anzaklar

1915'te Büyük Britanya’nın teşvikiyle, müttefikleri ile Osmanlı'ya karşı savaşmak amacıyla Avustralya ve Yeni Zelanda’da Anzac adı altında bir kolordu kurulmuştur. 15 bin kilometrelik, yaklaşık 3 ay süren bir yolculuğun ardından Anzac askerleri Gelibolu'ya ulaşmıştır. Bunun sonucunda Avusturalya 26 bin, Yeni Zellanda 7500 askerini kaybetmiştir.25 nisan da ise. Anzaclar teslim olmuştur. Bu olay onlar için bir yenilgi olsa da savaştan sonra Türkleri dost olarak görmüşlerdir.Öyle ki Moorehead isimli yazar “Gallipoli” adlı kitabında şöyle anlatmıştır; Belki de en dikkat çekici olan husus, Anzaclarla Türkler arasında doğmuş olan sempati ve arkadaşlık duygusu idi. Artık karşılarındaki Türk askerlerini kendi deneyleri ile tanımış olan Anzaclar o güne kadar propagandalarla kendilerine anlatıldığının aksine onların fanatik ve zalim değil, mert ve cesur insanlar olduklarını anlamış bulunmaktaydılar…. Nitekim, Avustralya ve Yeni Zelanda kıtaları kendilerine dağıtılmak istenen gaz maskelerini almayı reddetmişler ve nedeni sorulduğunda ise, Türkler dürüst savaşçılardır, onlar gaz kullanmazlar diye cevap vermişlerdir.Ayrıca 1934 yılında Mustafa Kemal Atatürk, Gelibolu semalarına ilk kez adım atan Avustralyalı, Yeni Zelandalı ve ingiliz askerler için şu sözleri söylemiştir;"Bu memleketin toprakları üzerinde kanlarını döken kahramanlar! Burada bir dost vatanın toprağındasınız. Huzur ve sükûn içinde uyuyunuz. Sizler, Mehmetçiklerle yan yana, koyun koyunasınız. Uzak diyarlardan evlâtlarını harbe gönderen analar! Gözyaşlarınızı dindiriniz. Evlâtlarınız bizim bağrımızdadır. Huzur içindedirler ve huzur içinde rahat uyuyacaklardır. Onlar, bu toprakta canlarını verdikten sonra, artık bizim evlâtlarımız olmuşlardır."