ပညာခ်င္းဖလွယ္ရာကေန ေငြေၾကးစနစ္တီထြင္ျပီးတဲ့အခ်ိန္အလယ္၊ သည္ေန႕ကြန္ပ်ဴတာေပၚကေန စီးပြားေရးကို လုပ္ေဆာင္ေနတာကအဆံုး သူ႕ေခတ္နဲ႕သူ႕နည္းပညာေတြ ေပၚထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။ နည္းနည္းစဥး္စားရာကေန မ်ားမ်ားစဥ္းစားျပီး လုပ္ၾကရတဲ့ေခတ္ကို ေရာက္လာပါတယ္။ မ်ားမ်ားစဥ္းစားၾကတဲ့အထဲမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ မဟာဗ်ဴဟာက်က်စဥ္းစားျပီး စီးပြားေရးမွာ လက္ဦးေျခဦးမႈရယူသြားၾကတယ္ဆိုတာ…၊အဲ့ဒီနည္းပညာေတြကို ဘယ္ေလာက္အထိ အသံုးခ်သြားႏိုင္တယ္၊ တီထြင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။
ပညာရပ္ တစ္ခုဆိုတာ မလိုအပ္ဘဲ ေပၚမလာပါဘူး။ အခုကာလက အသိတိုးလာတဲ့ကာလ ျဖစ္ျပီး အေျခခံစီးပြားေရးမွာလည္း More requirement ဆိုတဲ့ အသိေတြကို ပိုမိုလိုအပ္စြာ ေတာင္းဆိုမႈေတြရွိလာေနျပီျဖစ္လို႕ ဟိုတုနး္ကလို မိရုိးဖလာ ေရာင္းတာ၊ ဝယ္တာေလာက္နဲ႕ေတာ့ မလံုေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ကုန္စံုဆိုင္ေလး၊ ကြမ္းယာဆိုင္ေလး ၾကီးလာရင္ေတာင္မွ စာရင္းဇယား မွတ္ရတာတို႕၊ပစၥည္းအတက္အက် သတိထားရတာတို႕ေတြကို လုပ္လာရပါတယ္။ တစ္လံကြာမွာေနာက္တစ္ဆိုင္ထပ္တိုးလာျပီဆိုတာနဲ႕ ယွဥ္ျပိဳင္ရတဲ့သေဘာေတြ ပါလာပါျပီ။ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ အားလံုး ေျပာင္းလဲျပီဆိုတာနဲ႕ ယွဥ္ျပိဳင္ရတဲ့သေဘာေတြ ပါလာပါျပီ။အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆအားလံုးေျပာငး္လဲႏိုင္ပါမွဒီေန႕ အသိအေျခခံ၊ ပရိယာယ္မ်ားတဲံ စီးပြားေရးေလာကမွာ ရပ္တည္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဆံုးအျဖတ္မွားလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ အလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္လို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပိဳလဲသြားတဲ့ လုပ္ငန္းၾကီးေတြ ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်ေတြ႕ေန႕ရမွာပါ။ ေရွ႕တန္းေရာက္ေနတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းၾကီးေတြမွာ ေခတ္ကို မ်က္ျခည္ျပတ္မခံဘဲ ပညာတတ္လူငယ္ေတြအစားထိုးေမြးျမဴျပီး အနာဂတ္စီးပြားေရးအတြက္ အျပင္းအထန္ျပင္ဆင္ေနၾကတာကို ၾကည့္ရင္ ယွဥ္ျပိဳင္မႈဘယ္ေလာက္ျပင္းထန္မယ္ဆိုတာ သိသာေနပါတယ္။