EN-TR I went to the amusement park with my daughter---Kızımla lunaparka gittik

EN

Hello friends, today I will talk with you about our first amusement park adventure with my daughter. Unfortunately, it was a baby pandemic. We were able to go to the amusement park for the first time this year together, my daughter loved it incredibly and had a lot of fun. Of course, like every child, that joy in her eyes is worth a lifetime, first she rode a merry-go-round with her father, but would you believe it? I would say that I did not enjoy it at all.

How could a child not like the merry-go-round, but then he got on the boat for the grown-ups with us. Actually, at first, I was very nervous, I was very excited about whether to put it on or not.

I think you should have heard her laughter at that moment, my child wanted adrenaline, the merry-go-round did not please the lady, and when I was afraid, she said to me, mom, don't be afraid, it's very nice, I had fun. right now I'm raising my best friend to myself. When I share my problems, I could see the days when she said don't be sad, mom will pass, anyway, I won't get emotional at all right now because we really had a lot of fun, they got on the train with his father at that time, the happiness in his eyes while watching him is enough for a lifetime. Son is something like that. I wanted to write something that came to my mind right now, it has nothing to do with this topic, but it came to my mind while writing, I wanted to share it with you.

Actually, I was teaching until 6 years ago, that is, before I got married, of course, I am not married and I have no children. The children do not want to leave their mothers in the first days of school, and in the same way, there were those who had difficulties in leaving their children, even I saw people crying. Believe me, I was so strange that you send them to school when you leave your child. I was questioning from the inside, what you will get in the end, what is so emotional, now I understand them so well that it is very difficult for them to stay away from their children even for an hour, I really understand how hard it is for them to stay away from their children. That's why our prophet said that heaven is under the feet of mothers, so I wanted to share this feeling with you here.

Our amusement park adventure continued with a walk in the park, it was a beautiful and fun day, the children are longing for staying at home during the pandemic period, I hope this summer will be a lot of activity and fun for all of us.

---

TR

Merhaba arkadaslar bugun sizinle kızımla ilk lunapark maceramızdan bahsedecegim malesef bebekti pandemıydı derken bu sene ilk defa lunaparka gıdebildık birlikte, kızım inanılmaz derecede cok sevdi ve cok eglendi,tabiki her cocuk gibi onun gözlerinde ki o sevinç bir ömre bedel,önce babasıyla atlı karıncaya bindi ama inanırmısınız hic zevk almadı desem yeridir.

Bir cocuk atlı karıncayı nasıl sevmez ama sevmedi daha sonra bizimle birlıkte buyukler icin olan sandala bindi aslında ilk basta cok tedirgin yaklaştım bindirip bindirmeme konusunda fazla heyecandan bisey olurmu diye cok terettut ettım ama binen bir kaç cocuk görünce bindirdim.

O andaki kahkahalarını duymanız lazımdı megersem bizim coçuk adranelin istıyormuş,atlı karınca felan memnun etmemiş hanım efendiyi,birde ben uzun zamandır binmiyordum korktugumda,bana anne korkma çok güzel cok eglendim dedi.Kızım sen ne zaman büyüdünde bana korkma diyorsun,o an anladım ki ben gerçekten şu anda kendime en iyi arkadaşımı büyütüyorum.Dertlerimi paylaştıgımda da üzülme anne geçer dedigi günleri sanki görebildim,o anda neyse suanda hiç duygusala bağlamayacağım çünkü gerçekten cok eglendik,babasıyla trene bindiler o sırada onu izlerken gözlerindeki o mutluluk insana bir ömür yeter.Evlat böyle bir şeymiş şuan da aklıma gelen bir şeyi yazmak istedim,bu konuyla alakası yok ama yazarken aklıma geldi,sizinle de paylaşmak istedim.

Ben aslında bundan 6 sene öncesine kadar yani evlenmeden önce öğretmenlik yapıyordum tabi evli degilim ve çocugum yok okulun ilk günleri cocuklar annelerinden ayrılmak istemiyor ve aynı şekilde velilerdede çocuklarından ayrılmakta güclük cekenler oluyordu hatta ağlayanları bile gördüm çocuğundan ayrılırken inanın ozaman okadar tuhaf karşılıyordum ki okula gönderiyosun zaten gün sonunda alacaksın neyin duygusallıgı bu kadar diye içten içe sorguluyordum şuan ise okadar iyi anlıyorum ki onları,evlatlarından bir saat bile uzak kalmak onların icin ne kadar zor gercekten suan cok iyi anlıyorum annelik ne güzel bir şeymiş evladının mutluluğu için her şeyi yapabilecek yüreğe sahip olmakmış annelik,o yüzden demiş ya peygamberimiz cennet annelerin ayakları altındadır diye öyle işte bu duygumuda sizinle burada paylaşmak istedim.

Lunapark maceramız parkın için de yürüyüşle devam etti güzel ve eglenceli bir gündü cocuklar pandemi döneminde cok evde kaldıkları icin hasret kalmışlar böyle şeylere bu yaz bol bol aktiviteli ve eglenceli bir yaz olur inşallah hepimiz icin