ကံၾကံဳရင္ ျပန္ဆံုၾကဦးမွာေပါ့လို႕
ကံမေကာင္းသူတို႕ရဲ႕ မိႈင္းညိဳ႕ေသာလမ္းခြဲ
ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ အၿပိဳင္းအရိုင္း လြင့္ၾကဲေနတယ္။

(ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အျပစ္ပါပဲ)
ေလရိုင္းေတြ ၀ိုင္း၀န္းကိုက္ခဲၾကတဲ့
မီးလ်ွံစတစ္ခုလို ျပာညိဳယိမ္းထိုး
ျပကၡဒိန္မွာေတာ့ နက္ျဖန္ခါဟာ နာမည္ဆိုး မရွိပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ …
လြမ္းဆြတ္ေနသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အိပ္မက္မ်ား
ႏွင္းဆီေခၽြ ရထားမွာ စူးစူး၀ါး၀ါး ဥၾသဆြဲပစ္လိုက္တယ္။

ဒီည ..
ေနာက္ည ..
ဘယ္လိုမွ နိဂံုး ခ်ဳပ္မရပါဘူး
ဘီလူးဖမ္းသလို ၾကမ္းတဲ့ လကၤာ
ငွက္ဆိုးေတြအိပ္မွ
တိတ္တဆိတ္ ကိုယ္ေရးလိုက္ပါတယ္။

“ေပ်ာ္ခြင့္မပိုင္ေသာ
ဒိုင္ယာရီ၏ ေနာက္ဆံုး စာမ်က္ႏွာ ထက္၌”
နတ္သူရူးေတြ ၾကဲပက္တဲ့
ေကာင္းကင္ဘံု အက္ဆစ္တစ္စက္လို
ရွအက္ေၾကကြဲ ရွ…အက္…ေၾက…ကြဲ
မင္နီေတြနဲ႕ ရဲ လို႕ေပါ့ကြယ္။