ျပဳးံ ျပ ေနတိုင္း စိတ္ေကာင္းရွိ တယ္မထင္နဲ႔....
လူေတာ္ ဆိုတိုင္း လူေကာင္းမထင္ပါနဲ႕..
အျပင္သဏၰန္ ၾကည့္ ၿပီး လူ႐ိုး လို႔ အထင္မေစာ မိပါနဲ႕....
ပန္းေတြ ျမင္ တိုင္း ရနံ့ မပါတတ္သလို..
လူျမင္တိုင္း လူ ေကာင္းလို႔ မျမင္ မိပါေစနဲ႕..
ျပံဳးျပတိုင္း စိတ္ေကာင္းရွိတယ္မထင္လိုက္နဲ႔
အတြင္းပုပ္ေနတဲ့ႏွလံုးသားကို အေပၚယံ
အျပံဳးနဲ႔ တကာ ဆင္ထားသူေတြ႐ွိတတ္တယ္...
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ျမင္တိုင္း ကူညီ နိင္မယ္မထင္နဲ႕ ကိုယ့္ ပိုင္ဆိုင္ထားသမွ် သိမ္းပိုက္ ခံလိုက္ ရမယ္..
လူ႔ပါးစပ္တစ္ေပါက္က ပိတ္ဖို႔မလြယ္ဘူးေလ
ခ်ီးမြမ္းတိုင္း မုဒိတာပြားတယ္မထင္နဲ႔
ရင္ထဲကမပါတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ေျမႇာက္ပင့္ေပးလို႔
အတြင္းႀကိတ္ၿပီးမနာလိုျဖစ္တတ္သူေတြ႐ွိတယ္...
အေပါင္းအသင္းမ်ားတိုင္း မိတ္ေဆြစစ္လို႔မထင္နဲ႔
အဆင္ေျပစဥ္ ကူခ်င္သူမ်ားေပမယ့္ ဒုကၡၾကံဳခ်ိန္
ထူမမယ့္သူ ႐ွားသြားႏိုင္တယ္...
လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရံုနဲ႔ ႐ိုးသားတယ္လို႔
စိတ္မခ်လိုက္ပါနဲ႔...
စစ္မွန္တဲ့ရိုးသားမွုဆိုတာ
အခြင့္ေကာင္းေတြကစမ္းသပ္လိုက္မွ
ေပၚလာတတ္တယ္...
ပညာတတ္တိုင္း ပညာ႐ွိတယ္မထင္လိုက္နဲ႔
မွားမွန္ခြဲျခားေဝဖန္ပိုင္းျဖတ္ႏိုင္စြမ္း အားနည္း
လို႔ ဘြဲ႔ရပီး ပညာမတတ္သူေတြ ျဖစ္ေနတတ္တယ္...
သတိထားပါ..
သစ္ပင္ေကာက္တာျမင္ရေပမယ့္
လူေကာက္တာကို မျမင္ႏိုင္ဘူး..
ျမစ္ေခ်ာင္းေတြထက္ လူေတြက
ပိုေကြ႔ေကာက္တတ္တယ္...
အေပၚယံခ်ိဳၿမိန္မႈေတြက ၾကာၾကာဝါးမွ
ခါးမွန္းသိလာသလို လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
စိတ္ဓာတ္အမွန္ကို ၾကာၾကာေပါင္းမွ
အေၾကာင္းသိႏိုင္လိမ့္မယ္....
မယုံရင္ ၾကည့္ ၾကည့္ အခ်ိန္ကစကားလုးံေပါင္း သိန္းေသာင္းမက ေျပာသြား လိမ့္မယ္...
