"Dile sıfat getirilemez." cümlesi, evet üzerine düşündüğün zaman, yerinde bir cümle.

Aklıma başka bir soru takıldı: Peki 'medeniyet dili' kavramı için, ya da medeniyet dediğimiz uygarlık için ne demeli... Bir grubun, halkın, şehrin ve ülkenin yıllar boyunca basamak basamak yükselttiği medeniyet/uygarlık'la beraber sahip oldukları dil de basamakları tırmanmıştır. Dil hiç bir zaman sosyal gelişimlerin, dönüşümlerin gerisinde kalmamıştır. Medeni insanın konuştuğu dil, medeni dil olmuyor mu? Daha doğrusu şöyle; insan/canlı varlık oldukça/geliştikçe dil de var olacak ve gelişecektir. Yani insan ile dilini özdeşleştiriyorum burada. İnsan eğer medeniyeti inşa edense beraberinde dili de inşa ediyor.

Vokal ve konsonantların karşılaşmasından doğan fonetik olaylar, dil için asla kaba veya herhangi bir diğer sıfatın kullanımını haklı göstermiyor; fakat medeni, bana göre bu sıfatların dışında kalıyor dil için. Çok kızıyorsan medeni sıfatını değil medeniyet adını kullanabiliriz. :)) Bence sıkıntı yok. :)