23 Nisan ULUSAL Egemenlik ve Çocuk Bayramı [Cointurk 26. Projesi] (Burak Akdeniz#1520)

Yıl 2005 - 2006. Yalova' da Yusuf Ziya İlköğretim Okulu' ndayım o zamanlar. Maddi durumlarımız çokta iyi değil. Okul evimizden 30 dakikalık yürüme mesafesi uzaklığında olduğundan her sabah 1 saat öncesinden kalkıp kahvaltı yapıp koyuluyorum yola. Okula giderken diğer çevre okullara giden arkadaşlarla yolda sohbet ederek okul yolculuğumuzu her gün tekrarlıyoruz.
23 nisan o sene perşembe günü kutlanacaktı. Bando takımında veya yürüyüş takımında bir görevim yoktu. Ancak müdür çarşamba günü sınıftan bende dahil olmak üzere bir kaç arkadaşı odasına çağırdı. Biz tabi bir telaş içerisindeyiz " ne yaptık?" falan diye düşünüyoruz. Müdürün odasına gittiğimizde " çocuklar Nevşehir' den arkadaşlarınız gelecek. Onları evinizde pazartesiye kadar misafir etmenizi istiyoruz" dedi. Ben tabi o zamanlar sosyal bir çocuk olmadığımdan heyecanlanmakla beraber " nasıl olacak? " , " nasıl biri?" diye düşünmeye daldım bile. Neyse 23 nisan kutlamaları için stadyuma gittikten sonra tören sonrası okul bahçesinde buluştuk Nevşehir' den gelecek arkadaşla. Tanıştık bir güzel Adem ile.

O zamanlarda maddi durumlardan ötürü evde cep telefonu olan yoktu zaten. Fotoğraf makinesi ise bizim için çok lükstü. O yüzden sizlere bir fotoğraf paylaşamıyorum. Ama Okul bahçesinden çıkıp eve gittikten ve biraz muhabbet ettikten sonra anladım ki Adem aslında benden çok farksız bir çocuktu. O da benim gibi görmemiş, geçirmemiş ve yeni şeylere aç bir toplumun parçasıydı. Ertesi gün Annem bizi denize götürdü. Yalova' daki Marmara deniziyle daha önce tanıştığımdan çok heyecanlı değilim tabi. Mehmet ise denizi gördüğünde yüzmeyi bilmese de o kadar eğleniyordu, o kadar hoşuna gidiyordu ki denize girmek, kumlarda yuvarlanmak. O an çocuk aklımla anladım ki şuan oturduğum yerde bile yapmaktan hoşlanmadığım herhangi bir şey bir yerlerde belki de yakın bir yerlerde yaşayan bir çocuğun hayali olabilir.

Biz Türkiye Cumhuriyeti' nin bir parçasıyız. Ve bizi biz yapan bu ülkedeki çocuklar, onların hayalleri ve ulaşılabiliteleri. Bize zamanında dedelerimizin hayalini veren bu günü bize, babalarımıza, annelerimize, çocuklarımıza, torunlarımıza hediye eden MUSTAFA KEMAL ATATÜRK' e ve onunla birlikte cephede savaşan, bu ülkede yorulan bütün annelere, babalara, çocuklara ve gençlere bir teşekkürü borç bilirim. Belki güzel günlerden geçmiyor olabiliriz. Ama bizim ülkemiz öyle kötü günlerden geçti ki bu durumlar bize vız gelir. Böyle bir millet Dünya' da tektir. Bu milletin bir parçası olmaktan gurur duyuyorum. Hepimizin özellikle çocuklarımızın 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlu olsun.