အိပ္မက္သာ ျဖစ္ပါရေစ…ေမ…

မနက္ခင္းေနျခည္ေႏြးေႏြးေလး အခန္းရဲ႕ျပတင္းေပါက္မွန္ေတြကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့ခ်ိန္….
စူး႐ွတဲ့အလင္း တစ္ခုေၾကာင့္ အိပ္ရာကႏိုးထလာခဲ့မိ…….
ဒါဟာ အိပ္မက္တစ္ခုေလလား “ေမ”ရယ္အိပ္မက္ဆိုရင္ ကို ဘယ္ေတာ့မွမႏိုးထခ်င္ေတာ့ပါဘူး…….အခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေနတာ ေမ သိႏိုင္ပါ့မလား…….

ေမ ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲက ထြက္ခြာခဲ့တာခုဆို တစ္ႏွစ္တိတိျပည့္ခဲ့ၿပီေပါ့……ရင္ထဲက သတိရျခင္းဆိုတဲ့ အစိုင္အခဲေတြကို ကို တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လုိေခ်ဖ်က္ပစ္ႏိုင္ပါ့မလဲ ေမရယ္…..
ဒါေပမဲ့ ရက္စက္တဲ့ ကံတရားကိုေတာ့ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အျပစ္မဖြဲ႕ေၾကးေနာ္………
ေမ နဲ႔ကို စၿပီးေတြ႕ခဲ့တာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို စၿပီးေျခလွမ္းမိခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေနာ္… အတန္းထဲကို ေမ ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္းသေဘာစက်မိခဲ့တာ…
မ်က္ႏွာေပၚမွာ ဘာမွမလိမ္းထားေတာင္ ႐ိုး႐ိုးေလးလွေနတဲ့ ေမ့ အလွက ကုိ႔ရင္ေတြ တကယ္ခုန္ေစခဲ့ပါတယ္။ အတိတ္ေရစက္ေၾကာင့္ ျမင္ျမင္ခ်င္းစြဲလမ္းေနမိတာလား မသိႏိုင္ေတာ့…
အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ သံေယာဇဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြက အခ်စ္ဆိုတဲ့ တံတိုင္းေလးကို ႏွစ္ေယာက္အတူ တည္ေဆာက္မိခဲ့ၾကတယ္..
ကိုယ္တို႔ဘဝအတြက္ အနာဂတ္အစီအစဥ္ေတြေတာင္ ႏွလံုးသားစာ႐ြက္တစ္ခုမွာ ေရးမွတ္ထားခဲ့ၾကေသး တယ္ေနာ္…
ဘဝဆိုတာ အၿမဲတိုင္းေတာ့ ေပ်ာ္မေနႏိုင္ဘူးေနာ္ ေမ…မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ကံတရားတစ္ခု ကို္ယ္တို႔ႏွစ္ ေယာက္ၾကား ေဝးကြာျခင္းေတြ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္ေနာ္………

တစ္ေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္႐ွည္တစ္ခုမွာ ေမ နယ္ကိုျပန္ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့ ကားဂိတ္မွာ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆက္မ်က္ရည္႐ြဲခဲ့ၾကတယ္ေနာ္…အဲဒီေန႔က ကိုယ္တို႔ေနာက္ဆံုး ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေလျခင္းလား ေမရယ္….
ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ေမ စီးသြားခဲ့တဲ့ကားေမွာက္သြားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း….. အဲဒီေန႔ကစၿပီး ေမ ကိုယ့္ကို ထာဝရခြဲခြာသြား ခဲ့တယ္ေနာ္…..
ရင္ထဲကေဝဒနာေတြက ေျပာျပမတတ္ေလာက္ေအာင္ အ႐ူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္………..
ႏွလံုးသားထဲကေတာင္းဆုတစ္ခု အိပ္မက္သာျဖစ္ပါရေစေမ…….