"Habang Umuulan"
Ako'y nakatingala sa kalangitan
Na wari'y may hinihintay o inaabangan
Nang biglang bumuhos ang malakas na ulan
At nabasa na parang batang naglalaro sa daan
Bigla ko tuloy natanong sa aking sarili
Kung ano ba talaga ang aking minimithi
At kung ano ang aking pakinabang
Sa mundong aking kinabibilangan
Nang biglang may tumapik sa aking tabi
Na wari'y sa aki'y mayroong malaking pighati
Dahil sa lakas na para bang iniisip ay naiwaksi
Ako'y napatingin na may pilit na ngiti sa mga labi
Laking gulat ko sa aking nabatid
Ang akala ko kung sino, akin lang palang kapatid
Kaya siya'y biglang nagtanong sa akin
Kung ano ang aking mga gawain
Sinagot ko siya na ako lamang ay nagmuni-muni
Sa gitna ng ulan habang ibon ay humuhuni
Pero ako'y nabigla sa kanyang reaksyon
Sa tawa niya'y tila ba may tension
Kaya ako'y nagtanong sa kanya
Kung bakit napakalaki ng kanyang tawa
Kaya pala ang layo ng pagitan ng aming kinatatayuan
Mero pa lang tao sa taas ng aking kinatatayuan
Ang akala kong isang ulan,
Ay galing lang pala sa taong ginawa niyang arinola ang aking kinalalagyan.
Naway nagustuhan niyo ang aking gawang tula. Subaybayan pa ang mga kapanapanabik na mga gawa na dito lang sa steemit mailalathala. Maraming Salamat!
Previous Filipino Poetry
Previous Filipino Poetry with English Explaination
Image Taken from Unsplash
Thanks for upvote , comments and resteem me @zillurkhan72
very nice talented pinoy poetry @themanualbot
i am really so amazed by those people who can write a poem like this... You are really a writer sir,