در مورد ابتکار پزشکی

در مورد اون ابتکار مربوط به مسایل پزشکی در جواب اون عده که تو ذهنشون میگند چیزی به ذهن تو ایرانی داغون رسیده:
اگر من جوانی غربی بودم که اسیر اطلاعات گمراه کننده صداسیما دهه هشتاد نیست حتی با وجود آزار برادرم دیگه کارم به تیمارستان نمیکشید که بعد فرار شانسی در سنین جوانی به این موضوع تخلفات پزشکی فکر کنم (یا در زمان این بیماری)
الان سرطان گرفتم ک برادرم (و زن اش) دست از سرم برداشت و رفت که تونستم بیام روی شبکه احتماعی بعد از سالها
در ضمن متوجه شدم بعضی راهها که به ذهنم رسیده سالهاست داره تو دنیا اجرا میشه اما گویا من غیرمتخصص فقط تو ایران ازش خبر دارم
تو ایران اجرا نشده چرا، نمیدونم
بعضیهاش متوجه شدم حتی در غرب هم در حد روی کاغذ نوشتند اما اجرا نکردند گویا اونها خیلی این مسئله مهم نیست حق دارند سن هایی که اونها مریض میشند براشون مهم نیست
انگلیسی چندتا نوشتم کسی نمیبینه اینجوری نیست که شما بتونی مثلا با یک پولدار تماس بگیری تازه اگر راه تماس هم بود ادمهای پولدار که تیم پزشکی مخصوص خودشون دارند این نگرانی دیگه اصلا ندارند
حداقل چیزی که نیاز داری پول patent attorney هست اش که به پول ایران خیلی میشه اگر patent promoter لازم نشه تازه
البته تقاضا پول من برای مورد اضطراری زیر هست اش