စာအုပ္သူတို႔ဘာမွားခဲ့လို႔လဲ ။ သူတို႔ဘာေတြမွားေနလဲ ။
၁ ။
သူ႔နာမည္က ဦးဝင္း ၊အသက္က ၅၀ ေက်ာ္ေနၿပီ။ သူက ရပ္ကြက္ေစ်းေလးတခုမွာေနတယ္ ။ သူ႔အလုပ္အကိုင္က နာရီျပင္တယ္ ။ သူကနာရီျပင္တာေတာ္တယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ၾကဳိးၾကဳိးစားစား အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၃၀ ေလာက္ကတည္းက နာရီျပင္လာတဲ့ နာရီျပင္ဆရာ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္တုန္းက လူတိုင္းလိုလို နာရီပတ္တုန္းက သူလုပ္ငန္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းခဲ့တယ္ ။ တေန႔တေန႔ သူ႔ ဝင္ေငြမနည္း ။
အခုေတာ့သူက ညည္းရွာတယ္ ။
" အခုေနာက္ပိုင္းေခတ္ေတြေရာက္လာေတာ့ နာရီျပင္တဲ့ အလုပ္ေတြမေကာင္းေတာ့ဘူးကြာ ။
ဖုန္းေတြေပၚလာၿပီး ေနာက္ပိုင္း နာရီပတ္တဲ့ သူေတြေတာ္ေတာ္ရွားလာတယ္
ဒီအလုပ္မလုပ္ဘဲ အျခားအလုပ္ေျပာင္းလုပ္ဖို႔ကလည္း အသက္အရြယ္က ရလာတာရယ္ ။ အျခားဘာမွ မလုပ္တတ္တာရယ္နဲ႔ ဒီအလုပ္ေလးပဲ လုပ္ေနရတယ္ " ။
၂ ။
သူ႔နာမည္က ေဒၚျမင့္။ သူက အိမ္မွာ တပိုင္တႏိုင္စက္ခ်ဳပ္တယ္ ။ အသက္ ၂၀ ေလာက္ကတည္းက စက္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ေဒၚတင့္ အခု အသက္ပဲ ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ နားကပ္ေနၿပီ ။
ေဒၚတင့္ စက္ခ်ဳပ္သက္တမ္း ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ပဲ မွန္းၾကည့္ေပေတာ့ ။
ေဒၚတင့္စက္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းေလးက အရမ္းမေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္ ခ်ဳပ္ထည္မ်ားလက္ခံရတာမို႔ စားေလာက္ရံုေသာက္ေလာက္ရံု အဆင္ေျပေျပေတာ့ ေနႏိုင္တယ္ေပါ့ ။
သူ႔ဆီ အပ္ထည္အပ္သူေတြ ေဖာက္သည္ေတြက
နာမည္ႀကီး ဒီဇိုင္နာေတြရဲ႕ ဒီဇိုင္းေတြ အဆင္ေတြ ခ်ဳပ္ပံု ခ်ဳပ္နည္း အသစ္အဆန္းေတြ ေဒၚတင့္ဆီယူလာၿပီး ျပရင္
ေဒၚတင့္က
" ဒီ ဒီဇိုင္နာေတြရဲ႕ ဒီဇိုင္းေတြက ငါတို႔ ခ်ဳပ္တာေတြနဲ႔ ဘာမွ မထူးပါဘူးေအ ၊ ငါတို႔ခ်ဳပ္တာေတြနဲ႔ တူတူပါပဲ ။ ငါ အသက္ ၂၀ ကတည္းက ဒီပံုပဲခ်ဳပ္လာတာ ။ သူတို႔ပံုေတြ ဒီဇိုင္းေတြက ဒါေတြပါပဲ ေအ " လို႔ ေဒၚတင့္အၿမဲေျပာတတ္ေလသည္ ။
ေဒၚတင့္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၃၀ ေက်ာ္ ခ်ဳပ္လာတဲ့ ဒီဇိုင္းေတြက တခါလာလည္း ဒီပံု တခါလာလည္း ဒီပံုေတြႀကီးပဲလို႔ အရပ္ထဲေတာ့ ေျပာစမတ္ရွိၾကေလသတတ္ ။
၃ ။
သူ႔နာမည္က ကိုျမင့္။ သူက တီဗြီျပင္ဆရာ ။ သူျပင္တဲ့ တီဗြီေတြက ဟိုးအရင္ ေခတ္ေဟာင္းတီဗြီ Tube Type ဖင္အလံုးႀကီးေတြနဲ႔ တီဗြီေတြျပင္တဲ့ ျပင္ဆရာ ။
သူတို႔ေခတ္မွာေတာ့ သူက နာမည္ႀကီး တီဗြီျပင္ဆရာႀကီး ေပါ့ ။ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါ သူ႔တီဗြီျပင္ဆိုင္က နာမည္ႀကီး ။သူ႔ဆိုင္ သူ႔အလုပ္ကလည္း ဝင္ေငြေကာင္း တဲ့ အလုပ္တခုေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေခတ္ေတြေျပာင္းၿပီး Tube Type ကေန LCD တီဗြီေတြမ်ားလာေတာ့ သူ႔အလုပ္အကိုင္သိပ္မေကာင္းေတာ့ ။
LCD တီဗြီေတြ စေပၚစ LCD တီဗြီျပင္နည္းသင္တန္းေတြ ဖြင့္တယ္ ဆိုတာကို ကိုေအာင္ၾကားေတာ့
" အလကားပါကြာ ၊ LCD TV ဆိုတာ လူတိုင္းဝယ္ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး ဘာသင္တန္းမွ တက္ေနစရာမလိုဘူး၊ ဒီေခတ္ေဟာင္းတီဗြီေတြ ရွိေနသ၍ ကိုေအာင္ ထမင္းမငတ္ဘူးေဟ့ " လို႔ ကိုေအာင္ ေကၽြးေၾကာ္ေနၾက ။
အခု ကိုေအာင့္ အတတ္ပညာနဲ႔ ကိုေအာင္ ထမင္းေတာ့ မငတ္ပါ ။ ဒါေပမယ့္ အရင္ ဝင္ေငြ မ်ဳိးေတာ့ ကိုေအာင္ ရေအာင္မရွာႏိုင္ေတာ့ ။ ကိုေအာင့္ ဝင္ေငြ တျဖည္းျဖည္း ခမ္းသထက္ခမ္းလာေလၿပီ ။
၄ ။
သူ႔နာမည္ကိုေတာ့ မသိ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အလုပ္အကိုင္က ကားစက္ျပင္ဆရာ ။
" ငါက ဟိုး ေလးဘီးကားေခတ္ကတည္းက ကားစျပင္လာတာကြ " လို႔ေတာ့ အဲ့ဦးေလးႀကီး အၿမဲေျပာတတ္သည္ ။
" ဒီေနရာ ဒီဆိုင္မွာ ဟိုးအရင္ကဆို ကားေတြအျပည့္ကြ " လို႔ သူတဆက္တည္းေျပာတတ္ေသးသည္ ။
သူ႔ မ်က္လံုးထဲမွာလည္း ဟိုးအရင္ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့ခ်ိန္ကို ျပန္လည္တမ္းတမိေနသလိုလို ။
အခု ဟိုးေရွး႐ိုးကားေတြ ေရွး႐ိုး အင္ဂ်င္ေတြကေန EFI စနစ္ ၊ Computerize စနစ္ OBD စနစ္ေတြ Electronic Wiring စနစ္ေတြ ေျပာင္းသြားခ်ိန္ သူအလုပ္ရံုေလးမွာ ကားလာျပင္သူေတြ သိပ္မလာေတာ့ ။
ေနာက္ပိုင္းစနစ္ေတြ သူ မႏိုင္နင္းမွန္း Customer ေတြက သိသည္ေလ ။
သူကလည္း ေျပာတတ္သည္
" ဒီကားစနစ္ေတြ ဒီေလာက္ထိေျပာင္းသြားမယ္လို႔ ငါဘယ္တုန္းကမွ မထင္ဘူးကြ "
၅ ။
သူနာမည္က ကိုလွ ။ သူအလုပ္က ဓာတ္ပံုဆရာ ။ သူက်င္လည္က်က္စားရာက ဘုရားေပၚမွာ ။ ဘုရားေပၚမွာ အလွဓာတ္ပံု႐ိုက္သည့္ အလုပ္ကို ကိုလွ လူပ်ဳိေပါက္ ဘဝကတည္းကလုပ္သည္ ။
ကိုလွတို႔ လူပ်ဳိေပါက္တုန္းက ဘုရားေပၚ ဓာတ္ပံု႐ိုက္သည့္ အလုပ္က ကိုလွတို႔အတြက္ မဆိုး ။
ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဖုန္းကင္မရာေတြ ေပၚလာၿပီးေနာက္ပိုင္း ကိုလွတို႔ အလုပ္အကိုင္သိပ္မေကာင္း ။ ဘုရားေပၚ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေပးမယ္ ခု႐ိုက္ခုရသည္ လို႔ ဆယ္ေယာက္ကိုေခၚလို႔ လူတေယာက္ဓာတ္ပံုလာမ႐ိုက္ေတာ့ ။
အမွတ္တရဓာတ္ပံု႐ိုက္တာေလာက္ေတာ့ လူတိုင္းလက္ထဲက တန္ဖိုးနည္း တန္ဖိုးႀကီး Andorid ဖုန္းေလးကိုယ္စီနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကေလၿပီ ။
ကိုလွ ငယ္စဥ္က ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနတုန္းကတည္းက ထမင္းစားရေတာ္ၿပီ ပိုက္ဆံရေတာ္ၿပီ ဘုရားကိုလူေတြ လာေနသမွ် ငါေတာ့ အလုပ္ေကာင္းမွာပဲဆိုတာမ်ဳိး ကိုလွအၿမဲေတြးသည္ ။
အျခားျခားေသာ အသစ္သစ္ေသာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္နည္းပညာေတြ ဘာေတြကိုလွ စိတ္မဝင္စားခဲ့ ။
ခုေတာ့ ကိုလွရဲ႕ အမွတ္တရ အျမန္ရဓာတ္ပံုလုပ္ငန္း ဘုရားေပၚမွာ သိပ္အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ ။
$$$$$$$$
ဘဝကို Upgrade ျမႇင့္ပါ
အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့ လူေတြ ဘာေတြ မွားေနသလဲ ။
သူတို႔ သူတို႔အလုပ္အကိုင္ေတြကို ပံုမွန္လုပ္ေနၾကတာပဲ ။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ဘဲ ဘာေၾကာင့္ ဆုတ္ယုတ္သြားသလဲ ။ သူတို႔အလုပ္အကိုင္ေတြ အသက္အရြယ္ေတြ က်ားမေတြသာ မတူတာ သူတို႔မေအာင္ျမင္ရျခင္း သူမ်ားေနာက္မွာ က်န္ေနခဲ့ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ တခုတည္းပဲ ။
အဓိက အေၾကာင္းက ကိုယ္ေနရာတခုကို ေရာက္သြားတာနဲ႔ တစ္ဘဝလံုးစာ Perfect ျဖစ္ၿပီ ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ Upgrade လုပ္ဖို႔ ေမ့ေမ်ာသြားလို႔ ပါပဲ ။
က်ေနာ္တို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အဲ့လိုလူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ။ လူငယ္ေလးေတြဆိုလည္း ဂိမ္းထဲမွာသာ ကိုယ့္ ဂိမ္းဇာတ္ေကာင္ေတြ ၊ ကိုယ့္တပ္ဖြဲ႕ေတြကို အသဲအသန္ Upgrade လုပ္ေနၾကတာ ၊ အျပင္မွာ ဘဝကို အၿမဲ
Upgrade လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ေမ့ေနၾကတယ္ ။
ေနရာတခုရထားၿပီး ဆရာဝန္ေတြ အင္ဂ်င္နီယာေတြ က စလို႔ ဟိုးေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြအထိ ေနရာေလးတခု မွာ ခိုင္ၿမဲေနၿပီ ပံုမွန္ဝင္ေငြေလးရေနၿပီ ဘဝေလးက အိုေကစိုေျပေနၿပီဆို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ Upgrade လုပ္ဖို႔ေမ့သြားၾကတယ္ ။
ဒီအလုပ္က ေငြရေနၿပီပဲကြာ ၊ငါေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ ဒီအလုပ္ကေန ေငြ အၿမဲဝင္ေနမွာပဲ ။ ဒီရာထူးက အၿမဲၿမဲေနမွာပဲ ။ ဒီပညာသာတတ္ တသက္လံုးထမင္းမငတ္ဘူး ။ အလုပ္က ပင္ပန္းတယ္ က်န္တာေတြ ဆက္ေလ့လာဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး ။
ဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေရာက္တဲ့ ေနရာေလးမွာ ရပ္တန္႔ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ။
အဲ့လိုရပ္တန္႔ေနတဲ့ သူေတြ က ေခတ္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ကြာသြားတယ္ဆိုတာ တစ္ႏွစ္ မသိသာေသးဘူး ။ ၂ ႏွစ္ မသိသာေသးဘူး ။ ၁၀ ႏွစ္ ၂၀ ႏွစ္ေတြလဲေရာက္ေရာ ။
ဒါေတြ ငါလိုက္မမီေတာ့ ဘူး ။ ငါမလုပ္တတ္ေတာ့ဘူး ။ ေနာက္ကေလးေတြ လုပ္ရမယ့္အရာေတြပါကြာ ငါတို႔ေတြ ေလ့လာလို႔မရေတာ့ဘူး ။ ဆိုတာေတြျဖစ္ၿပီး အကုန္ကြာဟသြားေတာ့တာပါပဲ ။
အဓိက အေၾကာင္းရင္းက က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာသာ တစ္ေန႔နဲ႔ တစ္ေန႔ ထင္သေလာက္မတိုးတက္လို႔ အရမ္းမကြာဟဘူးထင္ေနရတာ ။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာက
Challenge of Technology Age ဆိုသလိုပဲ ။
ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ။ Company တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု အသည္းအသန္ ျပဳိင္ဆိုင္ ယွဥ္ျပဳိင္ေနရတာ ။
ဒီေန႔ ဒီ Company က နည္းပညာအသစ္တခု ထုတ္ႏိုင္ခ်ိန္ ေနာက္ Company တခုက ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ရင္ ေစ်းကြက္ထဲမွာ ေနာက္က်က်န္ေနခဲ့မွာပဲ ။
ၾကားဖူးတာတခုဆို ဟိုးအရင္က ဖုန္းထဲမွာနာမည္ႀကီး
Nokia ဖုန္းကုမၸဏီႀကီးဆို Andorid ေတြ ေပၚလာခ်ိန္ နည္းပညာေနာက္က်ၿပီး ေစ်းကြက္မွာ ေနာက္ေကာက္က်သြားရတာမ်ဳိးဟာ အခုေျပာတဲ့ အတို္ုင္း Upgrade လုပ္ဖို႔ ေနာက္က်က်န္ေနခဲ့လိုပါပဲ ။
အခု ကမ႓ာေပၚမွာ နည္းပညာအဖြဲ႕အစည္းႀကီးေတြ ကမ႓ာ့အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႀကီးေတြ ထိပ္တန္းအၿမဲေရာက္ေနရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကလည္း ေန႔တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း စကၠန္႔တိုင္း Upgrade ျဖစ္ေအာင္ အၿမဲျမႇင့္ေနလို႔ ၾကဳိးစားေနလို႔ ရွာေဖြေနလို႔ ေလ့လာေနလို႔ပါပဲ ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ပိုက္ဆံရွာတာက အဓိက က်ၿပီး လုပ္ငန္းတခုက ပံုမွန္ဝင္ေငြေလး ႏွစ္ပဲေျခာက္ျပားေလာက္ရၿပီဆို ၿပီးျပည့္စံုသြားၿပီယူဆၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ရပ္တန္႔လိုက္ၾကတာမ်ဳိးကိုးဗ် ။
ဒါေၾကာင့္လည္း သူမ်ားႏိုင္ငံေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တရာေက်ာ္ေလာက္ကမွ Transistor ဆိုတဲ့ အီလက္ထေရာနစ္ပစၥည္း စေပၚလာၿပီး ခုေတာ့ ကမ႓ာ့အျပင္ဖက္ေတာင္ လူမပါဘဲ လႊတ္ကုန္ၾကၿပီ ။
က်ေတာ့္မိတ္ေဆြလည္း ဒီစာကိုဖတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ ကိုယ့္အေျခအေနကိုယ္ေတြးၾကည့္
ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း ဘာေတြ Upgrade ျဖစ္လာသလဲ ။
ကိုယ့္အလုပ္အကိုင္ေလးမွာ ပိုက္ဆံေလးရရင္ ဝင္ေငြေလးရရင္ေတာ္ၿပီဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ Upgrade ျမႇင့္ဖို႔ ခမ်ားေမ့ေနရင္ ဘာကိုမွ ဆက္လက္ေလ့လာဖို႔ ဆည္းပူးဖို႔ သင္ယူဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ခမ်ားသူမ်ားေနာက္က်န္ကို က်န္ေနခဲ့လိမ့္မယ္လို႔ က်ေ
စပ္မိစပ္ရာေတလား
ဟုတ္တယ္
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by chitchit from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
Sneaky Ninja Attack! You have been defended with a 1.45% vote... I was summoned by @chitchit! I have done their bidding and now I will vanish...Whoosh
Waww,,,,
Nice Blog ama
thanks
အေရးအသားေတြနက္ပါတယ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္