Sonunda yazmaya başlamana çok sevindim Su. Çok zor bir süreç geçirdin. Ama discorddan anlattıklarından çok daha zormuş, bunu yazıyı okuyunca anladım. Kimbilir anlatamadığın daha neler var. Karşı odadaki hastanın durumunu gözlerimde canlandırdım. Çok dramatik, hani filmlerde falan izliyor insan ama gerçek hayatta karşılaşınca başedilmesi gerçekten zor, unutulması zor...
Yemeklerle ilgili kısmı merak ettim. Belki post yazarsın dediğin gibi. Miya çok tatlıymış. Maşallah 🙂 Tam zamanında gelmiş o da kötü günlerinde sana arkadaşlık etti. Güvercinli pencere yurtdışındayken son yaşadığım evdeki pencerenin birebir aynısı. Bana o günlerimi hatırlattı. Örgüyü görünce de Damla diye bir tavşan vardı aklıma geldi o duruyor mu hala 🙂
Çok iyi oldu yazmaya başlaman. Devamını merakla bekliyor olacağım. Kendine dikkat et 🤗
o anın içindeyken kimseyi üzmek istemiyor insan, aileme bile 'bugün daha iyiyim' diyordum hep çünkü bilmedikleri bir ortamı kafalarında nasıl canlandıracaklar emin olamıyorsun belki çok çok daha kötüsünü hayal edecekler ve bu üzücü olacaktı.
o yüzden mümkün olduğunca paylaşmamaya gayret ettim, ölenlerden acıdan inleyenlerden hiç haberleri olmadı çogu kişi iyileşip gitti diyordum hatta :)
öyle bir dönemimde yanımda olduğun için, candan bir dost gibi ilgilendiğin, merak edip güzel temennilerde bulunduğun için teşekkür ediyorum canım ☘🙏
Miya da teşekkür ediyor:)
birbirimize, ailemize çok iyi geldi o da, mırıltıları beni sakinleştirip uyutuyordu şifalı:)
ne güzel.. umarım o evde iyi zamanlar geçirmişsindir güzel şeyleri hatırlatmıştır sana da..
tabi ki duruyor 🤗
yeni arkadaşlar gelir umarım yanına :)
sen de kendine dikkat et, ben de bekliyorum yeni yazılarını 🙂