Rzeka

Po długim czasie zewsząd wypływającej szarości, zimna i śniegu, dzisiaj świat wreszcie pojaśniał wiosennie od jaskrawych promieni słońca. Ten dzień jeszcze mocniej uświadomił, jak mocno ciało tęskniło już do ciepła i naturalnego światła. Pierwsze cieplejsze dni pozwalają odczuć, że tuż za zakrętem czeka wiosna i tych dni będzie coraz więcej... Dni, które będą stawać się coraz dłuższe i cieplejsze.

Uwielbiam zimę i bardzo lubię piękno świata pokrytego świeżym białym puchem. Widok zimnej niebieskości niebywale mnie inspiruje i w sposób naturalny sprawia, że częściej odwołuję się do swojego wnętrza i to moje życie jeszcze intensywniej rozgrywa się właśnie w nim. Niemniej jednak ciało i serce wytęskniło się za ciepłem i wiosną, dlatego z ulgą przyjmę porcję kilku ciepłych dni, które nasycą nową energią i inspiracją.

Chcąc skorzystać z pięknej pogody namówiłam @mciszczon na wspólny spacer. Nogi niosły nas przez opromienione słońcem ulice Nowego Sącza i błotniste ścieżki lasu, by finalnie dotrzeć nad rzekę Dunajec.

Rzeka prezentowała się bardzo okazale, wyglądała pięknie – czułam, że jej woda wraz z siłą nurtu ciągnęła do nas oczyszczającą energię spokoju.
Możliwość odetchnięcia pełną piersią i zasłuchania się w jednostajnym szumie rzeki, niewątpliwie pozwoliła zmysłom i myślom na odpoczynek.
Niebo było przejrzyście niebieskie, śniegi topniały, nawet para łabędzi dała się przyłapać na spoczynku, który nie trwał długo, bo po chwili popłynęła dalej wzdłuż rzeki.

Poniżej zamieszczam kilka kadrów z naszego spaceru.

Wracając przechodziliśmy przez Sądeckie Planty, by zagościć w jednej z moich ulubionych kawiarni Spóźniony Słowik i zamówić coś na osłodę – ja zdecydowałam się na sernik, @mciszczon natomiast wybrał pyszny blok czekoladowy. Kawiarnia ta jest niebywale klimatyczna, wystrój zaś całkowicie odpowiada mojemu gustowi.
Postanowiłam, że o samej kawiarni napiszę więcej innym razem.

Mimo zupełnie przemoczonych butów, wróciłam do mieszkania naładowana dobrymi myślami i pomysłami. Wiosną mam zamiar zakupić sztalugę i płótno, by malować obrazy w plenerze. Będą to chwile spędzone na łonie natury – bez telefonu, mediów i innych rozpraszaczy. Wśród dźwięków natury i jej dóbr.