Hayvanat Bahçesi ziyaretimde hep ikilemde kalıyorum. Onları yakından görmek, aynı havayı solumak muhteşem bir duyguyken diğer yandan doğal yaşam alanlarından uzak kaldıkları için burada mutsuz olduğu düşüncesi gayet üzücü. :(
Koruma camına birkaç defa tıkladıktan sonra bir tanesi yanıma doğru geldi. Gerçekten o an bambaşka duygular yaşadım. İlk resimde de gördüğünüz üzere bir müddet göz göze geldik.
Daha fazla yaklaşamayacağını ve güvende olduğumuzu bilsek de onların güçlü yanlarını uzaktan bile hissedebiliyor insan.. 🙂
Maalesef işin bir de bu boyutu var. Her ne kadar alanları, doğal yaşam alanlarına benzetilmeye çalışılsa da mutlu olduklarını düşünmüyorum.
Kesinlikle. O kurtla başbaşa kaldığımı hayal bile etmek istemiyorum 😄