A poetry written into our own dialect.

"NANGANGARAP"

Madilim ang kapaligiran
Binalot ng ulap ang kalangitan.
Humagosgos ang hangin ng dahan dahan.
kasabay sa pagpatak ng tubig ulan.

Lagi nalang naaninag ay kawalan.
Pusoy nasa sulok at luhaan
Wala na ba itong katapusan.
Yang ang aking katanungan

Binabagtas ko man ang tamang daan.
Bakit patuloy na nasasaktan.
Wala na nga akong ikinukubli,
Inilahad ng walang pagsisisi.

Ano pa ba ang kulang?
Wala na akong maisip na punan.
Gusto maramdam ang mundo sa may luntian.
Banayad sa puso at kapaligiran.

Salamat sa pagbasa

original poetry

image is mine
huawei p8

d' dreamboy,
@mrnightmare89