"ဘယ္ေတာ့မ်ားမွခ်စ္မာလဲ(၁၁)"
"မိတူး"
"႐ွင္ မမေလး......ဘာခိုင္းမို႔လဲ"
"ဘာမွမခိုင္းပါဘူး"
ပန္းခ်ီ အသံတို႔က ႏြမ္း႐ွေနသည္။
"ပန္းခ်ီး ဒီမွာအိပ္မလို႔"
"ဟင္ မမေလးကလဲ မျဖစ္ႏိုင္တာ"
မိတူး အံျသသြားသည္။
"ကိုေလးနဲ႔ဘဲသြားအိပ္ပါေနာ္ မမေလး"
"ဟင့္အင္း....ပန္းခ်ီ........"
"မင္း ဒီမာ ဘာလုပ္နာလဲ"
ပန္းခ်ီ စကားတို႔မဆံုးလိုက္ ေက်ာ္ေဇယ် တံခါးေပါက္မွလွမ္း၍ေျပာလိုက္သည္။
"ကြၽန္မဘာ ကြၽန္မဘာလုပ္လုပ္ေပါ့ ႐ွင့္အပူပါလား ႐ွင္ကြၽန္မကို
ခ်စ္လို႔ ယူထားတာလဲမဟုတ္ဘူး လိုက္စပ္စုမေနနဲ႔"
ပန္းခ်ီ စိတ္မ႐ွည္စြာေျပာလိုက္သည္။
"မင္း.....လာ"
ေက်ာ္ေဇယ် ပန္းခ်ီ လက္ေကာက္၀တ္ေလးကို ဆြဲကိုင္လိုက္သည္။
"ဖယ္....လႊတ္"
ပန္းခ်ီ အတင္း႐ုန္းဖယ္ပစ္လိုက္သည္။
"ဟာကြာ မင္း.."
ေက်ာ္ေဇယ် ပန္းခ်ီကိုယ္ေလးကိုေစြ႔ကနဲ႔ ေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္။
"ဟင့္အင္း...လူယုတ္မာ ေအာက္ခ်ေပးေနာ္"
ပန္းခ်ီ ေက်ာ္ေဇယ် ပခံုးေတကို ထု႐ိုက္ကာေျပာေနမိသည္။
မနက္ေနေရာင္ျခည္က ေမွာင္ေနေသာအခန္းေလးထဲသို
တိုး၀င္ျဖာက်လာသည္။
ပန္းခ်ီ မ်က္၀န္းတို႔က မ်က္ႏွာေပၚကေနေျပာက္ေၾကာင့္
တစ္ျဖည္းျဖည္း ဖြင့္ဟလာသည္။
"း.၀ါး.."
ေက်ာ္ေဇယ် ႏိုးႏိုးခ်င္း ၀ါမ္းတစ္ခ်က္သပ္လိုက္သည္။
ပန္းခ်ီ အတင္းမ်က္လံုးမ်ားက္ိုျပန္မွိတ္ကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနလိုက္သည္။
ေက်ာ္ေဇယ်လဲ တစ္ျခားဘက္ေရာက္ေနေသာ ပန္းခ်ီကိုယ္ေလးကို
ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္လိုက္သည္။
ပန္းခ်ီ အလိုက္သင့္ေလး ေနေနလိုက္သည္။
ေက်ာ္ေဇယ် လက္ေတက တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုတင္းက်ပ္လာသည္ဟု ပန္းခ်ီထင္သည္။
မသိမသာေလး႐ုန္းလိုက္ေတာ့ သန္မာေတာင့္တင္းေသာ
သူ႔လက္ေတက နဲနဲေတာ့ေျပေလ်ာ့သြားသည္ဟုပန္းခ်ီ ထင္သည္။
ေက်ာ္ေဇယ် ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြားမွ ပန္းခ်ီ အသက္၀၀႐ွဴရဲ
ေတာ့သည္။
"မိတူး ဘာေတခ်က္ထားတာလဲ"
ပန္းခ်ီ ေလွကားထစ္မ်ားေပၚ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ခုန္ဆင္းကာေမးလိုက္သည္။
"ကိုေလးနဲ႔မမေလး အႀကိဳက္ခ်က္ထားတာ"
"ဟာ ဟုတ္လား"
ပန္းခ်ီး ခံုအလႊတ္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ခူးခပ္စားမယ္အလုပ္
"ဟင္ မမေလး ကိုေလးကိုမေစာင့္ေတာ့ဘူးလား"
"ေစာင့္ပါဘူး ဘာလို႔ေစာင့္ရမာလဲ"
ပန္းခ်ီ စူပုတ္ကာေျပာလိုက္သည္။
"မမေလးကလဲ ကိုေလးက မမေလးကိုခ်စ္ပါတယ္ မမေလးက
မသိလို႔"
"ေတာ္ပါ"
ေက်ာ္ေဇယ် ေလွကားထစ္မ်ားအတိုင္း လ်င္ျမန္စြာ ဆင္းလာလိုက္သည္။
"ငါ အျပင္မာဘဲ စားလိုက္ေတာ့မယ္ မိတူး"
ေက်ာ္ေဇယ် ေရႀကီးသုတ္ျပာနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္။
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ကိုေလး"
ပန္းခ်ီ ႐ုွဲ႔မဲ့ကာ
"ၾကည့္ပါ့လား ငါ့ေတာင္မႏုတ္ဆက္သြားဘူး"
ေန႔လည္(1)နာရီခြဲ
အ္ိမ္ေအာက္ထပ္မွထိုင္ဖုန္းေလးက အဆက္မျပတ္ျမည္ေနေလသည္။
"ဒီမိတူး ကလဲ ဘယ္ေနေ႐ွာက္သြားနာလဲ မသိဘူး"
ဟုဆိုက ္ျမည္ေနေသာဖုန္းေလးအား ပန္းခ်ီ
ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
"ဟယ္လို"
"ဟုတ္ မေနပန္းခ်ီ နဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ပါ"
"႐ွင္ ..ဟုတ္ ခုပန္းခ်ီ ေျပာေနတာပါ"
"ေအာ္ တို႔မင္းကိုေျပာစရာရိွလို႔ပါ"
ပန္းခ်ီ နဲနဲေတြေ၀သြားသည္။
ဒီအသံုးအႏႈန္းေတကိဳ ပန္းခ်ီ ရင္းႏွီးေနသလို။
"ခု ေျပာေနတာ ဘယ္သူလဲမသိဘူး"
မင္းလာရင္ သိမာေပါ့
ပန္းခ်ီလဲ သိခ်င္တာနဲ႔
"ဘယ္ေနရာလဲ"
"......"
"Okေလ လာခဲ့မယ္"
တစ္ဖက္မွဖုန္းခ်သြားသည္။
ဆိုင္ထဲမွ ခံုအလႊတ္တြင္ ပန္းခ်ီ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
ခနအၾကာ ပန္းခ်ီ ဆီတန္းတန္းေလ်ာက္လာေသာ မိန္းမတစ္ဦး
တစ္ျဖည္းျဖည္းနီးသထက္နီးလာမွ ပန္းခ်ီ မ်က္ခံုးေလးႏွစ္ဖက္
အေပၚသို့တြန့္သြားသည္။
"႐ွင္ ..မာယာ.မလား"
ပန္းခ်ီ မ်က္ေတာက္မခတ္စိုက္ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဟုတ္ပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ တို႔က အဲ့ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္စရာေကာင္းေနတာလား ...ဟား..ဟား"
"႐ွင္ဘာေျပာစရာရိွလို့္လဲ"
ပန္းခ်ီ ထိုင္ခံုေပၚျပန္ထိုင္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဒီမာ တို႔ေျပာစကားေတကို မင္းမယံုမာစို႔လို႔ ဓာတ္ပံုပါ ယူလာတာ"
ေက်ာ္ေဇယ်နဲ႔တြဲရက္ပံုေတကို ပန္းခ်ီေရွ့ကမ္းေပးလိုက္သည္။
"အာ့ ကြၽန္မက ဘာလုပ္ရမာလဲ"
ပန္းခ်ီဘာမွမျဖစ္သလို ေျပာလိုက္သည္။
ပန္းခ်ီ ႏွလံုးသားက နာက်င္မႈေတကိုအဲ့မိန္းမ ျမင္လို႔မျဖစ္ဘူး။
"သူက တို႔ကို ဟိုတုန္းက အရမ္းတန္းဖို႔ထား ခ်စ္ခဲ့တာ"
သူ႔အသံေတက မာထန္မႈမရိွေတာ့ ပန္းခ်ီနားထဲ ပိုခါးတာေပါ့
"ဒီမာ ႐ွင္အဓိပၸါယ္မရိွတာေတ ဆက္ေျပာေနမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မ
ျပန္ေတာ့မယ္"
"ဘာအဓိပၸါယ္မရိွတာလဲ"
သူ႔မအသံႀကီးက ႐ုတ္တ႐ုတ္ ထြက္ေပၚလာသည္။
"အဲ့အေၾကာင္းကို သူမိန္းမေခၚၿပီး ေျပာစရာလား
အဲ့ကတည္းက အဓိပၸါယ္မရိွေတာ့တာ"
"ပန္းခ်ီ ဆိုတဲ့ မိန္းမက တစ္ခါဘဲ ရမယ္ ႏွစ္ခါမရဘူး"
"ေအးေလ နင့္ဘက္ကစၾကမ္းေတာ့ ငါလဲျကမ္းရတာေပါ့"
"ေအးငါနဲ႔သူနဲ႔က ခ်စ္သူေတ ငါ ေမာင့္ကို ဆံုး႐ုံးမခံႏိုင္ဘူး
အာ့ နင္သိေအာင္ေျပာတာ"
"ဒါဘဲမလား "
ပန္းခ်ီ ထကာ ထြက္လာလိုက္သည္။
"ေတာက္...."
လူပါး၀တဲ့မိန္းမ
ပန္းခ်ီ သူ႔လုပ္ၾကံမႈကို တစ္ခါခံထားရေတာ့ ရင္ထဲက ယူက်ံဳးမရ နာက်င္သည္။သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မုန္းသည္။
"မင္းဘယ္ေတေ႐ွာက္သြားေနတာလဲ"
ပန္းခ်ီ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္
"ဘယ္မွမသြားဘူး"
တိုတိုတုတ္တုတ္ေျဖကာ ပန္းခ်ီ အိမ္ထဲသာ ဦးတည္၀င္လိုက္သည္။
"မမေလး ထမင္း စားေတာ့မာလား"
"ေအး မိတူး ငါည ဆာမွထ စားလိုက္ေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ပန္းခ်ီ ပင္ပန္းလာတာမို႔ ေမြ႔ယာေပၚ ပစ္လွဲခ်လိုက္သည္။
လူပင္ပန္းတာထက္ စ္ိတ္ကပိုပင္းပန္းေနသည္ဟုထင္သည္။
"႐ွင့္ကို ကြၽန္မႏွလံုးသားက အမွန္အကန္းမုန္းပစ္ခ်င္တာေတာ့
အမွန္ ..ဒါမဲ့.....ဒါမဲ့......ပန္းခ်ီ ႐ွင့္ကို မုန္းလို႔မရဘူး"
ေကာင္းေတာ့မေကာင္းဘူး သည္းခံဖတ္ေပး😁တိုလဲတိုတယ္😝😁😁
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by khnatminphyo from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
This post has received a 0.14 % upvote from @drotto thanks to: @khantminphyo.