ေတြ႕သမ်ွကူးခ်.၂၅.

အခန္း.၃.၆.
လက္ထဲကစာကို ဖတ္ျကည့္ပီး ရန္ ငိုင္သြားသည္...
အတူယွဥ္ေလ်ွာက္လာသည့္ လင္းလင္းကို တခ်က္လွည့္
ျကည့္ရင္း... .jpg
ဒီစာကို ဘယ္ခ်ိန္က ေပးသြားတာလဲ လင္း လင္း´´ လင္းလင္းက ခပ္ေအးေအးေလသံျဖင့္... ေန ့လည္ မုန္ ့စားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္က´´
ဘယ္လိုလုပ္ ေပးသြားတာလဲဟာ..အဲ႕ဒီအ ခ်ိန္က ငါမရွိဘူးလား´´ဘယ္ရွိမလဲ နင္က ငါ့ထားခဲ႕ပီး ဘယ္ထြက္
သြားမွန္းမွ မသိတာ´´
ရန္က တခ်က္စဥ္းစားသည္...
ေျသာ္...နံရံကပ္စာေစာင္လုပ္ဖို ့ ျမန္မာစာ ဆ ရာက ေခါ ္တာနဲ႕ ငါသြားေနတာ လင္းလင္း ဒါနဲ႕ ေနပါဦး အဲ႕ဒီေကာင္က လာေပးေတာ့ နင္က ဒီတိုင္းပဲ ယူထား လိုက္တာပဲလား´´ရည္းစားစာ ေပးမွန္းမွ မသိတာပဲ ရန္ရာ....အ တန္းထဲငါထိုင္ေနတုန္း လင္းလင္းစာအုပ္ မေန ့က က်န္
ခဲ႕လို ့ဆိုပီး စားပြဲေပါ ္ ဗလာစာအုပ္တအုပ္ လာခ်ေပးပီး
ထြက္သြားတာ...ငါလည္း ဘာမွန္းမသိေတာ့ စာအုပ္ကို
ဖြင့္ျကည့္တာေပါ့...အဲ႕ေတာ့မွ ဒီစာကိုေတြ႕တာ´´
စာကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ဆရာမကို သြားတိုင္ လိုက္ပီးေရာ...လင္းလင္းရာ´´ဟာ...သြားတိုင္လိုက္ေတာ့ ငါပဲ အရွက္ကြဲမွာ
ေပါ့ဟ...ဆရာမက လူဘံုအလည္ ဟိုလူ ့ေခါ ္ေမး ဒီလူ ့
ေခါ ္ေမးနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ရွက္စရာေကာင္းလဲ´´
ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲေလ ဟုေတြးမိ၍ ရန္ ျငိမ္ေနလိုက္
သည္...ဘာလုပ္သင့္သည္ ဆိုေသာကိစၥကို ကပ်ာကယာ
စဥ္းစားပီး...
ဒါျဖင့္ အဲ႕ဒီစာနဲ႕ ပတ္သက္လို ့ နင္ဘာလုပ္ မွာလဲ လင္းလင္း´´ဘာလုပ္ရမလဲဟ လႊင့္ပစ္လိုက္မွာေပါ့´´
ဒီလိုဆို နင္ ဒီေကာင့္ကို ျပန္ျကိုက္ဖို ့ အစီ အစဥ္ မရွိဘူးေပါ့´´ ေလ်ွာက္ေနရင္းႏွင့္ လင္းလင္း တံု ့ကနဲ ေျခစံုရပ္ရင္း စိတ္ မရွည္ေသာ အမူအယာျဖင့္... ဒီမွာ ရန္...ငါ ျပန္ျကိုက္မယ္ဆိုရင္ သူ ့စာကို
နင္ျမင္စရာအေျကာင္းေတာင္ မရွိဘူး...ငါ့ဘာသာငါတိတ္
တိတ္ေလး ခိုးဖတ္ပီး..ရွင့္ကို က်ြန္မလည္း ျကိုက္ပါတယ္
ရွင္လို ့..စာျပန္ေရးေပးလိုက္မွာေပါ့..နင္ အဲ႕ဒီ ေလာက္
ေတာင္ နားမလည္ဘူးလား ရန္´´
လင္းလင္းအေျပာနွင့္အမူအယာကို ျမင္ရျကားရမွ ရန္
စိတ္ေအးစြာ တခ်က္ျပံဳးရင္း...
မဟုတ္ပါဘူးဟာ...ငါက ေသခ်ာေအာင္ ေမးျကည့္တာပါ..နင္ အဲ႕ဒီေကာင္ကိုေတာ့ မျကိုက္နိုင္ မွန္း ငါသိပါတယ္´´ဒါျဖင့္ ငါက ဘယ္သူ ့က်ေတာ့ ျကိုက္မယ္
ထင္လို ့လဲ´´
ရန္က ရယ္သည္...
အဲဒါေတာ့ ငါဘယ္သိမလည္းဟ...နင္က ေကာ ျကိုက္မယ္လို ့ စဥ္းစားထားတဲ႕သူ ရွိလို ့လား´´ရွိတာ ေပါ့´´
ဒါျဖင့္ ဘယ္သူလဲ အဲ႕ဒီလူက´´အို....ဘယ္သိမလဲ..ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ငါက ငါျကိုက္မယ့္သူကို လိုက္ေျကျငာေနရမွာလား´´
ရန္ ျငိမ္သြားသည္..ခဏျကာမွ...
အဲ႕ဒီလူက တို ့ေက်ာင္းကပဲလား´´ေျသာ္...မသိပါဘူးလို ့ဆို ဘာျဖစ္လို ့လိုက္
ေမးေနရတာလဲ´´
မဟုတ္ပါဘူးဟာ...ငါက စိတ္ပူလို ့ေမး တာပါ လင္းလင္းရာ´´နင္က ဘာအတြက္ စိတ္ပူရတာလဲ´´ .jpg
ရန္ သက္ျပင္းခ်ရင္း...
ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး လင္းလင္းရာ ငါ့ စိတ္ထဲမွာ နင့္ကို ခုခ်ိန္ ရည္းစားမထားေစခ်င္ေသးဘူး စာေမးပြဲေျဖပီးတဲ႕ခ်ိန္ထိေတာ့ ဒီလိုေလးပဲ ေနေစခ်င္ ေသးတယ္´´ဆယ္တန္းေျဖပီးေတာ့ေကာ´´
အဲ႕ဒီခ်ိန္ျကရင္ေတာ့ နင္ျကိုက္သလို ဆံုး ျဖတ္ေပါ့ လင္းလင္း...ငါလည္း အဲ႕ခ်ိန္ျကရင္ ငါျကိုက္တဲ႕ သူကို ဖြင့္ေျပာေတာ့ မွာပဲေလ´´ဒါျဖင့္ နင္ကလည္း ျကိုက္ေနတဲ႕သူ ရွိေန
ပီေပါ့ေလ...ဟုတ္လား´´
ရန္ ေခါင္းညိတ္သည္...ႏႈတ္ျဖင့္မတံု ့ျပန္...လင္းလင္းက
ဆက္၍...
နင္ျကိုက္ေနတဲ႕သူကေကာ ဘယ္သူလဲ´´ ရန္က ေခါင္းခါသည္...သက္ျပင္းတခ်က္ မသိမသာ ခိုးခ် ရင္း...မသိခ်င္ပါနဲ႕ဦးဟာ...အခ်ိန္တန္ရင္ နင့္ကို
ငါ အသိေပးမွာပါ´´
ေျသာ္...နင္က်ေတာ့ ငါ့ကို ေမးပီး...´´ေအးေလ..နင္လည္း ေျဖမွမေျဖပဲ ငါလည္း
နင့္လိုပဲေပါ့...ကဲပါ လင္းလင္းရာ ဒါေတြ ခဏထားလိုက္
ပါဦး...ေလာေလာဆယ္ ဒီကိစၥေတြက အေရးမျကီးေသး
ပါဘူး...အေရးျကီးတာက ဒီည စာက်က္ရင္ မနက္က က်ဴ
ရွင္က ေပးလိုက္တဲ႕ ပုစၧာေတြ ျပန္တြက္ျကည့္ရေအာင္´´
လင္းလင္း နုတ္ခမ္း မသိမသာစူ၏...
ေက်ာင္းမွ အျပန္လမ္းတေလ်ွာက္ ထပ္ပီး စကား သိပ္မ
ေျပာျဖစ္ေတာ့ ။