Ağaçlar dahi birbiriyle iletişim halinde imiş. Konuşuyorlarmış birbirleriyle kökleriyle, dallarıyla, yapraklarıyla. Renkten renge geçerken birbirlerine destek oluyorlarmış. Birbirilerinin dallarına, köklerine çok saygılılarmış. Hiç biri birbirinin dalına karışmadan büyüyüp gidiyormuş.
Çok mu ütopik? Hayır. Fazlasıyla gerçek. Doğada en çok ağaçlardan almamız gereken dersler olduğunu düşünüyorum. Onların birbirlerini desteklediği gibi biz de birbirimizi desteklesek. Birbirimizin hayatına karışmadan yaşayıp gitsek. Çok zor değil bence.
Ağaçların köklerine saygı duyduğu gibi biz de geldiğimiz yeri unutmadan, bizi besleyenlere, daima bizimle bir olanlara saygı duymayı öğrenebilsek ne güzel bir dünya olurdu.