Geçenlerde bir makale okumuştum. Özet olarak diyor ki; bir bilgiye tekrar ihtiyaç duyduğunuzda nereden ulaşabileceğinizi net olarak biliyorsanız, onu aklınızda tutamazsınız. Yani diyor ki hafızalarımızı haricileştirmek kayıtsızlığa yönlendirebilir bizleri.
Plato hafızanın haricileştirilmesine yaşlı bir huysuz gibi yaklaşan ilk düşünürlerdendi. Plato'nun yazdığı, Socrates ile aristokrat Phaedrus arasında geçen diyalogda, Sokretes tanrı Theuth'un "harflerin kullanımı" keşfi üzerine bir hikaye anlatır. Mısır kralı Thamus, Theuth'a der ki:
> Bu keşfin öğrenenlerin ruhunda unutkanlık yaratacaktır,
çünkü onlar artık hafızalarını kullanmayacaklar;
onlar harici yazılmış karakterlere inanacak ve artık kendilerini
hatırlamayacaklar.
Bunu okuduğumdan beri kendimi test ediyorum. Gerçekten beceremiyorum. Hangi bilgiyi nereden edindiğim var bilginin kendisi hep biraz bulanık. Mesela 25-35 yaş aralığındaki gençlerde "çeyrek hayat krizi" diye bir makaleyi -konusu var- kuzenimin bana yolladığını -kişisi var- biliyorum, içeriğinde bu dönemde neler yapılması gerektiği yazdığını hatırlıyorum -içerik var- ama ne yapılması gerektiğini hatırlamıyorum. Yani ana bilgi kayıp. Bu okumadan beri beynimi hiç kullanmıyormuşum gibi geliyor (iş yapmayı ve üretkenliği dışarda tutuyorum).
Bu hisle beraber okuyamamaya başladım özellikle kitap okuyamıyorum. Resmen kendimi devasa bir dilemmaya soktum. Okumak için zorluyorum, yarısında düşüncelerim "neler öğrendim?" sorusuna kayıyor, dikkatim dağılıyor, kitabı okuyamıyorum. Ertesi gün tekrar deniyorum, okuduklarım yine yok. Dönüyorum başa, ilerlemem hala sıfır. Resmen beynim kendisiyle alay ediyor. Şakacı seni.
Galiba çok odaklandım diye beceremiyorum. Ama gerçekten öğrenemiyormuşum gibi geliyor. Kendimde bug yarattım. Tekrar okuyabilmem için taktiklerinizi bekliyorum.
Kaynakça
Bu arada link yönlendirme başlığı "ay bu makale ne hakkındaydı" gibi bir şey :D
Recently I read an article about recall memory. Briefly it says that if you know how to find an information, you probably couldn't keep it in your memory. It's mean that externalising our memory could drive our mind to carelessness.
Plato was a famous early curmudgeon when it came to the dangers of externalizing memory. In the dialogue Plato wrote between Socrates and the aristocrat Phaedrus, Socrates tells a story about the god Theuth discovering “the use of letters.” The Egyptian king Thamus says to Theuth:
> This discovery of yours will create forgetfulness in the learners’ souls,
because they will not use their memories; they will trust to the external
written characters and not remember of themselves.
Anyway, I began to test myself since then I read it. And I feel like I couldn't manage to recall any information and couldn't learn anything. I always know where did I read it but the real info is always blurry. For example my cousin -who part- send me an article from whatsapp -where part- about "quarter life crisis between 25-35 age people" -about part- but couldn't remember info about how to handle this situation -real info-. I feel like, I can't use my brain anymore (except producing, doing or making)
There with this feeling I became the one who couldn't read. I drive myself to a huge dilemma. I force myself to read but while I were reading it, I begun to think about what I have learned from this reading, and then I analyze myself and get myself distracted. At the end of the day I couldn't remember anything, just thoughts about how couldn't I understand. Then start fresh to reading. Zero progress. Literally my brain fooling itself. BIG JOKE.
I think, I made myself to focus on that idea which refering myself as an idiot who couldn't learn anything from readings. And couldn't get rid of it. You must give advices to me for reading again.
Resource
By the way this link called as: what was this article about again :D
Bi yerlerde yazıyorsa, ve nerede neyin yazdığı da biliyorsa,
akılda tutmaya çok da gerek yok zaten ;)
Ben çok taktım yoksa yeterli tabi de dikkat edeceğim diye beynimi erittim :(